رویانیان: جدایی یحیی بزرگترین اشتباهم بود

مدیرعامل پیشین پرسپولیس از جدایی گل‌محمدی به عنوان بزرگترین اشتباه دوران مدیریتی‌اش یاد کرد که البته در اختیار او نبود. وی همچنین جذب بهترین بازیکنان فوتبال ایران را به عنوان کار بزرگش نام برد.
 
محمد رویانیان ۱۱ شهریورماه سال ۱۳۹۰ به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب شد و دو سال بعد و به دنبال اتفاقاتی که پیرامون وی رخ داد از این باشگاه جدا شد. او ۲۸ ماه مدیریت یکی از پرطرفداراترین باشگاه های ایران را برعهده داشت اما نتوانست عنوان قهرمانی را با این تیم کسب کند. رویانیان البته توانست با مدیریتش پرسپولیس را به فینال جام حذفی برساند اما در آخرین گام برابر سپاهان شکست خورد و به قهرمانی نرسید.
 
رویانیان که آمده بود تا پرسپولیس را به یکی از حرفه ای ترین باشگاه های فوتبال ایران تبدیل کند، به خاطر اتفاقاتی خارج از فوتبال از این باشگاه رفت و کارهای نیمه کاره زیادی را از خود برجای گذاشت که فعلا بی سرانجام باقی مانده است.
 
مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس که هوادارانش به وی لقب « سردار سرخ ایران» را داده بودند، در گفتگویی با مهر به سوالات مطرح شده پاسخ داد:
 
چندماه است از فوتبال رفته اید؟
فکر کنم یکسال و پنجاه روز است که از پرسپولیس رفته ام.
 
بعد از ۲۸ ماهی که در این باشگاه بودید، الان شرایط بهتری دارید یا زمانی که بودید؟
طبیعتا الان خیلی راحت ترم هستم. زمانی که در پرسپولیس بودم باید هر روز قرص می خوردم و استرس زیادی داشتم. خصوصا قبل از بازیها شرایط خوبی نداشتم و به خاطر هیجان و استرسی که داشتم مجبور بودم روزی چند قرص بخورم.
 
الان دیگر از آن قرص ها خبری نیست؟
نه دیگر. البته تنها چیزی برایم خوب بود، احساسی بود که از گرمای وجود هواداران پرسپولیس می گرفتم. آنها رفتار بسیار خوبی با من داشتند و هیچ وقت بی احترامی نکردند. حتی زمان هم که تیم نتیجه نمی گرفت بازهم احترام من را داشتند. این بهترین هدیه ای بود که آنها به من می دادند. من از احساس و گرمای وجود آنها نشاط می گرفتم.
 
حتی زمانی هم که می باختید این اتفاق می افتاد یا ..؟
شاید اوج بد نتیجه گرفتن ما دیدار فینال جام حذفی برابر سپاهان بود که تیم در ورزشگاه آزادی باخت. اما هواداران بازهم به من محبت داشتند و چیزی نگفتند. ما در آن بازی شایسته پیروزی بودیم اما نتوانستیم باعث شادی هواداران شویم. با این حال آنها بعد از بازی از من حمایت کردند و کوچکترین حرفی نزدند.
 
شما جزو معدود مدیران عامل پرسپولیس بودید که شعار « حیا کن رها کن » را نشنیدید؟
بله همینطور است. آنهم به خاطر لطف و محبت بی پایان هواداران پرسپولیس بود که بی نهایت مرا مورد لطف خودشان قرار دادند.
 
عمر مدیریت شما در باشگاه پرسپولیس خیلی طولانی نبود. خودتان فکر می کردید به این زودی صندلی مدیریت را ترک کنید؟
نه فکرش را نمی کردم. برنامه های زیادی برای باشگاه داشتم. خیلی از آنها را هم شروع کردیم و می خواستیم از باشگاه پرسپولیس یک الگوی خوب برای ایران و حتی کشورهای همسایه داشته باشیم. اما فرصت نشد. فکر می کردم حداقل پنج سال در باشگاه پرسپولیس خواهم ماند. زمانی که آمدم نیم فصل بود و تیم در بحران قرارداشت. تلاش کردم این بحران را با آوردن بازیکنانی مثل مهدوی کیا، پولادی و ... رد کنم و تیم را به شرایط قابل قبولی برسانم.
 
یعنی نیم فصل را نباید جزو دوران مدیریتی شما به حساب آورد؟
طبیعتا کارهایی که من کردم در آن مقطع فقط برای رد شدن از بحران بود. من کار اصلی ام را از سال ۹۱ شروع کردم و تیمی را بستم که هفت - هشت ملی پوش داشت. برنامه ریزی ما به گونه ای بود که باید در سال ۹۲ جواب می داد و شروع می کردیم به بهره برداری اما فرصت نشد و در رسیدن به اهدافم ناکام ماندم.
 
