پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
پژوهشي که به عقيده نويسندگان آن يکي از جامع‌ترين پژوهش‌ها درباره علل داشتن کابوس‌هاي مختلف است، ديدگاه جديدي در خصوص وحشت‌هايي ارائه داده است که بر خواب شبانه افراد سايه مي‌افکند.
روانشناسان دانشگاه مونترال که اين تحقيق را انجام داده‌اند، بر اين باورند که نوعي گسست جنسيتي در گوشه‌هاي تاريک ذهن‌هاي ناخودآگاه افراد وجود دارد.
در اين پژوهش، 572 شرکت‌کننده، خاطراتي را در مورد 10 هزار رويا نوشته بودند و مشخص شد که زنان و مردان به شکل‌هاي مختلف در خواب آزار مي‌بينند و دچار وحشت مي‌شوند.
بر اساس اين پژوهش، کابوس‌هاي مردانه بيشتر در شکل بلايايي همچون سيلاب، زمين‌لرزه و جنگ ظاهر مي‌شوند؛ در مقايسه، تنش‌هاي ميان‌فردي با همسر، خويشاوندان و همکاران بيشتر در کابوس‌هاي زنان وجود داشت و اين موضوع در مورد مردان بسيار نادر بود. همچنين، زنان بيشتر کابوس‌هايي در مورد اشخاص و محيط‌هاي آشنا مي‌بينند اما بسياري از صحنه‌ها و شخصيت‌هاي موجود در کابوس‌هاي مردان کاملا تخيلي هستند.
پروفسور آنتونيو زدرا، از نويسندگان ارشد مقاله و يکي از محققان برجسته جهان در زمينه خواب‌ها، مي‌گويد: نظريه‌هاي فراواني در مورد دليل اختلاف خواب‌هاي زنان و مردان وجود دارد و يکي از نظريه‌ها بر اين اساس است که چنين تفاوت محتوايي شايد به دليل تکامل و به طور مثال، نقش عميق مردانه در محافظت از خانواده در مقابل تهديدهاي فيزيکي باشد.
نظريه ديگر بر اين اساس است که تمامي خواب‌هاي افراد در علائق و ترس‌هاي زندگي واقعي ريشه دارند و در زندگي واقعي، مردان و پسران به ديدن فيلم‌هاي وحشتناک بيشتر تمايل دارند، در حالي که زنان به ديدن درام‌هاي عاطفي متمايل هستند.
تفاوت جنسيتي ديگري که «زدرا» در اين پژوهش به آن دست يافت، اين بود که مردها بسيار بيشتر در مورد حشرات، مارها و موش‌ها کابوس مي‌بينند و اين موضوع بر خلاف انتظارات اين دانشمند بود. اين مطالعه همچنين دريافت کابوس‌هاي مردان خشن‌تر و منفي‌تر است و اين که زنان اغلب شخصيتي در خواب دارند که در تلاش براي کمک به آنها است اما مردان در کابوس‌هايشان تنها هستند و کسي کنارشان نيست.
در اين پژوهش مشخص شد افرادي که کابوس‌هاي مکرر مي‌بينند، بيشتر از افسردگي و اضطراب رنج مي‌برند و چنين اختلالاتي در ميان زنان بيشتر از مردان است.
در بالاي فهرست خواب‌هاي شرکت‌کنندگان خشونت فيزيکي مانند قتل، تجاوز و گروگان‌گيري بود که در نيمي از کابوس‌ها وجود داشت. سپس تنش‌هاي ميان‌فردي مانند دعوا، توهين، عدم‌وفاداري و ناديده‌گرفتن‌شدن وجود داشت که 20 درصد کابوس‌ها را در برمي‌گرفت.
در رده سوم نيز شکست يا درماندگي، ديرکردن، گم‌شدن، عدم توانايي تکلم، فراموش‌کردن يا از دست دادن چيزي و اشتباه کردن وجود داشت.
