سایه سنگین مقابله سنا و کاخ سفید بر سر مذاکرات

با پایان گفتگوهای ایران و 5+1 در ژنو حالا طرفین از ادامه گفتگوها در اجلاس داووس و کنفرانس امنیتی مونیخ سخن به میان می آورند.

حالا دیگر فقط ژنو و وین میزبان گفتگوهای هسته ای ایران و 5+1 نیست و باید به اسامی شهرهای میزبان گفت وگوها، داووس و مونیخ را هم بیفزاییم. جایی که قرار است طی چند هفته آینده دوبار میزبان رایزنی ها حول گفتگوهای هسته ای ایران و 5+1 باشد. جواد ظریف در مترو گردی خود با اعلام این خبر تایید می کند که هم در اجلاس داووس و هم در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت خواهد کرد و در نتیجه شاید روند گفتگوها سرعت بیشتری بگیرد.

در حالی که طرفین مذاکرات ژنو را مثبت، جدی و سازنده خواندند، گفتگوها میان معاونین ظریف و همتایان غربی در کنار قله مون بلان رشته کوه آلپ به پایان رسید و طرفین دور بعدی مذاکرات را به اواخر بهمن ماه موکول کردند. اما قرار نیست تا آن زمان اقدامی صورت نگیرد و طبق اعلام وزیر خارجه ایران مذاکرات و رایزنی های طرفین همچنان در اجلاس داووس و کنفرانس امنیتی مونیخ پی گرفته خواهد شد. نشست های بین المللی که ظاهرا قرار است ظریف بدون روحانی در آنها حضور پیدا کند.

از آنسو تهدیدات باراک اوباما خطاب به کنگره هم به نظر مفید واقع شده و دست کم در کوتاه مدت جمهوری خواهان از طرح تحریم های تازه علیه ایران انصراف داده اند. هرچند گمانه هایی شنیده می شود که آنها این امر را به شرط نظر دادن در خصوص توافق جامع کنار گذاشته اند. لیندسی گراهام سناتور جمهوری خواه ایالت کارولینای جنوبی در سخنانی در این رابطه اعلام کرد که اگر آقای اوباما فکر می کند رای گیری های سنا در روند مذاکرات اخلال ایجاد می کند، کنگره به شرطی حاضر است از تصویب تحریم های تازه علیه ایران صرف نظر کند که هر گونه توافق احتمالی با ایران نخست به تایید نمایندگان برسد.

پیش شرطی که بعید است از سوی رئیس جمهور آمریکا مقبول واقع شود و با اقدامات اخیر اوباما در حوزه سیاست داخلی و خارجی و استفاده از اصل فرامین ریاست جمهوری بعید است ساکن کنونی کاخ سفید به جمهوری خواهان اجازه دخالت در اموری را بدهد که در حیطه تصمیم گیری قوه مجریه است. در همین راستا مشاور کاخ سفید در واکنش به سخنان گراهام تاکید کرد: به نظر می رسد سناتور گراهام می خواهد تمام تصمیمات اساسی سیاست خارجی ایالات متحده را بگیرد و تصور می کند فرمانده کل قوا است.

 از سوی دیگر البته نباید این نکته را هم فراموش کرد که برخی از مشاورین اوباما در حال تلاش برای متقاعد کردن رئیس جمهور برای استمرار این وضعیت هستند. به این معنا که آمریکا همچنان روند گفتگو و تمدید با ایران را حفظ کند، بی آنکه دست آوردی از آن حاصل شود.

گرت پورتر نویسنده کتاب بحران مصنوع، در مقاله ای تازه این سوال را مطرح می‌کند که آیا اصلا چنین خواست سیاسی‌ای برای حل مسئله از جانب آمریکا وجود دارد یا خیر. پورتر در این مقاله عنوان می‌کند که احتمالا مشاوران اوباما به او فشار می‌آورند تا با تمدید مهلت طرح اقدام مشترک موافقت کند تا به این ترتیب رسیدن به توافق جامع را به تعویق بیندازد. توافقی که باید از طرف کنگره، اسرائیل و عربستان سعودی هم مورد پذیرش قرار بگیرد. تقریبا این اطمینان وجود دارد که گروه خاصی از مشاوران اوباما به چنین راه حلی عقیده دارند، چرا که این روند مورد پسند اسرائیل هم خواهد بود که ترجیح می‌دهد منازعه اتمی ایران تا ابد ادامه پیدا کند. اما دست کم فعلا شواهدی وجود ندارد که ثابت کند اوباما نظر این گروه را پذیرفته باشد. از سوی دیگر برخی ناظران هم بر این باورند اوباما با حل مسئله هسته ای ایران می تواند امتیاز بزرگ دیگری را (بعد از حل رابطه با کوبا) در کارنامه کاری خود ثبت کند.

شاید انتقال این پیام از ایران به آمریکا که توافق ژنو، بیش از این تمدید پذیر نیست، بتواند گامی مهم و موثر در ادامه گفتگوها به شمار رود.  

منبع : خبرآنلاین