فقر و حسن روحانی

پیامکی رسید که «حسن روحانی» ـ کذا ـ مردم را از فقر می‌ترساند و این یک کار «شیطانی» است و از دیدگاه قرآن این کار مذموم است… پیامک‌فرستان! استشهادی به آیه‌ای کرده بودند که اصولاً ربطی به موضوع نداشت و شأن نزول آن درباره «انفاق» است که شیطان با وسوسه خود می‌خواسته مؤمنان را از آن دور کند: انّ الشیطان یعدکم الفقر…‏

‏۱ـ قبل از آنکه به ادبیات غیرمحترمانه پیامک فرستان بپردازم، باید جمله‌ای از امام علی علیه‌السلام را درباره نکوهش و آثار تلخ و سخت فقر نقل کنم که متأسفانه حتی علی‌شناسان و نهج‌البلاغه‌پژوهان و فقرستیزان هم از اهمیت و عظمت آن درباره زشتی «فقر» غفلت ورزیده و شارحان کلام علی(ع) هم به توضیح و شرح کامل این مسئله حیاتی و مهم، نپرداخته‌اند. البته امام علی(ع) کلمات زیادی درباره ذم فقر و قدح ثرت و مدح کار و تلاش دارند، ولی جامعترین کلام در این جملات کوتاه آمده است که خطاب به فرزندش محمد بن حنفیه بیان شده است: ‏

قال الامام علی(ع) لأبنه محمد بن الحنفیه: یا بُنیّ انّی أخاف علیک الفقر، فاستعذ بالله منه، فانّ الفقر منقصه للدین، مدهشه للعقل، داعیه للمقت.‏

اجازه بدهید ترجمه آن را از سروده مترجم محترم نهج‌البلاغه که تمامی نهج‌البلاغه را عاشقانه به شعر، ترجمه کرده است، نقل کنم:‏

سخت می‌ترسم که گردی مستمند ‏

فقر بر پایت زند زنجیر و بند

زین بلا بر ایزدت آور پناه ‏

چون که دین را می‌کند خوار و تباه

می کند آشفته تدبیر و خرد ‏

دشمنی و کینه توزی آورد

‏۲ـ اکنون از پیامک‌فرستان! محترم باید پرسید که آیا این بیان و کلام علی(ع) [العیاذ بالله]، یک کار شیطانی است یا الهی و رحمانی؟ چرا برای اثبات مطلب غیرمنطقی خود، حاضر می‌شوند که حتی آیه قرآن را تحریف کنند و با لحن بی‌ادبانه‌ای با ریاست محترم جمهوری، سخن گویند؟

بی‌تردید القاب و عناوین، مورد مطالبه جناب رئیس جمهور محترم نیست، ولی مراعات ادب و اخلاق، مورد مطالبه عموم مردم، به ویژه اهالی سیاست و فرهنگ و فرهیختگان کشور است. در جایی که حتی رادیو اسرائیل و تلویزیون بی.بی.سی [علیرغم ماهیّت و مواضعی که دارند]، هیچ‌وقت از رهبری انقلاب بدون ذکر لقب «آیت‌الله» نام نمی‌برند، بسیار زشت و نکوهیده است که بعضی از دوستان ـ اعم از چپ و راست، اصولگرا و حتی اصلاح‌طلب! ـ به همان نام ساده «حسن روحانی»!، بسنده می‌کنند در حالی که همه می‌دانیم ایشان علاوه برمقام حجت‌الاسلام و‌المسلمین، لقب واقعی دکتری را هم دارند که از نوع قلابی آکسفوردی و ترافیکی! نیست…‏

این‌جانب در سفری به انگلستان، که برای شرکت در «کنفرانس حج» ازسوی مرکز اسلامی مرحوم دکتر کلیم صدیقی دعوت داشتم و در هواپیمای «ایران ایر» بخش «هماکلاس!» نشسته بودم،پس از مدتی پرواز، در راهرو هواپیما به قدم زدن پرداختم که در قسمت «اکونومی» یا «بیزنس» آقای روحانی را دیدم که با انبوهی از اوراق و یادداشت، مشغول تکمیل و بررسی رساله دکترای خود برای ارائه و دفاع در دانشگاه لندن بود و از شش ساعت پرواز هم استفاده بهینه می‌کرد.‏

‏… در مقصد هم آقای دکتر حسن روحانی، همراه بنده به اقامتگاه سفارت ایران در لندن نیامد و به شوخی گفت: آقای خسروشاهی! ما که هیزاکسلانسی نیستیم که در رزیدانس جای بگیریم!…‏

و اکنون که کسی در اصالت دکترای ایشان شکی ندارد، دور از ادب و اخلاق است که دوستان ـ اعم از چپ و راست ـ به ویژه رادیو و تلویزیون ـ احترام ایشان را در ذکر نام حفظ ننمایند و به دو کلمه ـ حسن روحانی‌ـ ! بسنده کنند.‏

دوستان «اهل ولا» توجه داشته باشند که مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (حفظه الله) در نامه‌ای که چند ماه قبل منتشر شد، ایشان را با همان لقب «آقای دکتر روحانی» مورد خطاب قرار داده بودند و در دیدار اخیر هیأت دولت با ایشان هم، باز از ایشان و در حضور جمع، با لقب دکتر روحانی نام بردند… پس چرا تبعیت نمی‌کنند؟ از قدیم گفته‌اند احترام «امامزاده» با متولی است…، حفظ احترام رئیس جمهور کشور هم، با همه افراد و گروه ها است که در انظار جهانی، از رئیس جمهوری منتخب خود با ادب و احترام نام ببرند.‏

‏۳ـ در مورد دعواهای تکراری روزمره هم که متأسفانه از آغاز پیروزی انقلاب شاهد آن بوده ایم ـ و اکنون هم هستیم ـ ادعاهای فرصت‌طلبانه بعضی از برادران و دوستان، مورد قبول «اهل ولای واقعی» نیست و نخواهد بود؛ زیرا امام خمینی(ره) درباره این امر چنین می‌گوید: ‏

‏«… دعواهای ما دعوایی نیست که برای خدا باشد… همه ما از گوشمان بیرون کنیم که دعوای ما برای خدا است و ما برای مصالح اسلامی دعوا می‌کنیم. دعوای من و شما و همه کسانی که دعوا می‌کنند همه برای خودشان است.» (صحیفه امام، ج ۱۴، ص ۴۷۹) ‏

و السلام علی من اتبع الهدی ـ قم ـ‏۲۲ر۶ر۹۴‏