روایت یک شاهد عینی از قیام خونین 17 شهریور

 یک مبارز انقلابی و شاهد عینی قیام خونین 17 شهریور سال 57 تاکید کرد که مسبب اصلی جنایت 17 شهریور و کشتار بی‌رحمانه مردم، آمریکا بود.

فضل الله فرخ در سخنانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران به مناسبت قیام خونین 17 شهریوراظهار کرد: قیام خونین 17 شهریور دارای ابعاد بسیار مهمی است که هنوز بسیاری از زوایای آن گفته نشده است.

وی شهدای 17 شهریور را شهدای مظلوم و ناشناخته خواند و با اشاره به تحولات پیش از قیام خونین 17 شهریور گفت: در نیمه‌های سال 57 مصادف با ماه مبارک رمضان انقلابیون در تهران و شهرستان‌ها و مسجد قبا به سخنرانی می‌پرداختند و جمعیت بسیار زیادی در این مراسم حضور پیدا می‌کردند. بعد از آن تصمیم گرفته شد نماز عید فطر به امامت حضرت آیت‌الله شهید مفتح در تپه‌های قیطره برگزار شود.

نماز عید فطر باشکوه برگزار شد و در آن مراسم شهید باهنر نیز سخنرانی کردند. بعد ازآن راهپیمایی انجام شد که برای اولین بار خانم‌ها در شرکت کردند. حضور خانم‌ها بسیار در روحیه افراد تاثیرگذار بود. بعد از حرکت از قیطریه جمعیتی که بالغ بر 7 یا 8 هزار نفر بود اضافه تر شد و مردم به راهپیمایی می پیوستند. راهپیمایی که میلیونی شد و تا میدان آزادی ادامه پیدا کرد.

4روز بعد از این راهپیمایی یعنی درچهارم شوال از طرف روحانیت مبارز اعلامیه داده شد و مردم برای راهپیمایی دیگر از تپه های قیطریه دعوت شدند. مجددا راهپیمایی دیگر میلیونی با حضور برادران و خواهران برگزار شد. جمعیت میلیونی انقلابی در مسیر راهپیمایی با موانع مختلفی روبرو بودند و نیروهای ارتش با توپ و تانک در مسیر جمعیت قرار داشتند وحتی تهدید می کردند اما حضور گسترده مردم نتوانست جلوی نقشه های آن‌ها را بگیرد و به مجازات مردم تا میدان آزادی راهپیمایی کردند.

رژیم در آن زمان طاقت راهپیمایی میلیونی مردم را در یک هفته برنتابید؛ لذا برای سرکوب مردم عزم کرد تا صداها و حرکات را خاموش کنند. درعصر پنج شنبه 16 شهریور تابلوهایی بالا آمد که هشت صبح فردا در میدان لاله راهپیمایی صورت گیرد. روزی که حکومت نظامی اعلام شده بود اما مردم به دلیل عدم دسترسی به تلویزیون و رادیو از آن مطلع نبودند و درآن روز جمعیت زیادی در میدان جمع شده بود. جمعیتی که برای محافظت از خانم‌ها، آن‌ها را در دور میدان جمع کرده و بقیه اطراف خانم‌ها بودند.

رژیم شاه طبق برنامه‌ریزی از قبل یک مرتبه از زمین و هوا مردم را به رگبار بستند. حادثه عجیبی بود که در آن زن و مرد،‌پیر و جوان کودک و حتی شیرخوار به شهادت رسیدند. بعد از این کشتار ساواک شهدا را به بهشت زهرا برد و همه را دفن کرد و اجازه نداد مجروحین در بیمارستان‌ها باشند. سرم را از دست مردم می‌کشید و آن‌ها را با خود می‌برد به همین دلیل مردم مجروحین را در خانه‌های‌شان مداوا می‌کردند.

وضعیت خفقان و وحشت ناکی بوجود آمده بود. وضعیت به شکلی بود که کسی فکر نمی‌کرد انقلاب ادامه پیدا کند، چون حتی در مورد منشاء راهپیمایی تشکیک بوجود آورده بودند. در چنین وضعیتی یاس و ناامیدی، امام(ره) در 18 شهریور پیام حکیمانه، بیدارکننده و امید دهنده‌ای را دادند و حتی در این پیام فرمودند ای کاش در میان مردم بودند و برای خدا در میدان حضور داشتند. امام(ره) در این پیام به ملت اطمینان داد که دیر یا زود پیروزی از آن آن‌هاست.

این پیام روحیه تازه‌ای برای انقلابیون بوجود آورد به طوری که بعد از آن، آن‌ها هر روز و در هنگام جمع‌آوری پیکرهای شهدا در بهشت زهرا تظاهرات می کردند و این شعار معروف را سر می‌دادند که ولی عهدت بمیرد شاه خائن، چرا کشتی جوانان ما را.

این مبارز انقلابی با طرح این پرسش که مسبب اصلی این جنایات چه کسی بود؟ گفت: ارتش ما مسلمان بود ولی در راس‌اش مستشاران آمریکایی و ساواکی حضور داشتند که چنین جنایات و کشتاری را انجام دادند. آمریکایی‌هایی که اکنون نیز در دنیای اسلام به کشت و کشتار می‌پردازند و هر روز برای ما دندان تیز می‌کنند.

وی گفت: بعد از برداشته شدن سایه شوم آمریکا از ارتش ایران ، ارتشیان به امام(ره) و انقلاب پیوستند و الهی و خدایی شدند.

وی در پایان تاکید کرد: کشتار 17 شهریور به دلیل سایه شوم آمریکایی‌ها بر سر ارتش بوجود آمد. امیدواریم که خدا توفیق دهد که بتوانیم با آمریکا تا آخر مبارزه کنیم.