نامه یکی از منتحبان تهران مجلس دهم به سیداحمدخاتمی

روزنامه اعتماد نامه الیاس حضرتی مدیرمسئول این روزنامه و منتخب مردم تهران برای مجلس دهم خطاب به امام جمعه موقت تهران را متشر کرد.

در این نامه آمده است:

سرور ارجمندم جناب آيت‌الله  سيداحمدخاتمي، دامت بركاته

سلام عرض مي‌كنم و براي‌تان توفيق و سلامتي روزافزون آرزومندم. پيروزي‌تان را هم در انتخابات خبرگان تبريك مي‌گويم و اميدوارم منشأ آثار خير باشيد و اتفاقات خوبي را رقم بزنيد.

ديروز كه خطبه‌ جمعه حضرتعالي را شنيدم، به خود اطمينان دادم كه خبرهاي خوب در راهند و قرار است به استقبال روزهايي پر از اميد و همدلي و مودت برويم. حرف از آشتي و همدلي از هر زبان كه شنيده شود خوب و خوش و اطمينان‌بخش است اما از زبان جنابعالي لطفي عليحده دارد و نشانه‌اي است از شروع فصلي تازه در مناسبات سياسي و فرهنگي و اقتصادي جمهوري اسلامي. چقدر باعث خوشحالي و دلگرمي است كه در آستانه بهار طبيعت پيشقدم شده‌ايد تا به استقبال بهار جامعه اسلامي‌مان برويم. نمي‌خواهم با پيش كشيدن حرف‌هاي قديمي، زخم‌هاي قديمي را سر باز كنم و حالا كه مشاركت مردمي در انتخابات فضايي شاد و پرنشاط و پراميد را باعث شده با يادآوري كينتوزي‌ها و نقارها و بداخمي‌ها و تلخ‌گويي‌ها كام خودم، شما و مردم را تلخ كنم. نيازي نيست كه دايم برگرديم به گذشته و دنبال مقصر بگرديم و از دعواهاي قديمي دعواهاي تازه بيرون بكشيم بلكه بايد به آينده نگاه كنيم و همان‌طوري كه فرموديد با تحريض گروه‌ها و افراد به آشتي و برادري وقتش رسيده كه از ريش‌سپيدان و عاقلان و خيرخواهان بخواهيم كه آستين بالا بزنند و ميانداري كنند و بين فرزندان انقلابي امام خميني(ره) آشتي برقرار سازند. در ساليان گذشته به خيلي‌ها ظلم شد؛ در فضايي تيره و تار حرف‌ها و تهمت‌هاي سنگيني زده شد كه كوه طاقت‌شان را نداشت. دعوا كه بلند شود كسي در ميانش حلوا خير نمي‌كند به‌جايش بازار حذف و هدم و زخم‌زبان داغ مي‌شود. بدترين قسمت ماجرا اين بود كه «برادران» مقابل هم صف كشيدند و به يكديگر درشت گفتند و برهم ستم كردند. با اين همه از آنها كه بر مصدر قدرت بودند و زورشان به ديگران مي‌چربيد توقع مي‌رفت كه خويشتنداري كنند و هر آنكه جز خود را از قطار انقلاب بيرون نيندازند و با حدث و گمان مخالفين‌شان را به بيگانگان منتسب نكنند. اين وسط شياطين هم آتش‌بيار معركه شدند و براي بالا گرفتن كينه و نزاع ناخن به هم ساييدند. معروف است كه «الحكم لمن الغلب». او كه غالب آمده حرفش دررو دارد و مي‌تواند آب به ظلم رفته را به جوي عدالت برگرداند و مي‌تواند باعث وحدت و همدلي شود اما متاسفم كه بگويم نشدند و برنگرداندند، حتي بر طبل عصبيت كوبيدند. اتفاقا در اين ميان اوامر رهبر فرزانه انقلاب را كه معطوف به جذب حداكثري و همدلي و همياري و وحدت كلمه بود در عمل بر زمين گذاشتند و به آنها عمل نكردند. فرصت‌هاي زيادي سوختند و سرمايه‌هاي ملي و انقلابي بسياري هبا و هدر شدند و چه نام‌هاي نيك كه ضايع نشدند و... اما هنوز هم دير نيست و هنوز هم اگر ماهي صلح و برادري را از آب پر تلاطم سياست بگيريم تازه است. هنوز خدا را شكر وقت براي آباد كردن كشور باقي است و هنوز مي‌شود سرمايه‌هاي بسياري را حفظ كرد و به واسطه‌شان توطئه‌هاي دشمنان را خنثي كرد و بدخواهان انقلاب اسلامي را مايوس كرد. اتفاقا انتخابات اخير گواه صادقي است از اينكه مردم دل‌شان با انقلاب است و نيروهاي سياسي صاحب تجربه و آگاه منافع ملي و امنيت كشور را بر خواست خود مقدم مي‌دارند. به‌عينه ديديم همين‌كه روزني به اندازه انتخابات گشوده شد يكباره كينه از دل‌هاي دوستان انقلاب و ياران امام پاك شد و از بركت همدلي و ائتلاف نيروهاي سياسي، شور و نشاطي به جامعه بازگشت كه يادآور روزهاي آغازين انقلاب اسلامي بود. اين حضور جوانان و اين تلاش‌هاي قانوني و اخلاقي و اين رقابت‌هاي انتخاباتي بي‌حقد را دست كم نبايد گرفت و نبايد به كسي اجازه داد تا به هر اسمي بخواهد حرف از بي‌وفايي بزند و اين دستاورد ارزشمند را به بيگانگان نسبت دهد يا بذر نااميدي و تلخكامي را در دل جوانان بكارد و از حضور حداكثري و مشاركت سياسي دلسردشان كند.

