پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : موضوع امضاي پيمان امنيتي ميان آمريکا و افغانستان در ماه هاي گذشته همواره مورد توجه محافل رسانه اي و تحليلگران بوده است. اما اين موضوع از ابتداي ماه جاري و با انتشار و در واقع، افشاي مفاد پيش نويس اين طرح به مسأله اي جنجال برانگيز در افغانستان تبديل شده است، به گونه اي که حتي اعلام و خبر کشته شدن بن لادن نيز نتوانست اين موضوع را تحت تأثير قرار دهد.
در متني که از سوي نشريات کابل به عنوان پيش نويس پيمان استراتژيک آمريکا و افغانستان انتشار يافته است، مفادي وجود دارد که تعجب و اعتراض افغانها را برانگيخت و حتي دولت کابل را به تکذيب آن وادار کرد.
ايجاد پايگاه هاي نظامي دايمي آمريکا در افغانستان، آن هم در هر منطقه اي که مايل باشند، معتبر بودن قوانين آمريکا در اين پايگاه ها، مديريت عمليات نظامي در خاک افغانستان از سوي پنتاگون، معافيتهاي مالياتي گسترده، تسلط آمريکا بر خطوط هوايي افغانستان و از همه مهمتر، مصونيت قضايي اتباع آمريکايي و نيز غيرآمريکايي در حال خدمت براي واشنگتن، از مواد اصلي اين پيمان به شمار مي آيد.
از سويي، انتشار متن اين پيش نويس، اين پرسش را به وجود مي آورد که آيا سياستمداران افغان هم در تهيه و تدوين آن نقش داشته اند و يا اينکه پيش نويس به صورت يکجانبه و از سوي آمريکايي ها تهيه شده است؟ پرسش مهم ديگر اين است که امضاي اين قرارداد، چه منافعي را براي مردم و دولت افغانستان در برخواهد داشت؟ و نيز واکنش همسايگان افغانستان در قبال امضاي اين پيمان و همچنين رفتار کابل درخصوص اين حساسيتها چگونه خواهد بود؟
هم اکنون پاسخ روشني براي بسياري از اين پرسشها در دست نيست. در اين ميان، مخالفت صريح برخي مقامهاي افغان و نيز تن ندادن حامد کرزي، رئيس جمهور افغانستان به پذيرش مسؤوليت امضاي اين پيمان يکسويه (با ارايه پيشنهاد برگزاري لويه جرگه)، اين گمانه را تقويت مي کند که متن اين قرارداد با انگيزه ايجاد فشار بر افغانها تنظيم شده است.
با اين همه، بايد منتظر ماند و ديد که در ماه هاي آينده، چه تحولاتي در اين بحث رخ مي دهد و بايد اين نکته را نيز در نظر داشت که آمريکا خواهان مشخص شدن سرنوشت اين پيمان، پيش از برگزاري دومين نشست بين المللي «بن» در آذرماه 1390 شمسي است.
* ميراحمدرضا مشرف
