رضا کاهانی که فیلمش با عنوان «استراحت مطلق» در جشنواره فیلم فجر پذیرفته نشده است، تاکید کرد حتما این فیلم را اکران خواهد کرد و مجوز نمایش آن را می‌گیرد.
 
  این کارگردان سینما با برگزاری نشستی خبری، توضیحاتی درباره اکران نشدن فیلمش در جشنواره فجر و میزان اصلاحیه‌های آن ارایه و در آن تاکید کرد، بزودی یک نوبت نمایش برای فیلم در یک سالن استاندارد خواهد گذاشت و حتما اسفندماه فیلمش را اکران عمومی خواهد کرد.
 
او در این نشست که 23 دی ماه برگزار شد، گفت: برایم تعجب برانگیز نیست که فیلم جدیدم در جشنواره فیلم فجر نمایش داده نمی‌شود چون هیچ یک از فیلم‌های قبلی‌ام هم برای شرکت در جشنواره رای نیاوردند. اگر «استراحت مطلق» برای شرکت در جشنواره رای می‌آورد، تعجب می‌کردم؛ چراکه جشنواره فیلم فجر برای نوع فیلم‌های من مُدل غلطی است چون ما نمی‌توانیم فیلمی داشته باشیم که در افتتاحیه یا اختتامیه جشنواره نمایش داده شود.
 
کارگردان «هیچ» افزود: هدف ما اکران فیلم بود. امسال خودم فیلم را به جشنواره فجر ندادم بلکه توسط دوست نازنینی فیلم به جشنواره داده شد تا به ما کمک شود زودتر برای آن پروانه نمایش بگیریم زیرا از اواخر مهرماه درخواست پروانه نمایش داده‌ایم که همچنان بلاتکلیف است. می‌خواستیم هر دو فیلم تازه‌ام را اکران کنیم و حتی این موضوع رسانه‌ای شد اما اصلاحات وارده آنقدر زیاد بود که معطل ماندیم و گزینه اکران را از دست دادیم. تا اینکه دوستم پیشنهاد حضور در جشنواره را داد تا شاید واکنش‌ها به کمتر اصلاح شدن فیلم کمک کند.
 
کاهانی با اشاره به حاشیه‌های انتخاب آثار در جشنواره فیلم فجر تصریح کرد: حرف‌هایی که قبل از اعلام اسامی فیلم‌ها شنیده شد‌، برایم حیرت‌انگیز است. وزارت ارشاد و برگزار کنندگان جشنواره بانی برگزاری یکسری جلسات مکرر با من شدند. جالب اینجاست که حتی تاریخ نمایش فیلم با هماهنگی من در برج میلاد معلوم شده و حتی قرار بود فیلم دیگرم که خارج از کشور ساخته‌ام اردیبهشت ماه در بخش بین الملل جشنواره فجر نمایش داده بشود.
 
کارگردان فیلم «بیست» با بیان انتقادها و نظراتش درباره جشنواره فیلم فجر، با اشاره به اینکه هفت فیلم از آثار جشنواره را دیده است، افزود: من هم مانند هیات انتخاب از دیدن این فیلم‌ها شگفت‌زده شدم. نمی‌دانم این سینما به کجا می‌خواهد برود که اینقدر احتیاط و ترس و نگرانی از تولید فیلم‌های اجتماعی وجود دارد.
 
وی ادامه داد: هیچ جای دنیا برای نبودن یک فیلم در یک جشنواره اینقدر حرف زده نمی‌شود؛ تا جایی که فیلم ساز ناچار شود نشست خبری برگزار کند و بگوید چرا فیلمش در جشنواره نیست؟!

کاهانی در پاسخ به این پرسش که قاطعیتش برای اکران فیلم در اسفندماه از کجا ناشی می‌شود و آیا در این زمینه قولی به او داده‌اند، توضیح داد: فیلمسازی نیستم که فیلم بسازم و به سفر بروم یا در خانه بخوابم. برای اکران فیلمم مبارزه می‌کنم، چون حیات فیلمم در فروش آن است. اتکایم به تلاش خودم است. کسی به من قول اکران نداده‌ است اما خودم به خودم قول داده‌ام.
 
این کارگردان با تاکید بر این‌که این فیلم را زیرزمینی نساختم بلکه با مجوز ارشاد ساخته‌ام، افزود: ابتدا 16 مورد اصلاحیه بود که تلاش کردیم آن را کاهش دهیم. اگر همه اصلاحیه‌ها را زود می‌پذیرفتم، این مشکلات پیش نمی‌آمد. البته مدت زمان فیلم من 76 دقیقه است که اگر کم شود، دیگر سینمایی نیست. در این فیلم رضا عطاران با همسرش حضور دارد و مشکل سکانس‌های مربوط به آنها حل شده است. چون آقای رضاداد دبیر جشنواره پیشنهاد کرد قبل از تیتراژ فیلم بنویسیم که رضا عطاران و فریده فرامرزی زن و شوهر واقعی هستند. از سوی دیگر در یکی از سکانس‌ها چند کارگر که نقششان را بابک حمیدیان و مجید صالحی و ...بازی می‌کنند، فوتبال بازی می‌کنند ولی موضوع این است که نمی‌توانند بابک حمیدیان را در شمایل کارگری بپذیرند که با بالاتنه لخت فوتبال بازی می‌کند.
 
کاهانی که چندی پیش فیلمی را در فرانسه ساخته است‌، تاکید کرد: قصد مهاجرت ندارم بلکه اینجا را دوست دارم و می‌خواهم در کشورم کار کنم.
 
وی یادآور شد: دو سال پیش که فیلمم مجوز نمی‌گرفت، در فرانسه فیلم ساختم. اما چون دوست دارم در کشور خودم فیلم بسازم، بعد از تغییر دولت یکی از دوستانم با آقای ایوبی رئیس سازمان سینمایی تماس گرفتند و ایشان ابراز خرسندی کردند که من در ایران فیلم بسازم. من هم سعی کردم قصه‌ای بدهم درباره درگیری زوجی که از هم جدا شده‌اند. یعنی داستان یک خطی آن، برای ارشاد نگران کننده نباشد. به هر حال فیلم را ساختم اما چند ماه است منتظر پروانه نمایش آن هستم.
 
کارگردان فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» اضافه کرد: خوشحالم که مجموعه فیلم‌های من به لحاظ نقدینگی یک میلیاردو 500 هزار تومان هزینه داشته به هر حال درسینما چه هنرش و چه صنعتش‌، اقتصاد مهم است. من نگران فیلمم نیستم چون فیلم من قطعا اسفند ماه نمایش داده می‌شود. تنها کشوری که می‌شود فیلم نفروش ساخت و باز هم پروانه ساخت گرفت ایران است. اما آیا این بی‌عدالتی نیست که فیلمی با هنرپیشه‌های مطرح نفروشد ولی پروژه بعدی با بودجه‌ای دو برابر کلید زده شود.