مقایسه سفرهای اروپایی روحانی و احمدی‌نژاد/ از انزوا و تنهایی تا لبخند و غرور ایرانی

خدیجه غبیشاوی،نامه: پس از 16 سال رئیس جمهوری ایران در سفری رسمی و با دعوت همتایان اروپایی خود راهی رم و پاریس شد، سفری مهم که نقطه عطفی در تاریخ دو دهه اخیر کشور و دوران پسا برجام به شمار می رود.

حسن روحانی به همراه وزرا و معاونان و کارآفرینان و فعالان اقتصادی و تجاری با لبخند همیشگی خود در زمستان سردِ اروپا راهی فرانسه و ایتالیا شد، رئیس جمهوری ایران پس از بیش از یک دهه به دعوت رسمی رئیس جمهوری فرانسه و ایتالیا در حالی عازم پایتخت های اروپایی شد که برایش فرش قرمز پهن کرده بودند، مقامات ارشد سیاسی و مذهبی کشورها با مهر از او و همراهانش پذیرایی کردند و شئونات اسلامی را در دیدار روحانی از موزه ای در شهر رم رعایت کردند تا نشان دهند میتوانند میزبانان خوبی برای ایرانیان باشند.

این اما برای نخستین بار نبود که رئیس جمهوری ایران عازم اروپا می شود، محمود احمدی نژاد رئیس دولت های نهم و دهم در طول دوران هشت ساله تکیه بر صندلی ریاست جمهوری پاستور دو مرتبه عازم اروپا شده بود، یک بار برای حضور در اجلاس خواروبار جهانی فائو در ایتالیا و دیگری برای حضور در اجلاس ضدنژادپرستی دوربان در سوئیس، اجلاسی که احمدی نژاد تنها رئیس جمهوری مهمان بود.

احمدی نژاد در دوران هشت ساله ریاست جمهوری خود هیچ گاه توسط مقامات کشورهای مهم تاثیرگذار اروپایی به این قاره دعوت نشده، علاوه بر آن احمدی نژآد هیچ مذاکره ای در راستای منافع کشورمان با سیاستمداران این قاره که کشورهای تاثیرگذاری همچون فرانسه، آلمان و انگلیس هستند و از اعضای گروه 1+5 به شمار می روند انجام نداد.

اما چه تفاوتی میان سفر روحانی به فرانسه و ایتالیا و سفر احمدی نژاد به قاره سبز وجود دارد؟ در شرایطی که بسیاری از رسانه های اصولگرا در عملکردی مشابه با یکدیگر یک علامت سوال بزرگ بر سفر روحانی به فرانسه و دستاوردهای این سفر گذاشته و آن را رونق اقتصادی فرانسه و نه ایران تعبیر کردند بد نیست نگاهی دوباره بیندازیم به دستاوردها و جزئیات سفرهای اروپایی دو رئیس جمهور، مروری صرفا برای یادآوری آنچه بر کشورمان گذشت و می گذرد.

احمدی نژاد در ایتالیا، تنها در رم بدون حتی یک دیدار رسمی

سفر احمدی نژاد به رم در چهار سال نخست دوران ریاست جمهوری وی انجام شد، سفری صرفا برای حضور در اجلاس خوارو بار جهانی فائو که در رم برگزار می شد، سفری که قرار بود در حاشیه آن احمدی نژاد با سیلویو برلوسکنی، نخست وزیر ایتالیا و همچنین پاپ بندیکت شانزدهم رهبر کاتولیک های جهان دیدار و گفت وگو کند.

رئیس دولت نهم در سفر دو روزه خود به ایتالیا نه تنها نتوانست با برلوسکنی و پاپ دیدار کند تنها به دیدار با رهبر یک حزب اکتفا کرد، وی  با چشم پوشی از منافع کشور بار دیگر به حاشیه سازی های مخصوص به خود روی آورد و در کنفرانس خبری در قلب ایتالیا به جای صحبت از مردم ایران و نقش ویژه و تاثیرگذار تهران در معادلات بین المللی نوک پیکان حملات خود را به رژیم صهیونیستی نشانه گرفت. صحبت هایی که هیچ نتیجه ای برای وی و ایران در برنداشت، احمدی نژآد در حالی سفر 2 روزه خود را به پایان رساند که به ضیافت شام نخست وزیر ایتالیا که با حضور دیگر مقامات دیگر کشورها برگزار شده بود دعوت نشد.

