معمای پنالتی در پرسپولیس

هفته نوزدهم لیگ برتر فوتبال درحالی با تساوی تیم های پرسپولیس و ذوب آهن به پایان رسید که شاگردان برانکو بازهم یک پنالتی حساس را از دست دادند.

برانکو ایوانکوویچ پس ازگذشت هجده هفته از رقابت های لیگ برتر هنوز پنالتی زن نخست تیم خود را نشناخته است و درهر دیدار یکی از بازیکنان با ترس و لرز پشت توپ قرارمی گیرد و با فرصت سوزی موجب از دست رفتن امتیازات بازی می شود.

این بار هم نوبت کمال کامیابی نیا بود تا در تازه ترین فرصتی که برای این تیم برابر تیم ذوب آهن بدست آمد پشت ضربه پنالتی قرارگرفت و این فرصت که می توانست به یک پیروزی شیرین خارج از خانه بیانجامد، با عکس العمل مناسب رشید مظاهری یکبار دیگر برای تیم پرسپولیس ازدست رفت.
اینکه بازیکنان پرسپولیس نمی توانند ضربات پنالتی که به سود این تیم گرفته می شود را به گل تبدیل کنند یک دلیل واضح دارد آن هم چیزی نیست جز ضعف روحی و روانی بازیکنان است.

به طور حتم از این بحران باید به عنوان چالش جدید پرسپولیس نام برد و ضروری است که کادرفنی روی آن تمرکز کرده و مشکل را حل کند تا سرخپوشان تهرانی هرچه سریع این نقص را برطرف و ضربه بیشتری از این ناحیه تحمل نکند.

پرسپولیس خوشبختانه این روزها با برانکو خوب بازی می کند و انتظار کارشناسان و هواداران را برآورده کرده است بازیکنان این تیم درون زمین شناور بازی کرده و از تمامی نقاط زمین برای رسیدن به دروازه حریف استفاده می کنند اما متاسفانه آنان هنگام نواختن ضربات پایانی و پنالتی ها عملکرد مناسبی ندارند.
عدم تمرکز و عملکرد نامطلوب آنان در زدن ضربات نهایی و پنالتی به اعتماد به نفس پایین آنان باز می گردد بازیکنان این تیم به دلیل تغییر دائم پنالتی زن ها دچار مشکل روحی روانی شده اند و بازیکنان جدید با ترس و بی اعتمادی پشت توپ قرار می گیرند.
این ضعف کاملا در دیدار های گذشته این تیم مشهود بوده است،بازیکنان این تیم وقتی به سود تیمشان اعلام ضربه پنالتی می شود ازاینکه ازآنان بخواهند پشت توپ قرار گیرند ترس تمام وجودشان را می گیرد و این استرس و نگرانی در ساق ها و چهره هایشان کاملا مشهود است.
به یقین بی اعتمادی کادر فنی به بازیکنان از خارج زمین به درون زمین منتقل می شود و برانکو باید هرچه سریع تر جلوی این نقیصه مهم را بگیرد.
البته او دراین فصل بارها به بازیکنانش فرصت مناسب را داده است اما آنان نه تنها به این فرصت ها به نحو مطلوب پاسخ ندادند بلکه اشتباهات خود را تکرار و فرصت سوزی کردند.
سخن دیگر درباره دروازه بان اول و کاپیتان تیم پرسپولیس، است. لوبانف ازبکستانی هنوز آماده نیست او درتوپ های هوایی ضعف دارد و به دلیل سنگینی درتوپ های ارسال بیشتر یک تماشاگر است تا یک گلر آماده و چابک. لوبانف از روی خط تکان نمی خورد و روی توپ های سرعتی به شدت ضعف دارد.
نکته آخر درباره دفاع میانی این تیم است،برانکو باید فکری به حال مدافعان میانی خود کند پرسپولیس گل دوم را به دلیل جا ماندن محسن بنگر کاپیتان و مدافع میانی خود خورد او در این صحنه از مهاجم مستقیمش عقب ماند و توپ ارسالی درون دروازه پرسپولیس جای گرفت.
بنگر در توپ های مستقیم تقریبا بی نقص است اما درتوپ های ارسالی از کناره ها ضعف دارد و جا می ماند که نقطه ضعف بزرگی است و به ضرر پرسپولیس تمام می شود.