پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : دولت ترکیه هر روز که کی گذرد، بخش دیگری از ماهیت واقعی خود را به جهان اسلام و مسلمانان نشان می دهد. اما این که تصور شود در ایران تحلیل درستی از تحولات ترکیه ارائه نمی شود تا بتوان درست درباره روابط دو کشور تصمیم گرفت نمی تواند نظر درستی باشد.
ترکیه به خاطر وابستگی های شدید خود به آمریکا و غرب هیچگاه نتوانسته از یک ثبات سیاسی در حاکمیت خود بهره ببرد به همین خاطر هر گاه دست اربابش بالا رفته رفتار تند و غیر منطقی اتخاذ کرده و هر گاه دستش پایین آمده سعی کرده تا رفتار خود را تعدیل کند.
به همین خاطر روابط ترکیه با جمهوری اسلامی ایران هم از این امر مستثنی نبوده است، اما آیا تحلیل های ترکیه درباره ایران درست است که رفتاری خصمانه و دشمنانه علیه ایران اتخاذ کرده و حتی در کاریکاتورهایی که رسانه های آن منتشر می کنند، اهانت مستقیم علیه ایران صورت می گیرد؟
ترکیه به خاطر همان وابستگی شدید به آمریکا و غرب، لاجرم با رژیم صهیونیستی هم روابط سیاسی و اقتصادی دارد. این کشور اسلامی با وجود دولتی اسلامی با رژیمی روابط سیاسی دارد که سرزمین فلسطین را اشغال کرده است. سفارت دو کشور فعال است و ماجرای کشتی مرمره هم حل شده و به زودی قرار است سفرای دو دولت هم مستقر شوند. ترکیه منافع ملی خود را در برقراری روابط با رژیم صهیونیستی می داند اما آیا منافع ملی این کشور با این کار تأمین می شود؟
دولت ترکیه درباره سوریه دیدگاهی متفاوت با جمهوری اسلامی ایران دارد. دولت اردوغان خواهان سرنگونی اسد است، اما جمهوری اسلامی ایران به خاطر دلایل منطقی و عقلانی که دارد حامی دولت و ملت سوریه است.
تحلیل درستی که می توان از آنچه در تحولات ترکیه می گذرد ارائه داد این است که دولت این کشور از هنگامی که روی کار آمد نخست سعی داشت وجهه اسلامی خود را پررنگ تر کند تا بتواند هم در داخل کشور و هم درمیان دیگر کشورهای اسلامی وجهه لازم را به دست آورد.
به دست آوردن چنین موقعیتی، قدرت تأثیر گذاری آن را در داخل و منطقه افزایش می داد، در حالی که دولتمردان ترکیه هم آشکار و هم نهان مشغول اجرای دستوراتی بوده و هستند که از سوی آمریکا دیکته شده و می شود.
اگر کوچکترین شکی در این زمینه وجود داشته باشد که ترکیه بازی خود را در منطقه انجام می دهد یک اشتباه بزرگ محاسباتی است و باعث می شود نوع رفتار با دولت حاکم ترکیه هم تغییر کند آنگاه زیان چنین رفتاری با آنها برای ایران خواهد بود.
آمریکایی ها خواهان کنار رفتن بشار اسد از ریاست جمهوری سوریه هستند، رژیم صهیونیستی هم چنین خواسته ای دارد و اگر این اتفاق بیفتد بیشترین بهره را اسرائیل خواهد برد. سوریه خط مقدم جبهه مقاومت و عمق استراتژیک حمهوری اسلامی ایران است.
دولت ترکیه هم در راستای سیاست های آمریکایی صهیونیستی، با دولت و ملت سوریه دشمنی می کند و به همین خاطر است که اولویت آن سرنگونی دولت قانونی بشار اسد است، نه نابودی گروه های تروریستی در سوریه از جمله داعش. اتفاقاً حاکمان ترکیه از گروه های تروریستی حمایت و دفاع می کنند.
ترکیه از یک سو خود را حامی مردم فلسطین معرفی می کند و سعی دارد تا با گروه های فلسطینی روابط نزدیکی برقرار کند و حتی در یک نمایش سیاسی هنگام ارسال کمک های مردمی به فلسطین اشغالی کشته هم می دهد، اما از معدود کشورهای مسلمان است که با رژیم صهیونیستی روابط سیاسی، اقتصادی و نظامی گسترده ای را برقرار کرده است.
آیا حمایت از فلسطین و مردم آن در مقابل روابط گسترده با رژیم اشغالگر قدس که مردم فلسطین را به قتل می رساند، با هم تناسبی دارد؟ می توان این دو را با هم جمع کرد؟
اگر ترکیه منافع ملی خود را در بحران سوریه دنبال می کند که البته اینگونه نیست، ما یعنی جمهوری اسلامی ایران هم در پی منافع ملی خود هستیم و تأمین آن هم در حمایت از دولت و ملت سوریه است.
