بزرگترین اختلاس گران تاریخ را بشناسید

 سال 2008 یکی از بزرگترین اختلاس های تاریخ به سوژه اول رسانه های آمریکایی تبدیل شد. شرکت سرمایه گذاری برنارد مدوف در وال استریت که از سال 1960 شروع به کار کرده بود به خاطر رسوایی مالی مدیر آن به کار خود پایان داد.

اختلاس دامنه وسیعی از فعالیت های غیرقانونی را در بر می گیرد. مواردی مانند برداشتن بخشی از فروش روزانه توسط صندوقدار یک فروشگاه ، فریب سرمایه گذاران توسط موسسات مالی و همچنین سوء استفاده از قدرت توسط سیاستمداران، هرچند تفاوت های بسیاری چه از نظر شیوه اختلاس و چه از نظر مبلغ با یکدیگر دارند اما همگی در یک مورد مشترکند: به جیب زدن پول دیگران! در ادامه به چهارتن از اختلاس گران مشهور بین المللی اشاره می کنیم. افرادی که مبلغ اختلاس شده و همچنین موقعیت سیاسی و اجتماعی ایشان موجب توجه گسترده رسانه ها به رسوایی مالی آن ها شد.

برنارد مدوف
سال 2008 یکی از بزرگترین اختلاس های تاریخ به سوژه اول رسانه های آمریکایی تبدیل شد. شرکت سرمایه گذاری برنارد مدوف در وال استریت که از سال 1960 شروع به کار کرده بود به خاطر رسوایی مالی مدیر آن به کار خود پایان داد. یکی از اصلی ترین اتهامات مدوف استفاده از سیستم پونزی برای پرداخت سود به سرمایه گذاران بود. سیستم پونزی زمانی است که صاحب بنگاه بدون اینکه فعالیت اقتصادی خاصی با پول سرمایه گذاران انجام دهد، تنها با پول سرمایه گذاران جدید به سرمایه گذاران قبلی سود بدهد. مدوف به خوبی از پس این کار برآمد و توانسته بود اعتبار هنگفتی برای شرکتش کسب کند تا جایی که بسیاری از چهره های مشهور رسانه ای، هنری و سیاسی جزو مشتریان او محسوب می شدند.

همزمانی رسوایی مدوف و بحران مالی جهانی باعث شد تا افکار عمومی با حساسیت و خشم بسیاری پرونده او را دنبال کنند. در نهایت مدوف به اتهام جعل اسناد، پولشویی، فریب سرمایه گذاران و همچنین اختلاس 75 میلیارد دلار به 150 سال زندان و پرداخت غرامتی 170 میلیارد دلاری محکوم شد. البته هزینه هایی که مدوف بابت اختلاسش پرداخت محدود به زندان و غرامت نمی شود. مارک مدوف، پسر برنارد مدوف، دو سال بعد از زندانی شدن پدرش در شرایطی با حلق آویز کردن خود به زندگی اش پایان داد که خانواده اش در اتاق های دیگر خانه خوابیده بودند. به نظر می رسد که  فرجام تلخ اختلاس مدوف تا مدت ها بر وال استریت و رسانه های آمریکا سایه بیفکند.

میخائیل خودورکوفسکی
مردی که زمانی ثروتمندترین فرد جهان و شانزدهمین ثروتمند جهان بود باید تا سال 2017 را در زندان سپری کند. خودورکوفسکی بنیانگذار نخستین بانک خصوصی روسیه بود و اوضاع مالی اش با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی روز به روز بهتر می شد. ارتباطات او با حزب کمونیست شوروی و مراکز قدرت باعث شده بود تا هنگام فروش شرکت های دولتی شوروی سابق به بخش خصوصی، او بتواند اموال زیادی را کسب کند.

