مرد متمول فوتبال ايران اين روزها در تبريز آفتابي شده است. قصد و نيتش هم به کسي پوشيده نيست. او سوداي سوار شدن بر تراکتور و ترکتازي در فوتبال ايران را دارد. اما پرسش اينجاست که آيا خريد تراکتورسازي توسط حسين هدايتي اتفاقي ميمون و خجسته براي فوتبال تبريز است؟

براي رسيدن به جواب اين پرسش بايد نگاهي به کارنامه دوران نه چندان طولاني حضور او در فوتبال داشت. هدايتي با لقمه درشت پرسپوليس پا به صحنه گذاشت اما دوران مديريتش به عنوان رييس هيات مديره اين باشگاه با چالش ها و حواشي بسياري در پرسپوليس همراه شد و سرانجام خوشي نداشت. ارثيه او براي پرسپوليس همچنان پرونده هاي مفتوح و پر سر و صداي اين باشگاه است. بدهي 400 هزار دلاري به نلو وينگادا مربي پرتغالي که هدايتي از او به عنوان هديه اش به هواداران پرسپوليس ياد مي کرد و البته ماليات قرارداد نجومي افشين قطبي در سال دوم حضورش در اين باشگاه که توافق هاي اوليه آن با همين جناب هدايتي در دبي انجام شد.

در حالي که باشگاه پرطرفدار تهراني با اين مشکلات دست به گريبان است هدايتي سرخورده و ناکام در خريد سهام پرسپوليس به استيل آذين خودش بازگشت و اتفاقا با تمرکز روي اين تيم توانست آن را به ليگ برتر جايي که عاشق تيمداري در آن است رهنمون سازد. اما ليگ برتر هرگز براي تيم او خوش يمن نبود و در سال دوم در حالي که تيمش با ادعاي قهرماني پا پيش گذاشت به سرنوشتي عجيب و عبرت آميز دچار شد.

پول بي زبان و فراوان او نتوانست براي تيمش حکم کيميا داشته باشد تا تئوري که مي گويد پول شرط کافي و لازم براي موفقيت يک تيم است از بيخ و بن رد شود. تيم او هيچ چيز کم نداشت. نه ستاره و نه مربي، نه پول اما با قدرت عجيبي در حال سوراخ کردن کف جدول است. چه کسي باور مي کرد تيمي با مهدوي کيا، معدنچي، کعبي، زنيدپور و حتي علي کريمي در فاصله نيم فصل مانده به پايان مسابقات گزينه اصلي و بي رقيب براي سقوط باشد. شرايط باشگاه هاليوودي ايران چنان رقم خورد که خود هدايتي لب به اعتراف گشود و از ضعف هاي مديريتي باشگاهش گفت، انتخاب هاي اشتباه مديريتي و آمدن ها و رفتن هاي بسيار نشان داد که هرگز يک تفکر حرفه اي و منسجم بر اين باشگاه حاکم نيست و تيم نه تنها در داخل ميدان که خارج از آن و در راس مديريت باشگاه هم با مشکلات عديده اي مواجه است.

حالا مالک باشگاهي با اين رزومه درخشان سقوط به ليگ يک را براي خود يک شکست مهلک مديريتي دانسته و حاضر به پذيرش تبعات آن نيست. اينگونه است که مي خواهد در صورت سقوط تيمش خودش شخصا در ليگ برتر بماند. سقوط«افت» دارد و مرد متمول قصه ما هرگز حاضر به پذيرش آن نيست.

چه کاري راحت تر از خريد يک باشگاه ليگ برتري؟ اينگونه است که او با چمداني پر از پول به تبريز سفر مي کند و پيشنهادي اغوا کننده پيش روي مسؤولان باشگاه تراکتور قرار مي دهد.متوجه باشيد که طبق قوانين AFC يک نفر نمي تواند 2 تيم در يک ليگ داشته باشد بنابراين شايع شده که هدايتي درصدد است در صورت خريد تراکتور استيل آذين را به يکي از شهرستان ها هبه کند و به اين ترتيب تيمي که مي رفت کم کم جايگاه خود را در فوتبال ايران پيدا کند به سرنوشتي نامعلوم مبتلا خواهد شد. سرنوشتي که چه بسا تراکتور را هم بعد از چند صباحي زندگي در آغوش مالک جديد تهديد کند. تراکتوري که شرايطش به مراتب حساس تر از استيل آذين است و قلب مردمان يک منطقه وسيع جغرافيايي ايران به عشق آن مي تپد.شايد مهم ترين تکليف امروز مقامات استان آذربايجان و شهر تبريز وسواس بيشتر در پيدا کردن مشتري براي تيم پرطرفدار خود است تا تراکتور قرباني ديگري براي ماجراجويي تازه هدايتي در فوتبال نباشد.

رضا خوشنويس