پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روز ۶ بهمن سال ۱۳۴۱ رفراندوم سراسری برای نظرخواهی درباره اصول ششگانه پیشنهادی شاه موسوم به «انقلاب سفید» برگزار شد. رسانههای
رژیم با پخش مکرر تلگرافهای تبریک مقامات آمریکایی و اروپایی و هو و
جنجال و غوغا سالاری سعی داشتند تا رسوایی عدم مشارکت مردم در رفراندوم را
مخفی نگاه دارند. اما افشاگریهای حضرت امام از طریق بیانیهها و
سخنرانیهای مستدل و منطقی ولی کوبنده نقشههای آنان را نقش بر آب میکرد.
آن بزرگوار ضمن برشماری اقدامات خلاف قانون اساسی رژیم، سقوط کشاورزی و
استقلال کشور و ترویج فساد و فحشا را به عنوان نتایج قطعی اصلاحات شاهانه
پیشبینی میکرد و از این رو برای دین و دنیای مردم بیمناک بود، و بر اساس
تکلیف به مخالفت با اقدامات آنها میپرداخت، که پیام به علما و روحانیت در
روز 22 اسفند سال 1341 و اعلام عزای عمومی در عید نوروز 1342 در جهت تنویر
افکار عمومی در این راستا قابل تعمق و دقت است. (روزنگار زندگی و تاریخ
سیاسی اجتماعی امام خمینی، ص 411)
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
خدمت ذى شرافت حضرات علماى اعلام و حجج اسلام- دامت برکاتهم
«أَعظَمَ
اللَّهُ تَعَالَى أُجُورَکُم». چنانچه اطلاع دارید دستگاه حاکمه مى خواهد
با تمام کوشش به هَدمِ احکام ضروریه اسلام قیام؛ و به دنبال آن مطالبى است
که اسلام را به خطر مى اندازد. لذا این جانب عید نوروز را به عنوان عزا و
تسلیت به امام عصر- عجل اللَّه تعالى فرجه- جلوس مى کنم و به مردم اعلام
خطر مى نمایم. مقتضى است حضرات آقایان نیز همین رویه را اتخاذ فرمایند تا
ملت مسلمان از مصیبت هاى وارده بر اسلام و مسلمین اطلاع حاصل نمایند. و
السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.
روح اللَّه الموسوی الخمینى
(1) خداوند تعالى، پاداش شما را زیاد گرداند.
(صحیفه امام، ج1، ص: 156)
ایشان همچنین در اواخر اسفند در نامه ای به آقاى محمد تقى فلسفى موضع خویش را درباره اعلام عزاى عمومى در نوروز سال 1342 به مناسبت تحرکات ضد دینى رژیم شاه مجددا اعلام می کنند:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
به
عرض عالى مى رساند، ان شاء اللَّه مزاج محترم خالى از کسالت است. تلگرافى
به قزل قلعه «1» کردم. پس از آنکه مخابره شد مژده بیرون آمدنتان را
دادند. «ذهب العناء بقى الاجر» «2» تصمیمى که ما براى نوروز امسال گرفتیم
به نظرم مؤثر و خوب است، لکن با اختلاف سلیقه ها باز برخورد کرده. انصافاً
ما براى کوبیده شدن خوب هستیم! در هر صورت به گمان بنده اگر جنابعالى و
حضرت آیت اللَّه والد و آیت اللَّه آملى و آیت اللَّه آشتیانى اعلامیه
[اى] به مضمون اعلامیه ما یا هر طور صلاح مى دانید مشترکاً یا جداگانه
انتشار دهید مؤثر خواهد بود. البته باید اسم وفات حضرت صادق- سلام اللَّه
علیه- برده نشود و با صراحت نوشته شود براى صدماتى که در این سال به اسلام
وارد شده است. اگر آقاى آشتیانى هم حاضر نشد بقیه کافى است و عمل دولت که
جدیت دارد مذهب را به اسم حضرت صادق بکوبد، خنثى مى شود. چون شنیدم دولت
هم چنین تظاهرى مى خواهد بکند. و السلام علیکم.
روح اللَّه الموسوی الخمینى
(1) زندان قزل قلعه تهران.
(2) درد و رنج گذشت و پاداش آن پایدار است.
(صحیفه امام، ج1، ص: 155)
پس
از برگزاری رفراندوم، سرکوب حرکتهای مخالف، با شدت بیشتری از سر گرفته شد
و صدها نفر از روحانیون و مردم دستگیر شدند و دستور اعزام طلبهها به
خدمت سربازی از سوی شاه صادر شد. اعتراض مردم و روحانیون با اصول انقلاب سفید در روز ۲ فروردین ۱۳۴۲ به رویارویی
با نیروهای امنیتی رژیم شاه منجر شد. در این روز نظامیان با حمله به مدرسه
فیضیه قم اجتماع مخالفان انقلاب سفید را سرکوب کردند و دو ماه بعد در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ ماموران امنیتی حکومت در قم، اقدام به دستگیری امام خمینی کردند. با این حال اعتراضات تا وقوع قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ ادامه یافت.