دلایل آن هم بسیار روشن است. حتی مردم عادی کشورمان هم به خوبی می دانند که اگر در سوریه و از سوریه دفاع نمی کردیم، اکنون باید با نیروهای افراطی تکفیری که آمریکا، آل سعود و ترکیه از آنها حمایت می کنند، در مرزهای خود می جنگیدیم. امنیتی که اکنون در کشور حاکم است به برکت نیروهایی است که در سوریه و عراق حضور دارند و شهید شده اند.
تحلیل هایی که درباره رفتارهای دولتمردان ترکیه ارائه می شود بر اساس اتخاذ مواضع و تصمیماتی است که آنها می گیرند. هنگامی که مسئولین ترکیه الفاظی را علیه ایران به کار می برند بوی دوستی نمی دهد، ایران را متهم به دخالت در امور سوریه و عراق می کنند، جمهوری اسلامی ایران را حامی تروریسم می خوانند، دشمن دوست ایران می شوند و سعی می کنند تا دولت آن را سرنگون کنند و بسیاری مسائل دیگر، چه تحلیلی می توان درباره این دولت ارائه داد که منطقی و منصفانه باشد؟
همه این اقداماتی که دولت ترکیه علیه ایران و منطقه انجام داده با سعه صدر جمهوری اسلامی روبرو شده است و هنوز هم ایران با بزرگواری خود سعی دارد تا از بروز تنش های بیشتر میان دو کشور مسلمان دوری کند.
دولتمردان ترکیه به جای این که سعی کنند به کشوری همسایه، قابل اعتماد و اطمینان که می توان روی دوستی با آن حساب کرد، سرمایه گذاری کنند، خود را هر چه بیشتر به دامن رژیمی می اندازند که هدف اصلی آن نابودی جهان اسلام است، اما در مقابل، با کشور و دولتی دشمنی می کند که در خط مقدم جبهه مقاومت قرار دارد.
آیا جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشور همسایه ترکیه قابل اعتماد است یا رژیم جعلی صهیونیستی؟ آیا سوریه به عنوان کشوری مسلمان که در خط مقدم جبهه مقاومت اسلامی است و در همسایگی ترگیه قرار دارد مستحق دشمنی کشوری همسایه و مسلمان مانند ترکیه است یا این که بر سر رژیم صهیونیستی باید چنین بلایی بیاید؟
هنگامی که معاون حزب عدالت و توسعه می گوید؛ دولت و مردم اسرائیل، دوست ترکیه هستند! چه واکنشی می توان درباره آن داشت و یا چه تحلیلی باید در قبال آن ارائه کرد؟ آیا واقعاً دولت و مردم اسرائیل دوست ترکیه هستند؟
مردم مسلمان ترکیه هم، چنین نظر و دیدگاهی دارند و دولت و ملت اسرائیل را دوست خود می دانند؟ یا این که خود را دوست دولت و ملت اسرائیل می پندارند؟ مردم و دولت جمهوری اسلامی دوست مردم و دولت ترکیه هستند یا مردم و دولت رژیم صهیونیستی؟
عُمر چلیک سخنگوی حزبی است که اکنون دولت را در دست دارد و مواضع و سخنان او مواضع دولت محسوب می شود.
این ترکیه است که جمهوری اسلامی ایران را به خاطر رفتارهای ناصواب آنکارا از دست می دهد، همسایه ای معتمد که می توان به آن تکیه کرد اما ترکیه این فرصت را از دست می دهد به خیال این که اسرائیل را می تواند جایگزین کند.
جمهوری اسلامی ایران هیچگاه به خاطر بروز اختلافات و چالش های جدی میان ترکیه و روسیه خرسند نمی شود، هیچگاه از این که ترکیه روابطش را با ایران به هم بزند، خوشحال نمی شود، جمهوری اسلامی ایران نگران آینده دولت و ملت ترکیه به عنوان کشوری اسلامی است.
ترکیه فرصت های زیادی را از دست داده نه ایران. اقتدار جمهوری اسلامی ایران در منطقه با چهره ای که با معرفی اسلام ناب محمدی(ص) از خود به دنیا و منطقه نشان داده باعث ارتقاء هر چه بیشتر جایگاه جمهوری اسلامی شده است. این جایگاه نه تنها برای همسایگان ایران خطر بلکه فرصتی طلایی است تا بتوانند با گسترش روابط با ایران جایگاه خود را نیز ارتقاء دهند.
در این که در مسائل و بحران هایی که در منطقه ایجاد شده حق با جمهوری اسلامی ایران است شکی نیست. زمانی که حق با تو است، نمی توانی آن را نادیده بگیری و در اندیشه تحلیلی باشی که خوشایند دولتی با رفتارهای خصمانه باشد.
