بعیدی نژاد: سپر می فروشیم نه شمشیر

عضو تیم مذاکره کننده هسته ای گفت: در دنیایی که همه از سلاحهای کشتار جمعی استفاده میکنند، آیا ما نباید بر اساس آیه ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ﴾از این سلاحها استفاده کنیم؟ باید بگوییم ما نه تنها خودمان چنین سلاحهایی را فرآهم نمی کنیم بلکه می خواهیم دیگران هم که چنین سلاحهایی دارند آنها را زمین بگذارند. با سلاح داشتن, فقط جنگهای جهانی شروع می شود. مگر با سلاح می شود جامعه را اداره کرد؟ ذات اقدس الهی آن امکانات را نیافرید تا انسان از آن وسیله ها برای کشتار استفاده کند.

به گزارش پایگاه  اطلاع رسانی دولت، حمید بعیدی نژاد عضو ارشد تیم مذاکره کننده کشورمان، یادداشتی را با استناد به آیات قرآنی و سخنان مراجع عالیقدر درباره تبیین دکترین سیاست دفاعی و رد استفاده و تولید سلاح کشتار جمعی نوشته است.

متن یادداشت بدین شرح است:

حضرت آیت الله جوادی آملی مفسر عالی قدر قرآن کریم در ذیل تفسیر آیاتی از سوره مبارک (ص )مطالب بسیار حکیمانه ای در خصوص تبیین دکترین سیاست دفاعی و رد استفاده و تولید سلاح کشتار جمعی فرموده اند که خلاصه آن چنین است:

'نسبت به اصل جهاد, رهبران الهی آمدند گفتند که در عالم ابزار کُشتن و ابزار کشتار جمعی فراوان هست، ما آمدیم با همه قدرت و توانی که داریم نه خودمان از اینها استفاده کنیم، نه به مردم اجازه دهیم که ابزار کشتار جمعی بسازند و نه جمعیّتی را هم تشویق می کنیم که به سمت سلاح کشتار جمعی بروند. شما از داوود(سلام الله علیه) مقتدرتر سراغ دارید؟ رهبری که سلسله جبال با او بودند, سلسله پرنده ها با او بودند, با او هم نوا بودند, هم تسبیح بودند, هم تکبیر بودند, هم تحلیل و هم تحمید بودند. ذات اقدس الهی می فرماید ما دست توانمند و اعجازبرانگیز داوود را طوری قرار دادیم که این آهن سرد را مثل موم نرم می کرد. داود رهبر انقلاب است, حکومت تشکیل داده است, دشمن هم فراوان دارد, آهن سخت و سرد هم بدون کوره ذوب آهن در دست او نرم می شود، اما این پیغمبر با این علم، شمشیر و تیر و تیغ و نیزه و دشنه و خنجر نمی سازد، او فقط زره می بافد تا سلاح دفاعی باشد. حرف انبیا برای جوامع بشر این است که اینها آمدند به ما بگویند اگر قدرت در شماست باید سلاح دفاعی بسازید که کسی از بین نرود، این کار داوود است. از طرفی پسرش سلیمان(سلام الله علیهما) هم قرآن کریم در مورد ایشان می فرماید که کاری کردیم که معدن مِس را برای او مثل معدن آب روان کردیم، از این قدرت بالاتر؟! اما این معدن مس که می تواند سنگین ترین سلاح های کشتار جمعی را به همراه داشته باشد به وجود مبارک دستور داده شد از آن ظرف بسازند، این راه استفاده از قدرت است.

این اسلام است که می گوید اگر قدرت داشتی که معدن مِس مثل آب روان در اختیارت باشد، از این ظرف بساز نه شمشیر, اگر مثل داوود پیغمبر شدی که آهن را توانستی نرم کنی با آن زره بباف نه شمشیر، این حرف دین است و این برای همیشه حرفی است برای جوامع بشر یعنی اداره جامعه توسط انبیا بدون تکیه بر سلاح.

