تیم ملی فوتبال ایران در سالی که گذشت

93  برای تیم ملی فوتبال ایران سالی بسیار مهم بود. تیم ملی دو رویداد بزرگ جام جهانی و جام ملت‌های آسیا را در این سال پیش روی خود می‌دید.

تیم ملی فوتبال ایران جام‌جهانی 2014 برزیل را به عنوان اولین رویداد مهم در سال 93 پیش‌رو داشت. این تیم که با مربی پرتغالی خود رویای بزرگی را در سر می‌پرواند با تیم‌های ملی فوتبال نیجریه، آرژانتین و بوسنی‌وهرزگوین همگروه بود.

تیم ملی ابتدا با برگزاری اردویی در آفریقای‌جنوبی کارش را آغاز کرد. بازی با چند تیم گمنام باشگاهی آفریقایی آغاز دیدارهای دوستانه ایران بود. تیم ملی در این اردو چهار بازی انجام داد که یک باخت، یک تساوی و دو پیروزی حاصلشان بود.

پس از آن تیم ملی فوتبال راهی اتریش شد تا آخرین اردوی خود را قبل از جام‌جهانی 2014 برزیل در آنجا برپا کند. این اردو نیز سه دیدار دوستانه داشت؛ دو تساوی و یک پیروزی. کارلوس کی‌روش تیمش را چند روز قبل از سایر تیم‌ها به برزیل برد تا اردوی آماده‌سازی را در کورینتیانس برپا کند. آشنایی با شرایط جوی و قرار گرفتن در فضای جام‌جهانی علت اصلی این سفر زودهنگام عنوان شد.

تساوی بدون گل مقابل نیجریه، شکست یک بر صفر مقابل آرژانتین و شکست سه بر یک مقابل بوسنی‌وهرزگوین نتایج تیم ملی در برزیل بود. "شاهزاده‌های پارسی" که با دفاع چندلایه و انجام یک بازی منسجم دفاعی توانسته بودند از قهرمان قاره آفریقا یک امتیاز بگیرند، در بازی دوم خود به مصاف آرژانتین رفتند. بسیاری شکست پر گل ایران مقابل آرژانتین و لیونل مسی را اجتناب‌ناپذیر می‌دانستند اما تیم ملی موفق شد با نمایشی منطقی و کسب چند موقعیت گل، بازی زیبایی را ارائه دهد اما در بازی سوم، خسته به مصاف بوسنی و هرزگوین رفت آن هم در حالی که برای صعود از این مرحله نیازمند شکست بوسنی بود. ایران که در این بازی تقریبا از لاک دفاعی خود بیرون آمده بود، نتوانست بازی خوبی را به نمایش بگذارد و در نهایت با سه گل از بوسنی‌وهرزگوین شکست خوردد تا وداعی تلخ با جام‌جهانی داشته باشد.

پس از حذف ایران از مرحله گروهی این رقابت‌ها همکاری یا عدم همکاری کارلوس کی‌روش با تیم ملی به عنوان مهم‌ترین مساله پیش روی تیم ملی بود. صحبت از عدم ادامه همکاری این مربی با تیم ملی و استفاده از یک مربی ایرانی برای سال‌های آینده چیزی بود که از مدت‌ها پیش به گوش می‌رسید.

عده‌ای عملکرد کارلوس کی‌روش را در جام‌جهانی همانند ادوار گذشته حضور تیم ملی در جام‌جهانی تلقی کردند اما آنچه به آن تاکید داشتند این بود که مردم از نمایش این تیم راضی بودند. در نهایت فشار عمومی عاملی برای تمدید قرارداد کی‌روش آن هم به صورت مشروط شد.

در نهایت کی‌روش قراردادی چهار ساله و سه مرحله‌ای با فدراسیون فوتبال امضا کرد و پس از 90 روز به ایران بازگشت.

حرف و حدیث‌ها درباره جام‌جهانی به پایان نرسیده بود که قهرمانی تیم ملی در جام ملت‌های آسیا 2015 استرالیا به عنوان انتظار مسئولان و مردم از تیم ملی عنوان شد، اما نکته اینجا بود که هیچ بازی تدارکاتی برای تیم ملی در راه این رقابت‌ها پیش‌بینی نشده بود! ایران تنها با انجام یک بازی تدارکاتی قبل از سفر به استرالیا به این رقابت‌ها پای گذاشت. تیم ملی که دیدار دوستانه‌اش مقابل تیم ملی فوتبال فلسطین نیز لغو شده بود، تنها توانست قبل از آغاز رسمی جام ملت‌ها یک دیدار دوستانه دیگر مقابل تیم ملی فوتبال عراق انجام دهد؛ تیمی که احتمال برخورد دوباره با آنها در این رقابت‌ها زیاد بود. بسیاری انجام این دیدار دوستانه را به دلیل این احتمال اشتباه می‌دانستند. در نهایت تیم ملی به این رقابت‌ها پای گذاشت تا به مصاف تیم‌های بحرین، قطر و امارات برود. پیروزی دو بر صفر برابر بحرین، یک بر صفر مقابل قطر و یک بر صفر مقابل امارات نتایج ایران در مرحله گروهی بود تا ایران با 9 امتیاز کسب شده به عنوان سرگروه به همراه اماراتی‌ها به مرحله بعد صعود کند.

