وکیل بابک زنجانی و پایی فراتر از گلیم

کار رسانه به جایی رسیده که وکیل بابک زنجانی هم برای ما خط و نشان می‌کشد.

به گزارش انتخاب، وکالت حرفه‌ای است که هم هیجان دارد و هم درآمد خوب. شما در مقام یک وکیل همیشه در هیجان هستید که پرونده را خواهید برد یا نه، و البته هیچ باختی هم برای شما دردسر نخواهد شد. یک باخت ساده است. اما کار در رسانه چنین نیست. کار در رسانه به جای هیجان اضطراب و به جای درآمد، محدودیت مالی دارد. اگر در رسانه‌ها کار کنید همیشه می‌دانید که هر آن ممکن است به دلیلی معقول یا نامعقول کسی از شما شکایت کند و پایتان برای مدتی نامعلوم به دادگاه باز شود و همیشه می‌دانید یک خطای حرفه‌ای ساده ممکن است از شما یک مجرم بسازد. شما در مقام روزنامه‌نگار یا کسی که در رسانه کار می‌کند نمی‌توانید به فکر درآمدهای در حد متوسط یا بالاتر باشید، باید بدانید که این کار درآمدی حداقلی و گاه زیر خط فقر برای شما فراهم می‌کند. اما یک تفاوت دیگر نیز میان این دو شغل هست. روزنامه‌نگار هرگز مورد بدبینی افکار عمومی نبوده و نخواهد بود. اما وکیل به اقتضای شغلش می‌تواند بپذیرد از متهمی دفاع کند که نه تنها تمام شواهد اولیه به مجرم احتمالی بودن او گواهی می‌دهند که نشان می‌دهند ظاهرا او حق تک‌تک مردم را بالا کشیده و به همه ستم کرده است. وکیل این حق را دارد و به همین دلیل باید کمی صبور باشد و بپذیرد که گاه افکار عمومی در چنین پرونده‌هایی به او خوش‌بین نباشند.

وکیل محترم بابک زنجانی مانند همیشه حرف‌هایی در دفاع از موکلش زده که دستمزدش را حلال کرده باشد، و در این میان پا از گلیم وکالتش هم فراتر نهاده و به امر رسانه دخالت کرده است. به عنوان کم‌ترین عضو خانواده ی رسانه‌ها این موارد را به ایشان متذکر می‌شوم:

۱. البته کشف حقیقت امر مهمی است و ان شاء الله قاضی محترم با عدالت و شجاعت چنین خواهد کرد تا سیه روی شود هر که در او غش باشد. اما قبل از صدور رای دادگاه و نیز نتیجه‌ی بررسی چنین مصاحبه‌هایی از جانب بخش قابل توجهی از افکار عمومی تلاشی - صد البته نافرجام - برای اثر گذاشتن بر روند دادرسی تلقی می‌شود. ان شاء الله وکیل محترم این قدر به رویه‌های قضایی آشنا هستند که در مورد چنین تلاش‌هایی نیز بدانند.

۲. این که وکیل محترم فرموده‌اند «بگذارید فارغ از بحث‌های رسانه‌ای پرونده جلو برود» بخشی از روند زشت، غیر منصفانه و غیر حرفه‌ای‌ای است که در سال‌های اخیر می‌کوشد رسانه را از جایگاه اصلیش که «اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی» است به پستوی شبه‌مجرمانه‌ی «فضول‌باشی‌گری» تبعید کند. رسانه فضول‌باشی نیست، حق دارد در تمام شوون خبری اطلاع‌رسانی، تبیین و تحلیل کند و شما به هیچ وجه حق ندارید با لحن تحقیرآمیز درباره‌ی کسانی که به ثمن بخس وظیفه‌ای چنین سنگین را انجام می‌دهد صحبت کنید.

۳. وکیل محترم توجه داشته باشند این که گفته‌اند «شاید در هفته‌های آینده بمب خبری داشته باشیم» خود به تنهایی معیار خوبی برای بررسی میزان صداقت ایشان است؛ اگر بنا است پرونده فارغ از بحث‌های رسانه‌ای جلو برود دیگر صحبت از بمب خبری در هفته‌های آینده چیست؟

۴. وکیل محترم می‌فرمایند «در هر حال همه‌ی چشم‌ها به این دادگاه خیره شده». واقعا؟ همه‌ی چشم‌ها؟ فارغ از بحث‌های رسانه‌ای؟ بمب خبری؟ وکیل محترم آیا می‌توانند سی ثانیه بدون تناقض و بدون دخالت در حوزه‌ی رسانه که نه تخصصشان و نه جایگاه اجتماعیشان اجازه‌ی دخالت در این حوزه را می‌دهد صحبت کنند؟

و در نهایت ما نیز منتظر بمب خبری هستیم، اما تصورمان از بمب خبری، یک خبر مفید است، خبر محکوم شدن غارتگران بیت‌المال، خبر بازگشت آنچه به یغما رفته است، و خبر این که وکیلی آگاه و فهیم در میانه‌ی پرونده‌ای حساس گفت «حال که جرم موکلم بر من آشکار شده از حق‌الوکاله می‌گذرم و او را با عدالت تنها می‌گذارم.»