اما در سال 2003 ورق برای خودورکوفسکی برگشت. اختلافات سیاسی او با ولادیمیر پوتین باعث شد تا به انواع و اقسام جرایم مالی از جمله اختلاس و فرار مالیاتی متهم شود. روند دادگاه قائم مقام سابق وزارت سوخت و انرژی روسیه با انتقاد بسیاری از محافل مواجه شد اما دادگاه در نهایت وی را مجرم شناخت و به ابتدا او را به 9 سال حبس محکوم کرد اما سال 2009 بار دیگر دادگاهی برای خودورکوفسکی برگزار شد و این بار او به اختلاس و پولشویی محکوم شد. انتظار می رود که او تا سال 2017 در حبس باقی بماند. ظهور و سقوط خودورکوفسکی در صحنه اقتصاد روسیه یادآور این عبارت مشهور است که "دولتی که آنقدر بزرگ است که می تواند هر آنچه شما احتیاج دارید برایتان فراهم کند، همان دولت بزرگی است که می تواند هر آنچه دارید از شما بگیرد."

فردیناند مارکوس
مارکوس دیکتاتور فقید فیلیپین بود که از سال 1965 تا 1986 رئیس جمهوری این کشور را در اختیار داشت. هرچند مارکوس در دوران ریاست جمهوری خود مبالغ هنگفتی را از طریق استقراض خارجی در صنایع و زیرساخت های فیلیپین سرمایه گذاری کرد و اصلاحات اقتصادی گسترده ای را به کار گرفت اما دولت او از لحاظ مالی یکی از فاسدترین کارنامه های دوران معاصر را از خود بر جای گذاشت، فسادی که شامل اختلاس گسترده منابع مالی دولت توسط اطرافیان مارکوس می شد. تخمین زده می شود که میزان اختلاس او طی 31 سال فعالیت به عنوان رئیس جمهور فیلیپین، مبلغی بین 5 تا 10 میلیارد دلار باشد.

سوهارتو
محمد سوهارتو دومین رئیس جمهور اندونزی بود که بعد از به سر کار آمدن از طریق کودتا در سال 1967 برای 32 سال بر این کشور حکومت کرد تا اینکه در سال 1998 با استعفای خود قدرت را به مردم واگذار کرد. سوهارتو اقتصاد اندونزی را متحول کرد. تورم لجام گسیخته را تحت کنترل درآورد و اقدامات بسیاری را برای تشویق سرمایه گذاری خارجی در اندونزی انجام داد. خصوصی سازی گسترده در منابع طبیعی و اصلاح قانون کار به نفع شرکت های چند ملیتی باعث شد تا سرمایه گذاران بین المللی رویکرد بهتری نسبت به اندونزی پیدا کنند. همچنین سوهارتو موفق شد تا از نهادهای غربی مانند بانک جهانی وام بگیرد. او درهای اقتصاد اندونزی را به روی اقتصاد جهان باز کرد و شرکت های دولتی را به فروش رساند، در همین دوران بود که بسیاری از معادن اندونزی در اختیار شرکت های غربی قرار گرفت.

اما به رغم اقداماتی که سوهارتو به نفع اقتصاد اندونزی انجام داد بخش قابل توجهی از ثروت این کشور را هم به جیب زد. میزان اختلاس سوهارتو در دوران زمامداری بین 15 تا 35 میلیارد دلار تخمین زده می شود. در سال 2000 با شروع تحقیقات در مورد فساد مالی سوهارتو، او تحت بازداشت خانگی قرار گرفت. او متهم بود که تنها در یک مورد 571 میلیون دلار از پول های دولت را به بنیادی تحت نظر خود بخشیده و از آن پول جهت سرمایه گذاری خانوادگی بهره برده است. هرچند شرایط جسمانی نامناسب سوهارتو باعث شد که وی از حضور در دادگاه معاف شود اما در سال 2002 پسر سوهارتو به خاطر فساد مالی و جرایم دیگر به 15 سال زندان محکوم شد. دامنه محکومیت خانواده سوهارتو به اینجا محدود نشد و در سال 2003 نیز برادر ناتنی وی به جرم فساد مالی و اختلاس 10 میلیون دلاری از منابع دولتی به 4 سال زندان محکوم شد.

منبع: خبرآنلاین