چرا نباید به جیبوتی برویم؟

بعد از مدت‌ها نوشتن و توصیه کردن به جهانگردی و دیدن نقاط مختلف جهان سخت است که شما علاقه‌مندان جهانگردی را از سفر به یک کشور منصرف کرد! با این حال شاید با توجه به اوضاع و احوال این روزها، تا مدت زمانی نامعلوم خودتان رغبتی به مقصد این هفته هفتاد و ملت نداشته باشید، چون خوشبختانه جیبوتی میزبان ایرانیان نیست!

به گزارش «انتخاب»،  جمهوری جیبوتی کشوری است در شاخ آفریقا که پایتخت آن یعنی شهر جیبوتی با 400 هزار نفر مرکز اصلی تمرکز جمعیت 800 هزار نفری این سرزمین است. این کشور با 23 هزار کیلومترمربع از کوچک‌ترین و کم‌جمعیت‌ترین کشورهای آفریقاست و از نظر وسعت در جایگاهیکصد و پنجاه و یکم و از نظر جمیت در جایگاه 163 جهان ایستاده است.
 
دسترسی آسان به آب‌های بین‌المللی از یکسو و ارتباط زمینی آن با کشورهای مرکزی قاره‌ آفریقا از سوی دیگر، موقعیت جغرافیایی این کشور را قدری مهم کرده است.
 
با این حال نام این کشور مدتی است بیش از هر وقت دیگری در افکار عمومی ایران شنیده می‌شود و این مساله به خاطر این است که بعد از تنش در روابط ایران و عربستان، جیبوتی به عنوان عضو اتحادیه عرب و اتحادیه آفریقا روابط خود را با کشورمان قطع کرد البته با توجه به جایگاه این کشور در عرصه معادلات جهانی این مساله باعث شد موجی از طنز در فضای مجازی راه بیفتد و مدتی از این کشور گفت‌وگو شود.
 
صنعت گردشگری جیبوتی چند سالی است که رو به ترقی حرکت می‌کند، اما با وجود تلاش‌های دولت برای فراهم کردن امکانات و تسهیلات مانند ساخت هتل و مراکز اقامتی مناسب، سالانه فقط جمعیتی حدود 40 تا 55 هزار نفر گردشگر وارد این کشور می‌شوند. دلیل این مساله را باید در چند نکته مشاهده کرد.
 
نخست این که در حالی که موقعیت جغرافیایی جیبوتی به علت نزدیکی به فضای آبی بسیار مناسب است و جزایر آن مانند جزیره اطراف خلیج تاجوره و باب‌المندب معروف هستند، اما عموما جیبوتی آب و هوای آزاردهنده‌ای دارد.
 
به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی خط استوا، این کشور از آب و هوایی بسیار گرم، مرطوب و خشک، بخصوص در تابستان برخوردار است.
 
همین نکته باعث شده برخی گردشگرانی که تجربه سفر به این کشور را دارند به دیگران توصیه کنند مردان روزانه سه لیتر و زنان دو لیتر آب مصرف کنند البته از اکتبر تا آوریل، دمای هوا خنک‌تر می‌شود، اما به علت جو اقیانوس هند، باران‌های سنگین و سیل گاهی برای مردمان جیبوتی مانند کابوس می‌شود.
 
از سوی دیگر کمبود امکانات بهداشتی و دارویی از یک‌ طرف، و شیوع گسترده بیماری‌های مرگبار مانند هپاتیت، ایدز، حصبه و وبا از سوی دیگر، رشد مرگ و میر نوزادان جیبوتی را به همراه داشته است.
 
این موارد فقط به کودکان محدود نمی‌شود، بلکه بزرگسالان را نیز تهدید می‌کند. طبق آمار ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی در سال 2012 نزدیک به 7700 نفر مبتلا به ویروس HIV بوده‌اند که در همین سال 800 نفر بر اثر این بیماری فوت کردند.
 
درباره شبکه بهداشت و درمان هم همین قدر بگوییم که توصیه شده اگر روزی وارد جیبوتی شدید و به مراقبت‌های پزشکی نیاز داشتید، سعی کنید تا حد امکان به بیمارستان‌های دولتی مراجعه نکنید بلکه مستقیم راهی بوفارد، بیمارستان نظامی فرانسه شوید تا شاید به حداقل‌های پزشکی و درمانی دسترسی داشته باشید.
 
از سوی دیگر عده‌ای معتقدند به علت حضور 2 هزار سرباز فرانسوی، جیبوتی کشور امنی است با این حال همین‌که از پایتخت بیرون بروید خطر در کمین شماست! همین امر موجب شده وزارت امور خارجه چند کشور، در مورد سفر شهروندانشان به این کشور هشدار بدهند.
 
به طور مشخص دولت آمریکا طی اطلاعیه‌ای ضمن درخواست از مردم کشورش برای لغو سفرهای خود به این کشور، در مورد حملات تروریستی به اماکن رسمی مانند سفارتخانه‌ها و تأسیسات نظامی و همچنین اهداف نرم مانند رستوران‌ها، هتل‌ها، باشگاه‌ها و دیگر نهادهای تجاری هشدار داده است.
 
دولت کانادا نیز با تاکید بر لغو مسافرت‌های غیرضروری به جیبوتی، به درگیری‌ها و تنش‌های موجود در مرز اریتره و جیبوتی اشاره کرده است.
 
این نگرانی‌ها بیش از هر چیز ناشی از حضور گسترده گروه‌های تروریستی ازجمله گروه الشباب در منطقه بوده که در یکی از آخرین حملات این گروه، دو بمبگذار انتحاری رستورانی در مرکز شهر جیبوتی را منفجر کردند که طی آن چندین نفر کشته و زخمی شدند.
 
به نظر می‌رسد همین سه مورد یعنی اقلیم نامناسب، وضعیت بهداشتی اسفناک و امنیت ضعیف دلایل خوبی باشد برای این که به این کشور سفر نکنیم؛ کشوری که اگر هیچ کدام از این نقاط ضعف هم نبود بجز یک پارک ملی و یک ساحل جایی برای تماشا ندارد.
 
 
منبع:جام جم