با تعدادی از همکاران رسانه ای به دیدار سیدعزت الله ضرغامی که در یک اظهار نظر تاریخی و البته پرواکنش خود را «مجتهد رسانه» خوانده بود، رفتیم. از رییس سابق دستگاه عریض و طویل صدا و سیما که در سایه اجتهادات رسانه ای اش مشتری شبکه های ماهواره رشد قابل توجهی یافت، پرسیدم: «آقای ضرغامی! شما در طول حضورتان در رسانه ملي، تصمیم ها و برنامه ریزی های تان مبتنی بر کار کارشناسی بود؟» با تکان دادن سر تایید کرد! ادامه دادم:«پس چرا از زمانی که آقای سرافراز آمده اند؛ عکس سیاست های انبساطی شما عمل می کنند و در حال کوچک کردن صدا و سیما هستند؟ یا کار شما کارشناسی نبوده و سلیقه ای بوده یا تصمیم های ایشان؟» ابتدا سکوت کرد و بعد گفت: «بین من و ایشون دعوا ننداز!»
با وجود این که رییس جدید صداوسیما برخلاف سلف قبلی خود، سیاست های انقباضی در فراگیرترین رسانه کشور در پیش گرفته اما سلیقه ها همچنان همان سلیقه گذشته است. در عرصه سیاسی کارشناسان و چهره های یک جناح که غالباً گرایش های رادیکال دارند حضور دارند و در عرصه های دیگر نیز وضع همین است.
از جمله این بی سلیقگی ها، در حوزه ادبیات است. تقریبا از میانه حضور ضرغامی در صداوسیما، بسیاری از چهره های مورد وثوق مردم و نخبگان در حوزه شعر و ادبیات جای خود را به چند چهره محدود داده اند. روزگاری بود که در مناسبت ها، برنامه های ادبی و شعر با حضور چهره های شاخصی همچون استاد «موسوی گرمارودی»، «ساعد باقری»، «سید سهیل محمودی»، «عبدالجبار کاکایی» و سایر بزرگان شعر معاصر از تلویزیون پخش می شد و حالا چند سالی است در سایه تنگ نظری ها و بی سلیقگی ها مردم از دیدن چنین برنامه های محروم هستند.
هرچند با سونامی شبکه های اجتماعی به ویژه شبکه های موبایلی، مردم از سلیقه های مختلف بهره مند می شوند، اما این نافی کم کاری صداوسیما و اجبار مردم به دیدن یک سلیقه حداقلی نیست.
به عنوان نمونه، در شب عاشورای ابالاحرار حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) استاد ساعد باقری با صدای مخملین و آسمانی خویش، به خوانش واقعه روز عاشورا، شهادت حضرت سیدالشهداء، اسارات آل الله، حضور در مجلس یزید و ... بر اساس تاریخ بلغمی پرداخت که با استقبال فراوان به سرعت در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد.
این نمونه ساده و بسیاری از نمونه های دیگر که همه از آن آگاهند به سادگی نشان می دهد در کنار شعار کوچک سازی صداوسیما، «در» همچنان بر همان «پاشنه» می چرخد! که اگر جز این بود در میان انبوه مداحی ها و منبرهایی که از شبکه های مختلف رادیویی و تلویزیونی پخش می شود، مردم شاهد حضور دیگر سلیقه ها و چهره ها و برنامه های متفاوت تر و عمیق تر بودند.
با تعدادی از همکاران رسانه ای به دیدار سیدعزت الله ضرغامی که در یک اظهار نظر تاریخی و البته پرواکنش خود را «مجتهد رسانه» خوانده بود، رفتیم. از رییس سابق دستگاه عریض و طویل صدا و سیما که در سایه اجتهادات رسانه ای اش مشتری شبکه های ماهواره رشد قابل توجهی یافت، پرسیدم: «آقای ضرغامی! شما در طول حضورتان در رسانه ملي، تصمیم ها و برنامه ریزی های تان مبتنی بر کار کارشناسی بود؟» با تکان دادن سر تایید کرد! ادامه دادم:«پس چرا از زمانی که آقای سرافراز آمده اند؛ عکس سیاست های انبساطی شما عمل می کنند و در حال کوچک کردن صدا و سیما هستند؟ یا کار شما کارشناسی نبوده و سلیقه ای بوده یا تصمیم های ایشان؟» ابتدا سکوت کرد و بعد گفت: «بین من و ایشون دعوا ننداز!»
با وجود این که رییس جدید صداوسیما برخلاف سلف قبلی خود، سیاست های انقباضی در فراگیرترین رسانه کشور در پیش گرفته اما سلیقه ها همچنان همان سلیقه گذشته است. در عرصه سیاسی کارشناسان و چهره های یک جناح که غالباً گرایش های رادیکال دارند حضور دارند و در عرصه های دیگر نیز وضع همین است.
از جمله این بی سلیقگی ها، در حوزه ادبیات است. تقریبا از میانه حضور ضرغامی در صداوسیما، بسیاری از چهره های مورد وثوق مردم و نخبگان در حوزه شعر و ادبیات جای خود را به چند چهره محدود داده اند. روزگاری بود که در مناسبت ها، برنامه های ادبی و شعر با حضور چهره های شاخصی همچون استاد «موسوی گرمارودی»، «ساعد باقری»، «سید سهیل محمودی»، «عبدالجبار کاکایی» و سایر بزرگان شعر معاصر از تلویزیون پخش می شد و حالا چند سالی است در سایه تنگ نظری ها و بی سلیقگی ها مردم از دیدن چنین برنامه های محروم هستند.
هرچند با سونامی شبکه های اجتماعی به ویژه شبکه های موبایلی، مردم از سلیقه های مختلف بهره مند می شوند، اما این نافی کم کاری صداوسیما و اجبار مردم به دیدن یک سلیقه حداقلی نیست.
به عنوان نمونه، در شب عاشورای ابالاحرار حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) استاد ساعد باقری با صدای مخملین و آسمانی خویش، به خوانش واقعه روز عاشورا، شهادت حضرت سیدالشهداء، اسارات آل الله، حضور در مجلس یزید و ... بر اساس تاریخ بلغمی پرداخت که با استقبال فراوان به سرعت در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد.
این نمونه ساده و بسیاری از نمونه های دیگر که همه از آن آگاهند به سادگی نشان می دهد در کنار شعار کوچک سازی صداوسیما، «در» همچنان بر همان «پاشنه» می چرخد! که اگر جز این بود در میان انبوه مداحی ها و منبرهایی که از شبکه های مختلف رادیویی و تلویزیونی پخش می شود، مردم شاهد حضور دیگر سلیقه ها و چهره ها و برنامه های متفاوت تر و عمیق تر بودند.
