پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : رييس مجلس شوراي اسلامي با بيان اينکه سناريوي آمريکا در ليبي دقيقا نظير برخورد با صدام در انتفاضه عراق است، تاکيد کرد: مردم انقلابي ليبي گرفتار مثلث ماجراجويي شده‌اند که يک ضلع آن ديکتاتوري بدخيم حاکم، ضلع ديگر آن اميال کثيف استعمارگران (آمريکا و غرب) و ضلع سوم آن نفاق برخي کشورهاي عربي و اتحاديه عرب است.
به گزارش انتخاب، علي لاريجاني طي گفت وگويي در ارزيابي از حوادث مهم منطقه اي گفت: آنقدر حوادث پرتحرکي را در منطقه مي گذرانيم و ابعاد ستم بر مسلمانان مخصوصاً در برخي مناطق مثل بحرين و ليبي تأثر برانگيز است که کاملاً نشاط و ابتهاج خاطر ايام نوروز را تحت الشعاع خود قرار مي دهد، البته حس و حال ما ايرانيان در اين ايام چند وجهي شده است.
لاريجاني گفت: از يک سو تألمات روحي ناشي از فريب و دغل کاري و ظلم غرب و برخي شيوخ عرب بر مسلمانان و از سوي ديگر حس اميدواري بخاطر بيداري مسلمانان پس از چند دهه خفقان و استعمار که در نهان اين انقلاب هاي منطقه اي ديده مي شود، با شادي بهاري نوروز توأم گرديده است كه در واقع حيرت و تأثر و اميدواري با هم در آميخته‌اند.
رييس مجلس شوراي اسلامي در ارزيابي از وضعيت بحرين پس از اشغال نيز گفت: در انقلاب اخير بحرين، چند مرحله را شاهد بوديم، مرحله نخست، حوادث اوليه انقلاب بود که مردم، ميدان لؤلؤ را پايگاه خيزش خود قرار دادند در اين مرحله نسبت شعارها و خواسته ها با حاکميت، علي الاغلب با حفظ ساختار مشروطه سلطنتي اما با تثبيت واقعي دموکراسي همراه بود.
وي افزود: در مرحله دوم، رژيم بحرين دچار سؤ برداشت شد و تصور نمود تندرويي علاج موضوع است و با حمله به جمعيت در ميدان لؤلؤ و کشتار مردم و مجروح نمودن صدها نفر، انقلاب بحرين را از نظر نسبت شعارها و خواسته ها با حاکميت وارد مرحله ديگري نمود، در اين مرحله اکثر عناصر موثر از تغييرات عميق تر و تغيير رژيم سخن گفتند هر چند باز هم تاکتيک هاي برخي عناصر حکومت بحرين مجال اندکي براي حل و فصل باقي مانده بود؛ در مرحله سوم که بحرين توسط نيروهاي بيگانه اشغال شد، به نظر مي رسد حکام بحرين اشتباهي استراتژيک مرتکب شدند چون مدعي گرديدند خودمان از بيگانگان دعوت به اشغال نموديم.
