پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : * ميثم يوسفي
نامش «محمد» است، فرزند يکي از بزرگترين علماء و فقهاء جهان تشيع و برجسته ترين نويسنده کتابهاي فقهي يعني «علامه حلي» است. کنيه اش ابوطالب و مشهور به
«فخرالمحققين» مي باشد و گاهي او را به «فخرالدين» و «فخرالاسلام» نيز مي
شناسند. او در شب دوشنبه، 20 جمادي الاولي سال 682 ه ق به دنيا آمد. از
همان ابتداي کودکي آثار هوش سرشار و زکاوت بسيار در او هويدا بود. او در
نزد پدر خود «علامه حلي» (ره) تربيت يافت و علوم مختلف را از وي آموخت.در
عظمت و جلالت «فخر المحققين» همين بس که پدرش «علامه حلي» در برخي از
تأليفات و تصنيفات گرانبهاي خود او را مي ستايد و او را بسيار احترام مي
کند و در حقش دعا نموده و از او مي خواهد که اگر مرگ او فرا رسيد و تأليف
او ناقص ماند، فرزندش آنها را به اتمام برساند و يا اگر خللي در آنها مي
يابد، آنها را اصلاح نمايد. ايشان در ابتداي کتاب «قواعد الاحکام» اين چنين
مي نويسد: «اين کتاب را در پاسخ به درخواست محبوب ترين مردم در نزد خودم و
عزيزترين آنها بر خودم نوشته ام و او فرزند عزيزم «محمد» است؛ کسي که
اميدوارم خداوند بعد از من عمرش را طولاني گرداند و خود او صورت مرا بر روي
خاک قبر قرار دهد و بعد از مرگم بر من ترحم کند همان طور که من در
خلوتهايم براي او خالصانه دعا مي کردم.
خداوند سعادت دو دنيا و تکميل رياست آنها را روزي او گرداند زيرا او در
همه احوال با من مهربان بود و در اقوال و افعالش مطيع من بود...» از اين
قبيل تعابير که در کتابهاي ديگر علامه حلي (ره) نيز ذکر شده، نهايت ارادت و
توجه وي و اعتمادش نسبت به فرزندش فخرالمحققين به خوبي هويدا مي گردد.
نکته اي که راجع به اين فقيه و عالم برجسته بيان شده و مورد اختلاف بين
اعلام قرار گرفته اين است که برخي نوشته اند، او قبل از ده سالگي به
اجتهاد رسيده است.
به هر حال چه او در اين سن و يا کمي بيشتر از آن به درجه اجتهاد رسيده
باشد نشان دهنده بزرگي و نبوغ سرشار اوست. اين عالم فاضل و محقق جليل پس از
عمري تلاش و تربيت شاگرداني بزرگ مثل شهيد اول در 25 جمادي الثاني سال 771
ه در 89 سالگي دار فاني را وداع گفت.