مطمئن بودید که برنامه های شما بعد از یکسال جواب می داد؟
شما در هر کاری که باشید نمی توانید همان لحظه ای که شروع می کنید بهره برداری کنید. حتی در کشاورزی هم نمی شود به این سرعت محصول برداشت کرد. چند سال طول می کشد تا شما از یک محصول به نتیجه برسید. من هم برای باشگاه پرسپولیس برنامه های زیادی داشتم. مدارس فوتبال زیادی را راه اندازی کردیم و می خواستم در سراسر کشور این مدارس را فعال کنیم. دانشگاه برای پرسپولیس راه اندازی کردیم و به دنبال ایجاد آکادمی حرفه ای بودیم اما نشد.
 
الان افسوس نمی خوردید که به اهدافی که داشتید نرسیدید و نتوانستید کار ماندگاری در باشگاه انجام دهید؟
چرا، خیلی هم افسوس می خورم. من برنامه هایی داشتم که می توانست پرسپولیس را به الگویی برای سایر باشگاه ها تبدیل کند. پرسپولیس باشگاه پرطرفداری است که لیاقت بهترین شدن را دارد. با برنامه هایی که داشتیم این باشگاه می توانست درآمدزا باشد و روی پای خودش بایستد.
 
به این فکر می کنید که روزی برگردید و کارهای نیمه تمام خود را تکمیل کنید و به اهداف تان برسید؟
شاید به عنوان مدیرعامل دیگر این فرصت برایم پیش نیاید که به پرسپولیس برگردم اما هر مدیری که بیاید آمادگی دارم تمام تجربیاتم و برنامه هایی که داشتم را در اختیارش بگذارم و کمک کنم تا در پرسپولیس اجرایی شوند.
 
الان این اتفاق در مورد نژادفلاح رخ داده است. یعنی ایشان از شما کمکی خواسته اند؟
با ایشان در تماس هستم. اتفاق لطف کردند و به منزل ما هم آمدند. من به نژادفلاح روحیه دادم و آرزوی موفقیت کردم برایش. ضمن اینکه اعلام آمادگی کردم که هر کمکی از دستم برمی آید در اختیارش بگذارم. اما واقعیت این است که خود ایشان هم موقتی هستند و سرگردان. نمی دانم چرا وزارت ورزش حکم مدیرعامل ایشان را نمی زند. هیچ منع قانونی برای مدیریت نژادفلاح وجود ندارد اما نمی دانم چرا این کار را نمی کنند.
 
شاید از تغییرات پرتعداد هراس دارند؟
اصلا به تغییرات جدید نیاز نیست. ایشان که به عنوان قائم مقام منصوب شده است. حکمش را بزنند مدیرعامل و تمام. سوال من این است که الان آقای نژادفلاح قائم مقام چه کسی هستند؟ مگر می شود باشگاه مدیرعامل نداشته باشد اما قائم مقام داشته باشد؟ این هم از آن اتفاقات خارق العاده ایست که در پرسپولیس رخ داده و امیدوارم سال آینده دیگر چنین اتفاقاتی نیفتد.
 
تغییرات پرتعداد مدیریتی در پرسپولیس در طول یکسال گذشته هم خارق العاده است. شما چه نظری دارید؟
عجیب تر از این تغییرات پول هایی است که باید به افرادی که هزینه کرده اند برگردانده شود. الان افرادی به پرسپولیس پول داده اند که خواهان پس گرفتن آن شده اند. مشکلات این باشگاه پرتعداد است و پس دادن این پول ها هم به آن اضافه شده است.
 
البته در مورد میزان بدهی های دوران مدیریت شما هم حرف و حدیث زیادی وجود داشت؟
بدهی های مستقیمی که برای من بود حدود ۵ میلیارد تومان می شد. البته ما یکسری بدهی هایی هم داشتیم که غیر مستقیم است. مثلا قرارداد ژوزه مانوئل یا آرفی و ... برخی بدهی ها هم اصلا به من ربطی نداشت. مثلا یک موردش بدهی های باشگاه از سال ۷۵ بود که می گفتند۳۵ میلیارد تومان است. فکر می کنم مجموع بدهی های من در این مدت ۲۰ میلیارد تومان بود.
 
