پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
فیلمی از سخنرانی موسویان در میان نظامیان آمریکایی در دانشگاه جنگ آمریکا و پرسشهایی که آنها مطرح کردند و موسویان جواب داد.
به گزارش خبرآنلاین، سید حسین موسویان، معاون پیشین سیاست خارجی شورایعالی امنیت ملی، عضو ارشد تیم پیشین هسته‌ای و سفیر اسبق کشورمان در آلمان روز شنبه در دانشگاه جنگ ارتش آمریکا حضور یافته و درباره رابطه ایران و آمریکا سخنرانی کرد. در این مراسم 380 تن از افسران عالیرتبه نیروی زمینی، دریایی و هوایی ارتش آمریکا حضور داشتند.
موسویان در این نشست به مدت 40 دقیقه سخنرانی کرد و 50 دقیقه هم به سوالات حاضرین پاسخ داد.
وی در ابتدا سه تهدید اول امنیت ملی ایران را آمریکا، تروریسم تکفیری و منطقه بحران زده با جنگهای نظامی در کشورهای منطقه مثل عراق و سوریه و یمن برشمرد.
موسویان چهار اولویت فعلی ایران را بشرح ذیل برشمرد:
1- امنیت در مرزها
2- حل بحران هسته ای و رفع تحریمها
3-رفع مشکلات اقتصادی
4-رفع تشنج با کشورهای منطقه و جهان غرب
موسویان در ادامه به ارتش آمریکا 10 توصیه ارائه کرد که بشرح ذیل است:
1-ختم خصومت 35 ساله و تغییر رویکرد گذشته.
2- حصول توافق هسته ای در زمان تعیین شده (اول جولای)، نهایتا با دوسه هفته تمدید.
3-ادامه مذاکرات دو کشور در مورد حل و فصل بحرانهای منطقه.
4-مبارزه مشترک علیه داعش و تهدید بزرگ منطقه ای و جهانی تروریسم تکفیری.
5-تمرکز بر موارد مشترک منافع امنیت ملی ایران و آمریکا مثل ثبات و امنیت در افغانستان و عراق.
6-همکاری در عاری سازی خاورمیانه از سلاحهای کشتارجمعی همراه با خلع سلاح اتمی اسراییل.
7-همکاری در سایر موارد منافع مشترک مثل: مبارزه با قاچاق مواد مخدر، بازسازی اقتصادی کشورهای جنگ زده منطقه و امنیت انرژی.
8- مذاکره همزمان برای یافتن راه حل صلح آمیز برای موارد اختلافی ایران و آمریکا.
9-همکاری برای شکل دادن سیستم همکاریهای منطقه ای بین ایران و عراق و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس برای تامین امنیت منطقه توسسط کشورهای منطقه و کمک به نیروهای نظامی آمریکا برای خروج تدریجی از منطقه.
10-گشودن دربهای روابط مردمی دوکشور همچون روابط علمی و آکادمیک، توریسم، امور انسان دوستانه،دیالوگ اسلام و مسیحیت، امور سلامت و بهداشت و محیط زیست.
موسویان در بخش پرسش و پاسخ که طولانی اما به گفته خودش بسیار جالب بود به سوالات جمعی از نظامیان آمریکایی پاسخ داد که خلاصه آنرا در ادامه می خوانید:
چگونه به کشورهای 5+1 میتوانید اعتماد کنید و توافق را نهایی کنید؟
عدم اعتماد ایران به مسئله هسته ای محدود نمیشود و لذا بعد از توافق هسته ای نیاز به گفتگوهای فراگیر ایران و قدرتهای جهانی است. در مورد هسته ای هم ایران موارد در چهارچوب ان پی تی را پذیرفته اما زیاده خواهیهای فراتر از ان پی تی مشکل امروز مذاکرات است. آمریکا دنبال بازرسی هر زمان-هر مکان است که ایران تحت هیچ شرایطی نخواهد پذیرفت همانطور که هیچ کشوری نپذیرفته است.شما نظامی هستید آیا اجازه بازرسی از پایگهاها و مرکز نظامی را به آژانس میدهید؟ نظامیان ایران هم همان حساسیتهای شما را دارند.
بیست موردی که شما گفتید بسیار جالب بود. سئوال من این که آیا ایران میتواند شعارهای نفی هولوکاست و نابودی اسراییل را متوقف کند و با اسراییل مذاکره کند تا صلح در منطقه برقرار شود؟
الف- موضع اصلی ایران در مورد مسئله اسراییل و فلسطین همان است که رهبری اعلام کردند. ایشان صریحا و رسما پیشنهاد انتخابات آزاد بین مسلمانان و یهودیان و مسیحیان فلسطین و تعیین سرنوشت توسط خودشان را پیشنهاد کرده اند. سایر مواضع مطروحه را موضع کشور ایران ندانید.
ب- موضع نتانیاهو در زمان دولتهای احمدی نژاد و روحانی ثابت بوده است. در زمان دولت احمدی نژاد موضوع نفی هولوکاست مطرح شد. در دولت روحانی جنایت هولوکاست محکوم شد و حتی آقای ظریف وزیر خارجه سال نو یهودیها را تبریک گفت. اما موضع نتانیاهو همچنان خصمانه است. پس برای او فرق نمیکند که چه شعاری در ایران داده شود.
