دفاع از رأي مردم تهران

اين روزها گروهي از کساني که نتيجه انتخابات را نپسنديده‌اند به فضاي غير اخلاقي در مواجهه با رفتار راي دهندگان در تهران، دامن مي‌زنند و آن را به مسائلي مانند سبک زندگي و حتي کارگزاري تاثير عوامل انگليس در ايران نسبت مي‌دهند و به نکوهش شهروندان پايتخت مي‌پردازند و مرکز ايران را به زعم خودشان با کوفه مقايسه مي‌کنند. در اين ميان، اطلاعاتي نادرست درباره کوفه تکرار مي‌شود که جاي تصحيح آن، نوشته ديگري است. اين در حالي است که شهروندان تهراني خطايي نکرده‌اند که مستوجب چنين برخوردي باشد. بلکه بارها شعور سياسي بالاي خود را نشان دادندو تجلي آن را از جمله در شيوه رفتارشان در انتخابات اخير شاهد بوده‌ايم. از صحبت‌ها چنين بر مي‌آيد گويي انتخاب شدگان از کانال دستگاه‌هاي مختلف نظارتي وقانوني عبور نکرده‌اند؛ لابد انتظار دارند که از اين پس به جاي شوراي نگهبان آنها‌ تعيين کننده باشند.نتايج انتخابات مجلس و خبرگان در تهران روشن شده است. کساني که بسياري از مراکز قدرت و تقريبا همه رسانه‌هاي ديداري و شنيداري فراگير را يک‌جا در اختيار داشتند، سهم قابل‌توجهي در اين انتخابات پيدا نکردند. با آنکه نامزدهاي آنها در همان دور نخست تأييد شدند و زمان و امکانات آنها به حدي بود که دستکم در پايتخت، در و ديوار و درخت و تير چراغ‌برقي نبود جز آنکه تصوير و تبليغات آنها بر آن آويخته شده بود. 

در کنار آنها، جريانات ديگر سياسي بودند که با کمترين امکانات و بيشترين اتهامات و در بدترين شرايط در عرصه رقابت حاضر شدند. کساني که چند رده نخستين نيروهاي خود را از دست داده بودند و صداوسيما پيوسته خبرهايي را درباره وابستگي آنها به بيگانگان تکرار مي‌کرد. اما رفتار و استقبال دور از انتظار مردم و نخبگان از انتخابات، پديده‌اي بسيار قابل‌تأمل است. انتخاباتي که ميزان اعتماد مردم تهران به رسانه‌هاي رسمي‌را زير سئوال برد. درواقع آنچه در اين عرصه اتفاق افتاد، نه تنها نشان‌دهنده حضور و افزايش مشارکت مردم و اعتماد متقابل مردم و نظام، بلکه نشانگر رشد و اعتلاي فهم سياسي جامعه و قدرت مدني شهروندان تهراني بودو از پشتوانه‌هاي آن صد سال سابقه قانون‌گذاري پر فراز و فرود است. اين‌بار هر چند جامعه به کساني رأي مي‌داد که چندان آنان را نمي‌شناخت ولي مصمم بود براي پيشبرد و پيشرفت حيات مدني و زندگي اجتماعي خود، بايد به آنهايي که مي‌شناسد رأي ندهد و از چهره‌هاي جديد بهره گيرد.