لاريجاني با بيان اينكه براي يک سيستم حکومتي چيزي از اين فضاحت آميزتر نيست که حاکمي دروازه هاي کشور را به سوي بيگانگان باز کند که مردم آن کشور را سرکوب نمايند افزود: در کشوري که خيابان ها توسط نيروهاي نظامي بيگانه مسدود شده و کنترل مي شود و بخشي از مردم در تحريم امکانات اوليه هستند و کشور دچار اعتصابات و ... است، اين وضع اگر مطلوب و عادي است، سخني نيست، اما به فرض محال که با نيروي بيگانه تظاهرات خياباني تبديل به تظاهرات کوچه ها شود، مردم بايد نسبت به حاکميت چه تصوري پيدا کنند که حاکميت بجاي اينکه برآيند نظر مردم باشد، متکي به سرنيزه کشور همسايه، با اراده مردم ستيز مي کند، آيا اين وضع دوام دارد؟
لاريجاني با اشاره به نقش مبهم سعوديها و امارات و بطور کلي کشورهاي خليج فارس گفت: قطعاً صحنه بحرين يک زد و بند فضاحت بار و ننگين را نشان مي‌دهد که يک طرف ماجرا مردم مسلمان قرار دارند که بصورت مسالمت آميز حقوق اوليه خود را طلب مي کنند يعني چه چيزي را مي خواهند؟ سخن آن ها اين است که همه مردم بحرين اعم از شيعه و سني در يک سيستم دموکراتيک مجلس و دولت را اداره نمايند يعني به نسبت جمعيت در پارلمان حضور داشته باشند آيا اين خواسته غير طبيعي است؟ آيا اين حق اوليه يک ملت محسوب نمي شود؟ طرف ديگر شوراي همکاري خليج فارس و آمريکا و غرب و اتحاديه عرب هستند که همگي جمع شدند که به اين ملت بگويند شما يک سيستم حکومتي را قبول کنيد که اقليت بر اکثريت حاکم باشد و براي تحقق اين امر حتي حاضرند به لشکرکشي دست زنند که اکثريت خاموش شوند آيا اين روش مجوزي براي ساير موارد بدست نمي دهد؟
رييس قوه مقننه ادامه داد: البته به نظر مي رسد آمريکائيها يک کلاه بزرگ بر سر حاکميت بحرين و برخي کشورهاي منطقه گذاشتند و خودشان را در حاشيه نگه داشتند، حتي آقاي اوباما در حرف هاي خود و برخي پيام ها گفته است به حکام منطقه اعلام کرده که بايد نيروهايشان را سريعتر خارج کنند، اما در باطن منافقانه کشورهاي منطقه را براي اشغال تحريک نمود، لذا در درجه اول حاکم بحرين و چند کشوري که نيرو فرستادند بازنده ماجرا هستند، شايد تصور کردند از اين طريق جلوي انقلاب بحرين را گرفته اند اين تصور در عقول بسيط ممکن است حاصل شود، وقتي ملتي وارد مرحله انقلاب شد ايستادگي در مقابل انقلاب، هزينه حاکميت را بيشتر مي کند، در واقع يک نفرت ريشه اي از حاکميت در اين چند کشور اشغالگر در مردم بحرين نهادينه شد.
وي با بيان اينكه شکل اين اقدام هم واقعاً تأسف آور بود ادامه داد: پتانسيل نظامي اين کشورها در ماجراهاي مختلف تحت ارزيابي قرار گرفته، بجاي اينکه قدري به خود بيايند و آمادگي مواجهه با رژيم صهيونيستي را تمرين کنند! استعداد نظامي خود را در ميداني وارد کردند که يک طرف هيچ سلاحي ندارد و فقط با صداي بلند حق خود را مي طلبد، اين صحنه فاقد هر نوع ويژگي شرافت و عزت بود.
لاريجاني با اشاره به اين گفته‌ي رابرت گيتس مبني به اينكه شرايط ليبي را نمي توان با آنچه در بحرين روي مي دهد، مقايسه کرد؟ افزود: وزير دفاع آمريکا گفته مقامات بحريني تلاش کردند با گروههاي مخالف وارد گفتگو شوند و هر دو طرف را به گفتگو و پرهيز از رويارويي دعوت مي کنيم! واقعاً نهايت پررويي را مي توان در اين مطالب يافت که شرايط بحرين را طوري ترسيم مي کنند که گويي هيچ اتفاقي نيفتاده و طرفين به سوي ميز مذاکره مي روند و اراده آمريکا هم پس از تحريم سعوديها به دخالت در بحرين، پرهيز از رويارويي بوده است! اين نمونه هايي از فريبکاري آمريکاست، اصولاً مقايسه وضع ليبي و بحرين از نظر رفتار آمريکا و غرب و برخي از کشورهاي عربي خيلي پندآموز است و پرده هايي از فرصت طلبي و اغوا گري را بالا مي زند.