حال می پرسند در دنیایی که همه از سلاحهای کشتار جمعی استفاده می کنند، آیا ما نباید بر اساس آیه ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ﴾از این سلاحها استفاده کنیم؟ باید بگوییم ما نه تنها خودمان چنین سلاحهایی را فرآهم نمی کنیم بلکه می خواهیم دیگران هم که چنین سلاحهایی دارند آنها را زمین بگذارند. با سلاح داشتن, فقط جنگهای جهانی شروع میشود. مگر با سلاح می شود جامعه را اداره کرد؟ ذات اقدس الهی آن امکانات را نیافرید تا انسان از آن وسیله ها برای کشتار استفاده کند.

از طرف دیگر مرحوم کلینی(رضوان الله علیه) نقل می کند کسی آمد خدمت امام(سلام الله علیه) و عرض کرد یابن رسول الله دو سرزمین هستند که هیچکدام مسلمان نیستند، اینها جنگی دارند و خرید و فروش اسلحه هم الآن سودآور است و اینها از ما می خواهند اسلحه بخرند؛ بفروشیم یا نفروشیم؟ حضرت یک جمله کوتاهی فرمود که سه مطلب در آن هست فرمود: «بِعْهُمَا مَا یَکُنُّهُمَا». فرمود بفروشید؛ دوم آن که به هر دو کشور بفروشید, و سوم آن که فقط سلاح دفاعی بفروشید. این حرف برای همیشه زنده است؛ یعنی به هر دو طرف «سپر» بفروش, «زره» بفروش ولی به هیچکدام شمشیر نفروش. ولو آنها غیر مسلمان هستند.

اینکه مراجع فتوا می دهند داشتن سلاح اتمی و ساختن سلاح اتمی برای هیچکس جایز نیست، برای همین است، بالأخره ما انبیا را قبول کردیم. آنها که این حرف ها را آوردند و گفتند برای این است که ما را به مقام والای آدمیت برسانند؛ آن وقت است که انسان می تواند معاش و معاد را با هم جمع کند, دنیا و آخرت را با هم جمع کند که مدیر و مدبّر باشد؛ یعنی از جریان دنیا حداکثر بهره صلح و صفا را ببرد, وسایل آرامش را داشته باشد, وسایل سعادت را داشته باشد و جلوی خونریزی را هم بگیرد، نه بیراهه برود و نه راه کسی را ببندد، دین خودش را هم حفظ کند, دنیای خودش را هم کند و دنیای دیگران را هم حفظ کند.

علت اصرار قرآن بر رام شدن کوهها و حیوانات به دست داوود(علیه السّلام)این است که حیوانات با او بودند و او توانست حیوان را رام کند; یعنی رهبران الهی حرفشان در حیوانات اثر کرد و حیوانات را نرم کردند، شما لااقل با انسانها بسازید.

معجزه وجود مبارک ولیّ عصر هم همین است، وقتی که آمد این چنین حکم می کند. مردم را با عقل می شود اداره کرد نه با زور و سلاح کشتار جمعی. از برترین و بالاترین معجزه وجود مبارک حضرت این است که حالا در زمان ظهورش عقل مردم بالا می آید و توسعه می یابد. اداره مردم عاقل سخت نیست، الآن هفت میلیاردی که روی زمین هستند اگر آدم های عاقلی بودند اداره کردن آنها خیلی آسان است. حضرت که آمد با کشتار که جمعیت جهان را اصلاح نمی کند، الآن اگر ظهور کند با کشتن تازه دعوا بیشتر می شود, مگر بشر با کُشتن اصلاح می شود؟ خیر، بلکه بشریت با عقل اصلاح می شود. این از برترین معجزات وجود مبارک حضرت است که با ظهور او عقل حاکم می شود. آدم وقتی بفهمد، نه بیراهه می رود و نه راه کسی را می بندد. فرمود داوود کوه ها را رام کرد, حیوانات را رام کرد، ولی همین حرف ها را تو داری به مردم می زنی و قدرت تو هم بیش از قدرت داوود است.