پوتین در تهران بدنبال چه اهدافی می گردد؟

 رییس جمهور روسیه که اکنون بعنوان یکی از اعضای مجمع کشورهای صادر کننده گاز در تهران بسر می برد، می خواهد این سفر را با چند نشان به اتمام برساند و برای همین منظور این سفر دارای اهمیت چندگانه است.
 
 
ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه با سه هدف مهم و بزرگ به تهران سفر کرده است. هدف اول این سفر حضور در مجمع کشورهای صادر کننده گاز است که امروز دوشنبه در تهران و در سطح روسای جمهور برگزار می شود. از انجا که مسکو یکی از اعضای اصلی این مجمع انرژی در جهان بحساب می آید این سفر می تواند در راستای برنامه ریزی ،تصمیم سازی و اتخاذ استراتژی کلان این مجمع بشمار آید و حتی رویکرد کشورهای دارنده گاز برای سالهای اینده(حداقل سه سال ) را برنامه ریزی کند. هدف دوم می توند روابط دوجانبه باشد که در حال حاضر بین تهران و مسکو در حال افزایش است. روابط سیاسی، اقتصادی و امنیتی دوکشور می تواند محور گفتگوها قرار گیرد چرا که دو کشور اعلام کردند در این سفر تا سقف 30 میلیارد دلار قرارداد مشترک را برنامه ریزی کرده اند. نکته سوم دیدار پوتین با رهبر انقلاب اسلامی است که می تواند بعنوان مهمترین بخش این سفر از نظر تهران باشد که در این دیدار مهمترین نکات و تصمیمات در باره سیاست های مشترک منطقه ای و فرامنطقه ای در دستور کار می تواند باشد .
 
از نگاهی دیگر در روابط دوجانبه و پرونده های مهم مطروحه بین روحانی و پوتین می توان به قراردادهای حوزه انرژی، مدیریت منابع زیرزمینی مثل نفت و گاز و حتی اب و توافقات امنیتی مثل همکاری هسته ای و تبادلات نظامی و در حوزه تکنولوژی مباحثی در حوزه هواو فضا و ساخت هواپیمای مسافربری و تبادلات غیر نفتی همانند آنچه در دوران تحریم چند ماه پیش اروپا مطرح شد،در دستور کار باشد. در حوزه مسائل فراملی نیز مباحث منطقه ای همانند تحولات سوریه و عراق، مبارزه با تروریسم و نحوه مواجهه با نفوذ آمریکا در خاورمیانه می تواند از نکات مهم باشد.
 
در عین حال روابط رو به افزایش فعلی تهران و مسکو با توجه به ترتیبات نظام بین الملل و قرارگرفتن دو کشور در بلوک بندی های نزدیک بهم در موارد منطقه ای شرایطی را ایجاد کرده که تهران ومسکو علاوه بر تمایلات دیپلماتیک به بیان دیگر اجبارهای زمانه را نیز برای ارتقای دوستی و همکاری مورد ملاحظه جدی قرار دهند و به همین جهت است که پوتین می خواهد حضور در تهران را به فرصتی چندجانبه جهت تحکیم روابط و اتخاذ تصمیمات مهم منطقه ای و راهی برای پشتوانه سازی دوطرف در فضای بحرانی خاورمیانه تبدیل نماید.
 
از سوی دیگر می توان گفت در میان موضوعات مهم منطقه ای که مورد علاقه دو طرف بحساب می اید پرونده سوریه است که با توجه به مذاکرات وین در خصوص روند سیاسی در سوریه و اعلام مواضع علنی توسط مقامات دوکشور بنظر می رسد تمرکز بر موضوع آینده سیاسی بشار اسد در حال حاضر برگ برنده تهران و مسکو در قبال فشارهای متراکم سیاسی طرف مقابل می باشد و ازآنجا که سطح مذاکرات تهران بسیار بالاست این موضوع می تواند تاثیر شگرفی بر اینده سیاسی و امنیتی خاورمیانه داشته باشد. اهمیت این موضوع یعنی نحوه مواجهه دو کشور به مقوله آینده سیاسی اسد موقعی مورد توجه اساسی قرار می گیرد که بدانیم اخیرا بویژه پس از کنفرانس وین  رسانه های غربی با فضاسازی سنگین تلاش بسیار نمودند که این مسئله را محل اختلاف ایران و روسیه القا نمایند در صورتی که در بیان مقامات بلند پایه دو کشور در این مورد اختلاف نظری نیست و هر دو طرف به رای افکار عمومی و فرایند انتخابات بعنوان تنها مسیر تصمیمات سیاسی در سوریه تاکید دارند.
 
علاوه بر اینها، همکاری و اشتراک نظر بسیار بالای تهران ومسکو در نشست وین و تداوم این نگاه در اقدامات بعدی بویژه حمایت از دولت و ملت سوریه دربرابر تروریسم و همچنین تمایل دو کشور به تغییرات احتمالی در ساختار قدرت از طریق ارای مردمی و در یک فرایند سیاسی تعریف شده همه نشان از هماهنگی ایران و روسیه دارد. در عین حال ارایش سیاسی فعلی در سوریه این اجبار زمان را فراهم کرده تا دو کشور از مواضع نزدیکی برخوردار شوند و بنوعی در قبال محور عربی - غربی مخالف بشار اینک تهران و مسکو دارای نظرات نزدیک بهم هستند در عین حال مبارزه جدی با داعش نیز مزید بر علت شده تا این مقابله در برابر مانورهای تبلیغاتی غرب برای ائتلاف ضد داعش دو کشور را بهم نزدیکتر نماید.
 
همچنین چشم انداز نحوه مبارزه با گروههای تروریستی می تواند پکی از دستور کارهای مهم مذاکرات دو طرف باشد چرا که با وجود حضور قدرتمند مسکو در سرکوب داعش، برخی خبرها و تحلیلها ناظر به توافقات سران کشورهای مهم حاضر در اجلاس اخیر گروه 20 در ترکیه جهت اعمال پاره ای ملاحظات در برخورد با این گروهها در خاک سوریه حکایت دارد که طرفهای غربی از پوتین خواستند تا فقط به انهدام استحکامات ونیروهای داعش و جبهه النصره متمرکز باشد و فشار نظامی را از دیگر گروهها باهدف شرکت انان در فرایند سیاسی در اینده سوریه بردارد که این موضوع می تواند در صورت تغییر نگاه مسکو از فازنظامی به سیاسی توسط روسیه چشم انداز ناخوشایندی از تحولات را برای اینده منطقه متصور سازد چراکه در حال حاضر برخلاف تصور کشورهای غربی به تقسیم گروههای تروریستی به خوب و بد این نگاه در جبهه رقیب شامل ایران و روسیه این تقسیم وجود ندارد.