درواقع يک موضع سلبي موجب به‌ميدان‌آمدن مردم شد. از اين نظر، جانبداري‌هاي همه‌جانبه رسانه‌ها و تريبون‌هاي رسمي‌و سنتي، جاي قدرداني بسيار دارد! هر چند اين به معناي نفي زحمات و خدمات برخي از نمايندگان پرتلاش، مودب و عاقل مجلس امروز نيست که در دوران رياستم در شوراي‌شهر‌چهارم در همين‌جا از حضورشان بهره برديم. شايد آغاز اين حرکت سلبي، تأييدنشدن صلاحيت سيدحسن خميني در همان بار اول و رد‌صلاحيت اعلام شدن گروهي از تائيد شدگان خبرگان در يکي دو روز مانده به آغاز تبليغات مجلس خبرگان از تهران بود زيرا براي نخستين‌بار گروهي از فقهاي شوراي نگهبان، آراي بزرگان حوزه علميه قم و مراجع عظام حوزه علميه قم را ناديده انگاشتند. کمک دوم را آنهايي کردند که بر خلاف انتظار مردم تهران نه تنها صلاحيت يکي از ياران نزديک‌ امام(ره) و نماينده رهبر معظم انقلاب و رئيس مجمع تشخيص مصلحت و رئيس پيشين مجلس خبرگان رهبري را براي قرار دادن در فهرست خود تأييد نکردند بلکه انبوهي از شايعات را دامن زدند. سپس وضعي پيش آمد که به حمايت خواسته يا ناخواسته از گروه‌هايي دست زدند که ادب و عقلانيتي را که در ذات مردم ماست‌، ناديده مي‌گيرند و رفتار و ادبيات «کلاه‌مخملي»ها را ترجيح مي‌دهند. در کنار اينها، رد صلاحيت تعداد زيادي از نيروهاي يک طيف سياسي را بايد ذکر کنيم که مردم تهران را بر سر غيرت آورد، زيرا بسياري از متهمان به عدم التزام به اسلام و ولايت فقيه، در فضاي اجتماعي امروز، افرادي موجه، فداکار، باايمان و پايبند به اسلام و انقلاب اسلامي‌تلقي شده و بعضا از رزمندگان و جانبازان جنگ تحميلي بودند. اما در وجه ايجابي، واقعيت آشکار ديگري وجود داشت که با همه روشني، برخي علاقه دارند چشم بر آن ببندند. شخصيت‌هايي که امتحان خود را پس داده و مورد اعتماد و اعتقاد مردم بودند، پشتوانه همان جرياني شدند که قرار بر نتيجه‌نگرفتن آنها بود. روحاني و دولتمردان مودب و پرتلاش او توانستند همدلي و همزباني دولت-ملت را در سالي که به همين نام خواندند، در بهترين صورت ممکن با حضور پرشکوه مردم در پاي صندوق‌هاي رأي تحقق بخشند. رئيس دولت اصلاحات نيز در اين انتخابات موضع صريح و روشني گرفت و پيامي‌به جامعه داد که با رفتار هوشمندانه و مدني شهروندان تهراني به گرمي، اجابت شد و با حضور پرشکوه مردم به بار نشست. اين امر و همزماني انتخابات با ايام فاطميه، نگارنده را به ياد سخني از آيت‌الله وحيد خراساني مي‌اندازد. تعطيلي روز شهادت حضرت زهرا(س) در تقويم رسمي، به وسيله رئيس دولت اصلاحات و به درخواست اين مرجع تقليد شيعيان انجام شد. بعدها که به مناسبتي در خدمت ايشان بودم، ايشان با اشاره به اين تعطيلي فرمودند: "... من از افراد مختلف اين کار را خواسته بودم، اما خدا اين کار را براي ايشان ذخيره کرده بود، اين خدمتي که او کرد، موجب حفظ آبروي او در دنيا و آخرت مي‌شود..."

به هر حال اين حضور فراگير، منسجم، همدلانه و هدفمند نيز نشانه اي ديگر از بلوغ سياسي شهروندان پايتخت و نمادي از ارتقاي فرهنگ شهرنشيني در کشور ماست. سخن خود را با آغاز پيام مقام معظم رهبري که به شيوايي بيانگر اعتماد متقابل مردم و نظام است، به پايان مي‌برم که فرمودند: "خداوند دانا و توانا را سپاس که در آزمون بزرگي ديگر، ملت آگاه و مصمم ايران را به پيروزي رسانيد و آنان توانستند براي سي و ششمين بار از آغاز انقلاب اسلامي‌در انتخاباتي سراسري، با عزم راسخ و شور و نشاط به‌ياد ماندني، حضور يابند و سرنوشت کشور را در مقطع كنوني رقم بزنند."

هر کو نکند فهمي‌زين کلک خيال‌انگيز

نقشش به حرام ار خود صورتگر چين باشد

*روزنامه اطلاعات