پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : «صندليهاي خالي از سياست» شايد اين چهار كلمه بهترين توصيفي باشد كه
بتوان از نيمه زمستان سال گذشته روي كرسيهايي گذاشت كه به نظر ميرسيد تا
آن زمان، جايگاه بخشي از معتمدان رئيسجمهور بوده است. مشاوران و وزرايي كه
بيش از همه از دولت حمايت ميكردند امروز در خانه هستند و به روزهايي كه
گذشته است، ميانديشند.
موضوع اما بركناري اين مشاوران و وزرا نيست
بلكه اكنون عدم معرفي جايگزين براي آنهاست كه به ابهامي در پاستور تبديل
شده است. كلهر، سقاي بيريا و بهبهاني از معروفترين كنار رفتگان از پاستور
هستند كه به غير از وزير وقت راه، دو نفر ديگر با دخالت دولت با پاستور
خداحافظي كردهاند.
از اين ميان كرسي خالي سقاي بيريا در قم بيش
از ساير كرسيهاي خالي به چشم ميآيد. روحانياي كه در دي ماه سال 84 با
حكم رئيسجمهور به عنوان مشاور رئيسجمهور در امور روحانيت منصوب شد. زماني
كه او در جايگاه مشاور رئيسجمهور در امور روحانيت قرار گرفت، آنچنان كه
انتظار ميرفت نتوانست انتظار اهالي قم را برآورده كند. به نظر ميرسيد او
تعريف خاصي از رابطه با مراجع داشت، چنانكه در گفتوگويي تاكيد كرده بود:
«من اعتقادی به این ریاکاریها و تزویرها (رفت و آمد به بيوت مراجع) ندارم !
اصلا قرار نیست که بنده چنین کارهايی بکنم. وظیفه بنده انتقال الگوی دولت
اسلامی از حوزه به دولت است».
در انتقاد به عملكرد سقاي بيريا
برخي معتقدند كه بخشي از گلايههاي قم نشينان از پاستور به خاطر
اظهارنظرهاي او است كه نمونه آن موضع گيري در برابر معرفي وزير زن در دولت
دهم بود و سبب آغاز موج دوم انتقادات مراجع با دولت شد. اينگونه اظهارات و
عملكردهاي سقاي بيريا و تجديد حكم او در دولت دهم سبب شد تا آشنايان به
حوزه نسبت به گسترش تيرگيها ميان پاستور و قم هشدار دهند. سقاي بيريا پس
از پنج سال با عملكردي مورد انتقاد از دفتر ارتباط دولت با روحانيت
خداحافظي كرد و رئيس دفتر جامعه مدرسين حوزه علميه قم شد.
شورايي كه وجود خارجي ندارد
اكنون
چند ماه است كه ساختمان ارتباط دولت با روحانيت خلوتتر از قبل شده است و
همان طلاب جوان هم دليلي براي حضور در آن نميبينند. پس از خالي شدن دفتر
رياست ارتباط دولت با روحانيت تنها خبري كه درباره آينده اين دفتر به
رسانهها مخابره شد، از جانب خود سقاي بيريا بود كه گفت: نظر رئيسجمهور
اين است كه اين كار به شكل شورايي باشد اما از چنين شورايي هم خبري نشد.
گمانههاي روحانيت
گمانهزنيهاي
زيادي در خصوص تعلل در معرفي مشاور روحانيت مطرح است. اولين گمانهاي كه
مطرح ميشود اختلاف پاستورنشينان بر سر انتخاب فرد مقبول آنهاست چرا كه
نظرات زيادي در دولت وجود دارد كه با يكديگر هماهنگ نيست.
گمانه
بعدي به موضوع انتخابات ارتباط دارد يعني از آنجا كه ارتباط دولت با
روحانيت در چند ماهه اخير رو به بهبودي خاصي نداشته، سياست دولت اين است تا
فردي را براي ارتباط با مراجع انتخاب كند كه مورد قبول قم باشد و در
آستانه انتخابات مجلس و پس از آن انتخابات رياستجمهوري توان كاستن از
گلايهها را داشته باشد. گلايههايي كه مشاور سابق احمدينژاد در امور
روحانيت توفيقي در كاستن آنها نداشت.سفر استاني به قم هم ميتوانست تا
حدودي در آرام كردن فضا موثر باشد كه اين سفر هم لغو شد.
آيا آسمان آفتابي ميشود؟
اكنون
معرفي يك روحاني معتمد قم از سوي دولت ميتواند تاثير زيادي در كاهش
انتقادها و بهبود رابطهاي كه از اواسط دولت نهم با مباحثي مانند حجاب،
گشتارشاد و سخنرانيهاي ديني برخي دولتمردان به تيرگي گراييد و اكنون با
چالشهايي به اوج رسيده است، داشته باشد. روحانياي كه دولتمردان را تنها به
سمت بيوت مراجع و روحانيون حامي دولت نكشاند و اجازه شنيدن انتقادات مراجع
و روحانيون منتقد را به رئيسجمهور و دولتمرداني بدهد كه به قم سفر
ميكنند.
به اذعان بسياري از كارشناسان و فعالان سياسي- مذهبي، بخش
زيادي از انتقادهاي علماي مذهبي به برخي سياستهاي دولت و بخصوص
برنامههاي فرهنگي، بهواسطه عدم ارتباط مناسب و انتقال درست دغدغههاي
ديني حوزه و مراجع به دولت است. تشديد اين قبيل انتقادات از سوي حوزويان
نشانه آن است كه كانال ارتباطي دولت با قم بايد هر چه زودتر ترميم شود.
انتخاب فردي از جنس روحانيت كه علاوه بر ارتباط با مراجع و علما
توانمنديهاي مناسب براي انتقال درست دغدغهها به دولت و توضيحات پاستور به
مراجع را داشته باشد، ضرورتي انكار نشدني است.