پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : حضور نيروهاي سرکوبگر سعودي در بحرين، وضعيت بشدت شکننده اين جزيره را بيش از پيش پيچيده تر کرده است.
دخالت عربستان در سرکوب شيعيان بحرين بيانگر اين است که رژيم قبيله اي
و غير دموکراتيک عربستان از تحرکات اخير ملتهاي عرب بشدت بيمناک شده
است.چندي پيش شيعيان شرق حجاز در راهپيماييهاي گسترده اي در شهرهاي القطيف
والاحساء خواستار ايجاد تغيير و اصلاحات در ساختار حاکميت نظام عربستان
شدند.ا
ين تظاهرات کم سابقه موجب شد تا رژيم آلسعود براي برون رفت از بحران
داخلي به فرافکني دست بزند و برخي کشورهاي منطقه را به تحريک شيعيان بحرين و
شرق عربستان متهم کند.
رژيم آل سعود درسالهاي اخير در سرکوب شيعيان
«الحوثي» در يمن نيز نقش مهمي را ايفا کرد و با گسيل نيروهاي نظامي، صدها
تن از «الحوثيها» را به شهادت رساند.در همين حال، عربستان عمل غير انساني
خود را براي اعزام نيروي نظامي به بحرين، وجود موافقتنامه همکاري مشترک
موسوم به «سپر جزيره» بهانه قرار داده است، در حالي که اين موافقتنامه براي
دفاع مشترک در برابر هجوم خارجي تدوين شده است.
در چنين شرايطي رژيم
عربستان به نيابت از آمريکا وارد گود شد، زيرا همگان ميدانند که سياستهاي
اعلامي و اعمالي سعودي در چارچوب تأمين منافع کلان آمريکا در منطقه تنظيم
مي شود. دراين ميان، آنچه توجه تحليلگران را به خود جلب کرده، اين واقعيت
است که در حالي که آمريکا تلاش مي کند، خيزشهاي مردمي را در شمال آفريقا به
سود خود مديريت کند، در خليجفارس دچار تناقض سياسي شده است.
در حقيقت،
نگاه رهبران آمريکا به خيزش مردم خليج فارس با آنچه در ساير کشورهاي عربي
رخ ميدهد، تفاوت مبنايي دارد. مقرناوگان پنجم آمريکا در بحرين قرار دارد و
از ديدگاه واشنگتن، برهم خوردن ساختار قدرت در بحرين به مفهوم افزايش قدرت
ايران خواهد بود و به همين دليل آمريکا به عربستان اين اختيار و اجازه را
داد تا براي سرکوب شيعيان بحرين وارد ميدان شود و اين در شرايطي است که
دموکراسي به مفهوم حکومت اکثريت بر اقليت است اما درباره بحرين، عکس اين
موضوع صادق است و يک اقليت مهاجر بر اکثريت ثابت اين کشور بيش از 40 سال
حکومت مي کند.
بيش از 80 درصد ساکنان جزيره 700 کيلومتر مربعي بحرين را
شيعيان تشکيل ميدهند اما با اين وجود، از کوچکترين حقوق مدني و حق مشارکت
سياسي بر خوردار نيستند. در مقابل، خاندان آل خليفه که در قرن نوزدهم از
نجد و حجاز به اين جزيره مهاجرت کردند، بر اهرمهاي قدرت و ساختارسياسي
بحرين تسلط کامل دارند.ن
کته ديگر اينکه، دخالت اخير آل سعود در بحرين با
هجوم رسانه اي برخي کشورهاي حوزه خليج فارس عليه ايران همراه بود. بحرين تا
سال 1350 بخشي از خاک ايران بود که بر اثر بي کفايتي رژيم پهلوي و با
توطئه آشکار انگليس از ايران جدا شد.
از سوي ديگر، شرکت کنندگان در نشست
اخير وزيران خارجه شوراي همکاري خليج فارس، بار ديگر انگشت اتهام را متوجه
ايران کردند. در اين بيانيه گستاخانه که در آن، ردپاي آمريکا آشکار بود،
شيوخ حاشيه خليجفارس مدعي شدند، اين ايران است که شيعيان بحرين را تحريک مي
کند. اتهامات سران عرب در حالي بيان مي شوند که مردم بحرين شامل اهل تسنن و
شيعه در کنار يکديگر و در تظاهرات مسالمت آميز شرکت کرده اند و خواهان رفع
تبعيض و اصلاحات در ساختار سياسي اين کشور شده اند.
سخن پاياني اينکه،
اگرچه ممکن است، سر کوب مردم بحرين به دست نظاميان آل سعود در کوتاه مدت به
نتيجه برسد اما در درازمدت، بي ترديد نتيجه معکوس براي خاندان سعودي و آل
خليفه به همراه دارد.
* حسن هاني زاده