در نهایت آنچه پیش‌بینی می‌شد رخ داد؛ چرا که عراق در گروهش رتبه دوم را به دست آورد و این باعث شد تا تیم ملی فوتبال ایران به مصاف عراق برود. این بازی که با اخراج شائبه برانگیز مهرداد پولادی و عملکرد نه چندان منطقی ویلیامز استرالیایی به عنوان داور بازی همراه بود، در 120 دقیقه با نتیجه‌ سه بر سه به پایان رسید و این عراقی‌ها بودند که در نهایت توانستند در ضربات پنالتی ایران را شکست دهند.

ایرانی‌ها در حالی مقابل عراق حذف شده بودند که به دلیل صحبت‌های پیش آمده درباره عبدالزهرا، بازیکن تیم ملی عراق امیدشان را برای ماندن در جام زنده نگه داشته بودند. خبر دوپینگی بودن این بازیکن عراقی باعث شده بود تا جوی غیرمنطقی در مورد صعود ایران ایجاد شود و مردم را سرگرم کند اما همان گونه که اهل فن پیش‌بینی می‌کردند، کمیته‌ انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا اعتراض تیم ملی را مردود اعلام کرد.

93، جام‌جهانی برزیل و جام ملت‌ها همگی به پایان رسیده‌اند و از هم‌اکنون تیم‌های ملی فوتبال در سراسر دنیا کار خود را برای جام‌جهانی 2018 روسیه آغاز کرده‌اند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن در این رقابت‌ها حاضر شوند. تیم ملی فوتبال اما، کارش را با چالش میان سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال و سرمربی تیم ملی از سر گرفته است. آن هم در حالی که باید خود را برای انجام دو بازی دوستانه مقابل تیم‌های شیلی و سوئد در نوروز 94 آماده کند!

نکته درخور تامل فوتبال ملی ایران به ویژه در سال 93 نبودن لژیونرهای ایرانی در سطح اول فوتبال اروپا بود. حتی اشکان دژآگه و رضا قوچان‌نژاد که در فوتبال انگلیس پا به توپ بودند به کشورهای حوزه خلیج فارس آمدند. بازیکنانی هم که احتمال لژیونر شدنشان پس از جام‌جهانی می‌رفت، یا نتوانستند به این موفقیت دست یابند یا به کشورهای عربی رفتند تا برای تیم‌های باشگاهی آنها توپ بزنند.

آنچه مسلم بود حضور حداکثری ایرانی‌ها در لیگ قطر است. آنها که به دلیل مشکلات ایجاد شده به نوعی نمی‌توانستند در لیگ امارات با عنوان ساختگی‌اش بازی کنند در قطر دور یکدیگر جمع شدند. تنها بازیکنانی همچون سردار آزمون و علیرضا جهانبخش موفق شدند تا در فوتبال اروپا کار خود را ادامه دهند. علاوه بر این جواد نکونام و کریم انصاری‌فرد نیز در فوتبال اسپانیا کار خود را ادامه دادند؛ هر چند که آنها نیز در سطح اول فوتبال این کشور بازی نمی‌کنند.

در پایان آنچه باید به آن اشاره کرد این است که تیم ملی فوتبال ایران نیازمند برنامه‌ریزی برای جام جهانی 2018 روسیه است. سوء مدیریت در فوتبال ایران همواره باعث شده که تا دقیقه 90 چیزی در مورد تیم ملی مشخص نباشد. تزلزل جایگاه سرمربی تیم ملی، نبود بازی‌های تدارکاتی درست و برپایی اردوهای مناسب چیزی است که همواره تیم ملی از آن رنج برده است. امیدواریم سال 94 آغازی بر پایان این بی‌برنامگی‌ها باشد و تیم ملی بتواند با یک برنامه مستحکم سه ساله کار خود را برای یک حضور آبرومندانه در جام‌جهانی دنبال کند.

انتها‌ی‌ پیام