هر 9 ثانیه یک خشونت رخ می‌دهد

"جامعه به سمت خشنوت می رود باید هرچه سریع‌تر چاره‌ای اندیشید". این را وزیر بهداشت، در یادداشتی با عنوان «برای خشونت در جامعه چاره‌ای کنیم»، چندی پیش منتشر کرد.

به گزارش ایسکانیوز پیش از این محمود گلزاری (معاون سازمان امور جوانان وزارت ورزش و جوانان) با اشاره به گسترش خشونت در جامعه فعلی گفت: پس از زندانیان مواد مخدر، بیشترین زندانیان مربوط به زندانیان خشونت است برای حل این مشکل حتی کلینیک کنترل خشم هم راه اندازی شده است با این حال آمارها اما در این باره زیاد هستند. سازمان پزشکی قانونی آمار مراجعه افراد بر اثر صدمات ناشی از نزاع درکشور در فروردین و اردیبهشت سال جاری را بیش از 104 هزار نفر اعلام کرده است. این آمار در مقایسه با آمار مشابه در سال گذشته رشدی 4/0 درصدی دارد.هر 9 ثانیه یک خشونت در کشور رخ می‌دهد. براساس آمار رسمی 19.9 درصد از خشونت‌های خانگی در تهران را خشونت‌های جسمی و 52.4 درصد از آن را خشونت‌های روانی تشکیل می‌دهد.

حالا  همین خشونت ها از جامعه به خانواده هم کشیده شده است ؛ امان الله قرائی مقدم آسیب شناس اجتماعی با بیان اینکه، خشونت از کودکی در فرد شکل می گیرد، به ایسکانیوز گفت :  به طور کلی از لحاظ روانشناسی چه مرد چه زن از دوران کودکی مستعد خشونت هستند در این میان جامعه شناسان معتقدند که زمینه ی بروز خشونت از قبل از تولد به وجود می آید و از مهمترین دلایل استرس مادر در دوران بارداری است.

او در ادامه افزود: ارتباطات نامربوط و خیانت در زنان حامله یکی از عوامل ایجاد خشونت در کودک است.

قرائی مقدم، نحوه شیر دادن و مراقبت از کودک را هم در به وجود آمدن خشونت موثر دانست و در این باره گفت: بعد از تولد فرزند محیطی که در آن بزرگ می شود و نحوه شیر دادن و برخورد مادر در به وجود امدن خشونت وثر است چرا که مادر باید با مهربانی هر چه تمام تر با کودک برخورد کند به طور مثال قونداق کردن کودک موجب می شو تا او سلطه پذیر شود.

او با بیان اینکه، "خشونت از خشونت زاده می شود" عنوان کرد: در حقیقت زن بارداری که مورد خشونت همسر خود قرار می گیرد و در خانه ی پدر هم دچار آزار، تهدید و سرزنش هایی شده باشد بی شک خشونت در او دیده خواهد شد و آن را به فر زندش انتقال می دهد بنابراین خشونت از خشونت زاده می شود.

قرائی مقدم، قانون حمایت از کودکان و زنان را عملی ندانست و در این باره گفت: ما در کشور قانون حمایت از کودکان و زنان دار یم اما به شکل حقیقی نمی توانیم کاری از پیش ببریم چرا که ورود پیدا کردن به زندگی دیگران نشدنی است به طور مثال اگر فردی دست بچه اش را داغ کند ما نمی توانیم به او بگوییم چرا این کارا انجام می دهیم زیرا او می گوید فرزند خودم است و دلم می خواهد اینگونه ادبش کنم.