اتفاقا نتيجه انتخابات نيز بيش از آنكه به نفع گروه و دسته‌اي باشد به نفع گفتمان انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي ايران است. بازنده آن هم نظام سلطه و دشمنان انقلابند. هر كس ايران را دوست داشت و به فكر اعتلا و سربلندي كشور بود وارد گود انتخابات شد و به قدر وسع تنور رقابت را داغ كرد. مردم دين‌شان را به انقلاب و به نظام ادا كرده‌اند وحالا نوبت فعالان سياسي و صاحب‌نامان و پيروان امام و رهبري است تا دين‌شان را ادا كنند و تكليف‌شان را بجا آورند. دين و تكليف آنها همين سخن سنجيده‌اي است كه در خطبه‌هاي جمعه بيان فرموده‌ايد. اين سخن مرضي امام بزرگوارمان هم هست و هم در وصيتنامه و هم در بيانات شفاهي‌شان مكرر بدان امرمان فرموده‌اند و از تفرقه نهي‌مان كرده‌اند. نه فقط از تفرقه سياسي كه از تفرقه عقيدتي و اجتماعي هم بايد پرهيز كنيم. ما بايد مقدمات صلح و دوستي و آشتي را در همه عرصه‌ها فراهم كنيم و دل‌هامان را از كينه بزداييم. حالا كه بهار طبيعت با بهار سياست برهم منطبق شده‌اند وقت مناسبي است تا دل‌هامان را هم بهاري كنيم و با خانه‌تكاني‌هاي شب عيد هر نوع كدورت و بدخواهي و سوءظن را از خود دور‌سازيم. در اين ميان هركس حرف از تفرقه بزند و دوستان انقلاب را به رگبار تهمت‌ها و ناسزاها ببندد يعني كه نمي‌تواند بر تمناهاي نفساني‌اش پاي بگذارد و انقلاب و نظام را بر منافع خود و گروهش اولويت بدهد. فرمايش آشتي‌جويانه‌تان را به فال نيك مي‌گيرم و آرزو مي‌كنم كه در اين كار خداوند مويدتان بدارد و اين صلح و صفا را مقدمه سربلندي كشور قرار دهد. والسلام. برادر كوچك‌تان، الياس حضرتي منتخب مردم تهران