رييس مجلس شوراي اسلامي ادامه داد: ملاحظه کنيد در ليبي حداکثر انقلابيون حداقلي از امکانات نظامي دارند، اما در بحرين انقلابيون هيچ امکان نظامي ندارند اما غرب در ليبي مصوبه شوراي امنيت را محملي مي کند که حمله نظامي کند، اما در بحرين هيچ اقدامي درسطح سازمان ها صورت نمي گيرد، بلکه علامت مثبت به کشورهاي منطقه مي دهند که کشور بحرين را اشغال کنند و به کشتار دست بزنند، حال سؤال اين است اگر امريکا و غرب بدنبال حمايت از معترضين و انقلابيون هستند، چرا در ليبي به بهانه حمايت از انقلابيون، با هواپيما و موشک، امکانات قذافي مورد هدف قرار مي گيرد، امادر بحرين انقلابيون بايد سرکوب شوند؟
به گفته‌ي لاريجاني، البته رفتار اتحاديه عرب هم دچار تناقض است، از طرفي از انقلابيون ليبي و اخيراً از انقلابيون يمني حمايت مي کند اما همين اتحاديه عرب سرکوب انقلابيون بحرين توسط برخي کشورهاي منطقه امري عادي تلقي مي کند. به نظر مي رسد در سرکوب مسلمانان بحرين امريکا و غرب و برخي کشورهاي عربي همدست شدند شايد موضوع مذهب نيز در اين ماجرا مؤثر بوده است.
لاريجاني در پاسخ به اين سوال كه در انقلاب ليبي، بمباران هاي هوايي امريکا و انگليس و فرانسه و ايتاليا و چند کشور عربي نيز ظاهراً همکاري کردند، اتحاديه عرب نيز در مذاکرات خود همراهي با غرب داشته است، البته در دو روز اخير حرفهاي متفاوتي از برخي کشورهاي غربي و اتحاديه عرب مي شنويم چه حادثه اي رخ داده است که بلافاصله چند روز مواضع تغيير کرده است؟ گفت: همکاري چند کشور عربي که مثلاً هواپيماي جنگي اعزام کرده‌اند به طنز بيشتر شباهت دارد، اين کشورهاي عربي در همين شرايط از قذافي نيمه جان هم مي ترسند اين گروه خوشحالند که نقش محلل دارند و آمريکا و غرب در اين ماجراجويي از اين ژست هاي توخالي آن ها استفاده کردند تا بگويند درگيري غرب با يک کشور اسلامي نبود بلکه ديگران از کشورهاي اسلامي هم حضور داشتند.
وي افزود: مردم انقلابي ليبي گرفتار مثلث ماجراجويي شده اند که يک ضلع آن ديکتاتوري بدخيم حاکم است، ضلع ديگر آن اميال کثيف استعمارگران (آمريکا و غرب) و ضلع سوم آن نفاق برخي کشورهاي عربي و اتحاديه عرب که تا مدت ها در ماجراي ليبي سکوت کرده بود و نصيحت مي کرد مثل وضعي که در مقابل مردم يمن داشتند، بعد هم که اراده آمريکا و غرب را مشاهده کردند صداي خود و ديپلماسي خود را در خدمت ماجراجويي غرب براي سلطه بر امکانات نفتي ليبي، قرار دادند.