روحانی در رم و واتیکان، از امضای 14 سند همکاری تا درخواست پاپ از رئیس جمهور ایران

حسن روحانی سفر خود به اروپا در دوران پسا برجام را با ایتالیا آغاز کرد، سفری که با امضای 14 سند همکاری به ارزش 20 میلیارد یورو میان دو کشور در زمینه صنایع مختلف از گاز طبیعی تا راه آهن پرسرعت همراه بود. روحانی در این سفر با رئیس جمهور و نخست وزیر ایتالیا دیدار  و گفت وگو کرد تا نخست وزیر ایتالیا به رئیس جمهوری ایران بگوید ایتالیا را نه کشور همکار خود بلکه کشور خودتان بدانید. استقبال گرم ایتالیایی ها و احترام به عقاید رییس جمهوری ایران یک جای دیگر و در بازدید رییس جمهور از موزه رم خودنمایی کرد، مجسمه های برهنه در این موزه با پوشش های مقوایی پوشانده شدند.

روحانی برای دیدار با پاپ به واتیکان هم رفت تا پس از 16 سال دیدار میان مقامات ارشد دو کشور مهیا شود و پاپ در این دیدار از روحانی بخواهد برای او دعا کند، درخواستی که با پاسخ روحانی همراه بود، «همه ما محتاج دعا هستیم.»

احمدی نژآد در سوئیس؛ تنها رئیس جمهور در اجلاس ضدنژادپرستی بدون هیچ دستاورد ملی

هنوز دوره اول ریاست جمهوری احمدی نژاد به پایان نرسیده بود که وی عازم ژنو شد تا در اجلاس ضدنژادپرستی شرکت کند، اجلاسی که هیچ رئیس جمهوری به آن نرفته بود و احمدی نژاد تنها مقام ارشد یک کشور بود که در آن حضور پیدا می کرد، حضوری که سرانجام خوشایندی هم به همراه نداشت.

احمدی نژاد که می توانست از فرصت این سفر برای جلب نظر سیاستمداران جهان به نقش و تاثیر ایران در صلح جهانی استفاده کند، ترجیح داد شدیدترین حملات خود را نثار رژیم صهیونیستی کند آن هم در جمع حامیان این رژیم و با گفتمانی که به شدت از سوی مقامات ارشد حاضر در این نشست رد شد، احمدی نژاد در قامت یک رهبر دینی ظاهر شد و گفت که اسرائیل باید محو شود و هوکاست یک افسانه است. 

سفیر وقت ایران در اسپانیا در این باره می گوید: همیشه در اسپانیا تظاهرات به نفع فلسطین برگزار می شد اما بعد از طرح این موضوعات از طرف رئیس جمهوری ایران، اولین تظاهرات در این کشور به نفع اسرائیل انجام شد. به رغم سفرهای خارجی زیاد، از نظر دیپلماسی در وضع مطلوبی به سر نمی بریم. 

روحانی و زنبیلی پر از منافع ملی و غرور ایرانی

20 سند همکاری به ارزش 33 میلیارد دلار، هواپیماهای غول آسای جدیدِ جهان، توتال و پژو در راه ایران، یک سفر و این همه خبر خوشحال کننده برای مردم و شرکت های ایران.

روحانی با لبخند حاصل از موفقیت در کسب توافق هسته ای و اجرای آن پس از رئیس دولت اصلاحات دومین رئیس جمهور در دو دهه اخیر بود که عازم پاریس شد تا با دستی پر از این سفر به کشور بازگردد، سفرهایی مملو از دیدارها و گفت وگوهایی بر سر منافع مردم ایران و در جهت تامین نیاز کشور.

در این سفر روحانی ضمن دیدار با فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه، توافق های همکاری با شرکتهای پژوسیتروئن، ایرباس و توتال امضا کرد، توافق برای خرید 114 هواپیمای مسافربری تجاری با ایرباس، توافق برای توسعه فرودگاه‌ امام خمینی(ره) ، توافق برای طراحی و ساخت ترمینال‌های جدید فرودگاه شهید هاشمی‌نژاد مشهد و فرودگاه شهید بهشتی اصفهان ،توافق دریایی برای همکاری در زمینه‌ راه و پایانه‌های خطوط کشتیرانی از دیگر دستاوردهای این سفر بود.

تفاوت سفرهای روحانی و احمدی نژاد روشن تر از روز است، جایی که منافع ملی و نیازهای کشور برای توسعه و پیشرفت در اولویت قرار می گیرد، اکنون باید دیدکه با بالا کشیدن کرکره تحریم ها و محدویت ها دولت یازدهم برای ارتقای سطح اقتصادی و سیاسی کشور چه گام های دیگری برخواهد داشت.