ج- مشکل صلح خود اسراییل است و نه ایران. نتانیاهو به خواست آمریکا برای تشکیل دو دولت مستقل فلسطینی-اسراییلی جواب منفی داد در حالیکه اکثر اعراب و جهان غرب با این پیشنهاد موافق بود. وقتی که آمریکا که متحد اصلی و استراتژیک اسراییل است، برای صلح حریف اسراییل نمیشود ، آیا مذاکره ایران با اسراییل میتواند برای صلح موثر باشد؟
اولویت منطقه ای ایران بویژه در روابط با روسیه چیست؟
استراتژی ایران روابط حسنه با همه کشورهای همسایه ،منطقه و اسیا از جمله روسیه و چین است. روسیه همسایه ایران است.ایران از ایجاد سیستم همکاری مشترک در جنوب با کشورهای منطقه حمایت میکند، قصد توسعه و تقویت سیستم همکاری اکو با حضور ترکیه و پاکستان و کشورهای اسیای مرکزی را دارد و با حضور فعال سیستم همکاری شانگهای هم دنبال حفظ روابط حسنه با کشورهای عضو ازجمله روسیه و چین را دارد.
همکاری ایران با آمریکا به مبارزه با داعش محدود میشود یا میتواند فراتر باشد.
منطقه خاورمیانه در آستانه سقوط است. اگر همکاری ایران و قدرتهای منطقه ای و جهانی سریع شکل نگیرد، ظرف دوسه سال آینده بحرانهای موجود بقدری گسترش خواهد یافت که دیگر قابل مدیریت نخواهد بود. بنابراین اوضاع منطقه ایجاب میکند که همکاریها گسترده تر باشد. در عین حال در مورد تروریسم تکفیری داعش هم بدانید که مشکل اساسی مشکل ایدئولوژلوژی وهابیگری است که عربستان و متحدینش در چند دهه گذشته دهها میلیارد دلار هزینه و صدها هزار جوان تکفیری تربیت کرده اند که در قالب گروههای مختلف مثل: القاعده و بوکوحرام و داعش امروروزه ظهور پیدا میکنند. بنابراین باید با ریشه مبارزه کرد.
چرا ایران بجای غنی سازی سوخت وارد نمیکند که مشکل حل شود؟
ایران بعد از انقلاب همه پروژه های جاه طلبانه هسته ای شاه-آمریکا را متوقف کرد. استراتژی ایران هم واردات سوخت بوشهر و راکتور تهران از آمریکا و فرانسه بود. آمریکا مانع تکمیل پروژه نیروگاه بوشهر شد، سوخت راکتور تهران را نداد و فرانسه هم همکاری برای تولید سوخت در فرانسه برای بوشهر را متوقف کرد. آمریکا دربهای ورود سوخت رابست و ایران را مجبور به تولید داخل کرد. من خودم از نیمه دهه 80 تا 90 صد بار به اروپاییها گفتم که اگر بوشهر را تکمیل کنید و سوخت بدهید، ایران دنبال تولید سوخت داخل نخواهد رفت که بخاطر فشار آمریکا موافقت نکردند. حالا دیگر دیر شده و ایران قادر به تولید سوخت است. توان تولید سوخت هسته ای هم برای ایران صدها میلیارد دلار هزینه داشته است. تحریمهای سازمان ملل و اروپا و آمریکا به همین خاطر بوده است و تحریمها هزینه های چند صد میایاردی برای ایران داشته است. چه کسی حاضر است هزینه صدها میلیارد دلاری ملت ایران را پس بدهد؟ لذا مقصر آمریکاست و نه ایران.
آمریکا دو دشمن ایران یعنی صدام و طالبان را در عراق و افغانستان حذف کرد. نظر ایرانیها در این مورد چیست؟
البته ایرانیها از سقوط صدام در عراق و سقوط طالبان در افغانستان خوشحال شدند.
مطالبی که شما امروز برای ما گفتید، تازگی داشت. آمریکاییها از این حقایق بی خبرند. سئوال من این است که دولت ایران برای روشنگری افکار عمومی آمریکا چه کار کرده است؟
متاسفانه باید بگویم که هیچ یا نزدیک به زیر صفر. این خلایی است که در زمان همه دولتهای بعد از انقلاب وجود داشته است. متاسفانه همه دولتهای بعد از انقلاب اهمیت روشمنگری در افکار عمومی دنیا را دست کم گرفته اند.
برای مقابله با جنگ قومی چه ابتکاری برای همکاری با کشورهای منطقه دارید؟
من در کتاب ابران و آمریکای خود یک داستانی را شرح داده ام. به محض وردم به آلمان بعنوان سفیر ایران، با گنشر دیدار کردم و او مسئله ایران و کشورهای همسایه عرب متحد آمریکا را پیش کشید. به او گفتم ایران برای ایجاد یک سیستم همکاری منطقه ای در خلیج فارس برای رفع همه شبهات و اختلافات و ایجاد همکاری مشترک آماده است. باور نکرد. با او به دیدار آقای هاشمی رییس جمهور وقت رفتیم.آقای هاشمی صریحا از این طرح حمایت کرد. گنشر شوکه شده بود. آقای ولایتی وزبر خارجه وقت این آمادگی را به اطلاع سران کشورهای خلیج فارس رساند. استقبال نکردند. گنشر هم به واشینگتن رفت و جواب منفی گرفت. موضع ایران تغییر نکرده است. اما گمانم این است که موضع آمریکا تغییر کرده است چون به نفت و گاز منطقه دیگر احتیاج نادرد و میبیند که بحرانهای جاری، منطقه را به ورطه سقوط میکشاند.