وي ادامه داد: اينان حالا که فهميدند در اين حمله نظامي چيزي گير آنها نمي آيد جز اينکه آبروي آن ها در بين ملت ها مي رود يک سروصداي پوچ راه انداختند که حمله نظامي مطابق اهداف شوراي امنيت جلو نمي رود، اين گروه عرب که همکاري با غرب نمودند از ابتدا اهداف شوراي امنيت را چه تشخيص دادند که همراهي کردند، خود غربيها که حرفهاي متفاوت مي زنند آقاي اوباما از حذف قذافي سخن گفت: انگليسي ها هم همينطور بعد وزير دفاع آمريکا اعلام کرد: حذف قذافي مصلحت نيست وکار درستي نيست و نکته قابل توجهي را مطرح کرده است که " روند برکناري قذافي طولاني مدت است" اين نشان مي دهد سناريوي آمريکا در ليبي دقيقا نظير برخورد با صدام در انتفاضه عراق است که با يک رفتار مزدورانه مي خواهند قذافي ناتوان را نگاه دارند تا امتيازات ليبي را بگيرند و از طرفي به بهانه حمايت از انقلابيون آنها را نيز در دنيا بي اعتبار کنند.
رييس مجلس شوراي اسلامي كه با باشگاه خبرنگاران جوان گفت‌وگو كرده است همچنين در پاسخ به اين سوال كه چرا از پيش طراحي مي شود که حذف در ليبي طولاني مدت است؟ و چه نفعي در اين روش براي مردم زخم ديده ليبي وجود دارد گفت: البته به نظر مي رسد قذافي نيز از رفتار پريشان امريکا و غرب استفاده خود را مي برد و با امتيازاتي که به ديگران مي دهد عملا تلاش مي کند امريکا را در وضعيت منفعل قرار دهد.
وي درباره رفتار متفاوت غرب با انقلاب هاي اخير تصريح كرد: در اينکه رفتارها متفاوت است ترديد نيست ضمن اينکه اين رفتارها در يک هدف مشترک هست و آن نگه داشتن شرايط سلطه ديکتاتوري تا آنجا که ممکن است و اگر نشد به سوي طرف مقابل غش مي کنند؛ دلايل مختلفي در رفتار متفاوت غرب مي توان جستجو کرد، يکي از آنها جنس منافع آنهاست مثلا در ليبي بخاطر منافع نفتي بايد سلطه آينده آمريکا تضمين شده باشد و چون قذافي به هيچ وجه قابل دفاع نيست لذا آنها دنبال روشي هستند که سلطه آينده را تضمين کند، تصور آنها اين است که انقلابيون با سلطه غرب و امريکا مخالفند.
وي گفت: در بحرين بخاطر پايگاه نهم دريايي امريکا يک منطقه استراتژيک براي آنها محسوب مي شود و از طرفي نتيجه انقلاب اخير را به نفع خود نمي دانستند لذا حاضر شدند خود را به نهايت بي آبرويي برسانند و بحرين با حمايت سعودي اشغال شود. تا هم به تصور خود مانع پيروزي انقلاب شوند و هم جنگ شيعه و سني راه بيندازند.
لاريجاني با بيان اينكه آمريکا همين رفتارها را در برخي کشورها از نظر تحميل سلطه ديکتاتوري داشت که جريانهاي تندرو براي مقابله با آنها ايجاد شد ادامه داد: نظير القاعده يعني امريکا با اين گونه اقدامات اعلام مي کند راهي جز اقدامات مسلحانه باقي نمي گذارم! در يمن اين منافع را ندارند لذا به نحو ديگري به ماجرا مي نگرند، البته از ابتداي حدوث اين انقلاب ها در چند ماه گذشته تا امروز، مواضع و اقدامات امريکا و غرب را ارزيابي مي کنند همه جا يک مسير تدبير شده نمي يابند، موارد متعددي وجود دارد که دال بر آشفتگي سياسي و يا تاثير لابي هايي است که آنها دنبال اهداف خود هستند قطعا در ليبي و بحرين مي توانستند با منطق خودشان عاقلانه تر عمل کنند چون تدبير آنها بر بحرين هيچ چيز را حل نکرد، آتش زير خاکستر باقي ماند و آبروي ريخته شده امريکا و محلل منطقه اي آن.