بهترین تصمیم مدیریتی که در باشگاه پرسپولیس گرفتید کدام بود؟
به نظرم جذب بهترین بازیکنان فوتبال ایران بهترین تصمیمم بود. به خاطر خوشحالی هواداران و موفقیت پرسپولیس فهرست تیم ملی را جلویم گذاشتم و هرکسی را که لازم بود برای پرسپولیس جذب کردم. ما در آن مقطع هشت بازیکن ملی پوش داشتیم. ایمون زاید، سیدجلال حسینی، مهدوی کیا، دنیزلی، نیلسون ، پولادی و ... اینها از بهترین خریدهای من بودند که چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان کادر فنی در پرسپولیس فعالیت کردند.
 
در کنار این تصمیمات خوب، از دست دادن یحیی گل محمدی جزو نقاط ضعف مدیریت شما بود؟
بله همینطور است. وقتی تیم در فینال جام حذفی باخت من رفتم سر تمرین و با یحیی صحبت کردم. قبل از بازی با تراکتورسازی بود. گفتم تمام وجودم را می گذارم تا از تو حمایت کنم اما گفت رفتن من هم به نفع خودم است و هم به نفع شما. هر چقدر اصرار کردم فایده ایم نداشت. به او گفتم بمان و من هم حمایت می کنم مطمئن باش که موفق می شوی اما خانواده اش پیغام دادند که نگذارید عذاب بکشد. بعد هم خودش استعفا داد و رفت. خودش می گفت که دیگر روحیه کار کردن ندارم.
 
البته در زمان شما یک مربی خوب دیگر هم از پرسپولیس رفت و او مصطفی دنیزلی بود. دلیل جدایی او چه بود؟
دلیلش مشکلات روحی و روانی بود که او داشت. همسرش بیمار بود و پدر همسرش هم شرایط خوبی نداشت که البته چند وقت بعد فوت کرد. من خودم چند بار به استانبول رفتم و با او جلسه داشتم. حتی فهرست بازیکنان فصل ۹۱ را هم با او بستم. اما به خاطر مشکلاتی که داشت نیامد.
 
شما در دوران مدیریت در پرسپولیس مربیان زیادی را جابجا کردید. دلیلش چه بود؟
تعدادشان که خیلی زیاد نبود. زمانی که آمدم استیلی سرمربی بود. دنیزلی هم که با شرایطی که گفتم از تیم جدا شد و چاره ای نداشتم. می ماند مانوئل ژوزه، گل محمدی و علی دایی. اینها هم هرکدام دلایل خاص خودش را داشت. در مجموع فکر می کنم ما مربیان خوبی را انتخاب کردیم ولی به هر حال نتوانستیم به موفقیتی برسیم.
 
به نظر خود شما دلایل نتیجه نگرفتن ژوزه مانوئل در پرسپولیس چه بود و چرا او از این تیم رفت؟
زمانی که می خواستیم سرمربی تیم را انتخاب کنیم جلسه ای گذاشتیم که ۲۰ پیشکسوت پرسپولیس حضور داشتند. در آن جلسه ما چهار گزینه را مطرح کردیم که بیشترین رای را ژوزه آورد. آقایان اعتقاد داشتند که سرمربی ایرانی در آن مقطع نتیجه نخواهد گرفت. به همین خاطر ژوزه را آوردیم اما او هم نتوانست کارایی لازم را داشته باشد. البته اعتقاد دارم که برخی بازیکنان نخواستند او نتیجه بگیرد و برایش مشکلاتی درست کردند که نمی شود الان در موردش صحبت کرد.
 
شاید مشکلاتی که با کی روش داشت روی کارش اثر گذاشته بود؟
به هر حال این را هم نمی توان منکر شد. کی روش و مانوئل در پرتغال باهم رقیب بودند و وقتی به تهران آمد متوجه شدم که دشمن همدیگر هستند. با این حال ژوزه نتوانست کارایی لازم را داشته باشد و رفت.
 
یکی از اتفاقات خوبی هم که در زمان مدیریت شما افتاد برگزاری بازی خداحافظی مهدوی کیا با حضور تیم پیشکسوتان میلان بود؟
بعد از اینکه در بازی با سپاهان تیم شکست خورد و مهدوی کیا خداحافظی غریبانه ای داشت، می خواستیم برایش جبران کنیم. به همین خاطر پیشکسوتان میلان را به تهران دعوت کردیم که اتفاق بزرگی بود. به نظرم مهدوی کیا خداحافظی شایسته ای از فوتبال داشت و بازی با میلان در شان او بود.
 
به عنوان سوال پایانی تمایلی برای برگشت به پرسپولیس دارید؟
فعلا که مشغول کار خودم هستم. بعید می دانم دیگر فرصتی فراهم شود که به عنوان مدیرعامل به این باشگاه برگردم اما هر کمکی که از دستم بربیاید برای موفقیت و سربلندی این تیم انجام خواهم داد.