جذابیت توپ سیاست به چهل تکه بودن است

ابتکار در سرمقاله خود آورده است: چندی پیش رهبر معظم انقلاب دیداری صمیمی به مناسبت سال نو با برخی مسوولین و چهره‌های برجسته سیاسی داشتند. در آن دیدار، ایشان جمع حاضر را به «توپ چهل تکه سیاست» توصیف کردند و از دیدار آنها و از کنار هم بودن آنها ابراز رضایت کردند. معظم له در آن دیدار از تنوع سیاسی تمجید کردند و البته قوام آنها را هم در مدارا دانستند. لذا برای دوام این تنوع توصیه کردند که نباید به جان هم افتاد چرا که اگر به جان هم افتند، «اول از زبان آغاز می‌شود اما به زبان ختم نمی‌شود». می‌توان از فحوای کلام معظم له عمق باور ایشان به تنوع سیاسی را دریافت. حتی آنجا که به مدارا دعوت می‌کنند دغدغه از دست رفتن و پاره شدن توپ چهل تکه سیاست را دارند. دیگر از این صریح‌تر نمی‌توان باور به تنوع و تکثر سیاسی بر مدارِ مدارا را اظهار نمود.

و شگفت آنکه سخنان مهم و وحدت‌آفرین، از تلویزیون پخش نمی‌شود. این برخورد گزینشی با سخنان رهبر انقلاب توسط صدا و سیما جای نگرانی جدی دارد. سخنان معظم له باید حجت را بر همه تمام کرده باشد. این نشان می‌دهد که سیاست تک‌صدایی و تک‌حزبی چقدر با روحیه و نگاه ایشان فاصله دارد.

ارزشی که اگر از دست رفت، هم اقتدار نظام لطمه می‌بیند و هم نشاط سیاسی از کف می‌رود. لذا ایشان حکیمانه بر این نکته انگشت تاکید نهاده‌اند.

اساسا تنوع سلیقه از آثار جامعه زنده است. جامعه ای که در آن روح جریان دارد صداهای رنگارنگ از آن مخابره می شود. هرچه در دامان یک جامعه عقاید متکثر و همنشین پرورانده شود نشان از تعالی و بالندگی آن جامعه می دهد. سلامت یک جامعه در تنوع مسالمت‌آمیز است. و البته راز پایداری این تنوع، مصاحبت و مصالحت است. یعنی صلح و گفت‌و‌گو.

برای داشتن یک جامعه پلورال و امن، هم باید به قواعد گفت‌وگو گردن نهاد و هم به قواعد صلح و مدارا وقع نهاد. گفت‌وگو ضامن سلامت و اصلاح است و مدارا ضامن دوام آن. در چنین جامعه‌ای اگر سیاست نیز حاوی و حامل این تنوع گردد، فضیلت سیاست است. فضیلت یک نظام سیاسی، حمل و هضم تکثر جامعه خود است. هر قدر سیاست یک کشور، بتواند نمایش و انعکاس جامعه آن کشور باشد، نشان از توفیق آن کشور می دهد. لذا باید سیمای جامعه پلورال را در صدای سیاست مداران آن حکومت شنید. این از نشانه های توفیق آن حکومت است. اساسا استحکام و جذابیت توپ سیاست، به چهل تکه بودن آن است. تحقق این امر البته بدین سادگی ها نیست. از شروط آن، گردن نهادن به قواعد مدارا و تحمل مخالف است. مدارا نیز نیاز به مدار دارد. مدار آن قانون اساسی است. همان اصلی که میثاق ملی همه ایرانیان است. میثاقی که می توان حول آن هم به گفت وگو نشست وهم "به جان هم نیفتاد”. لذا تحقق تکثر، مشروط به تکریم قانون نیز است. اگر قانون، اصل و مدار باشد، دیگر کسی نمی تواند متعرض کسی شود مگر آنجا که قانون مقرر کرده باشد. برابری در برابر قانون، آرامشی به ارمغان می آورد که می توان در آن تولد زیست سیاست مسالمت آمیز را متصور بود. هفته گذشته این قلم نوشت که "بدون مدارا، چرخ سیاست، بدون دردسر نمی چرخد”. نویسنده هماره به این سخن وفادار است و معتقد است در سیاست، مدارا و رواداری، فضیلت است. و این فضیلت به دست نمی آید مگر اینکه "خود حق پنداری” را بر زمین نهاده و "تحمل مخالف” را ارج بنهیم و قانون را بر صدر و مصدر بنشانیم. این چنین می توان به این دغدغه رهبر معظم انقلاب نیز جامه ی "اقدام و عمل” پوشاند.

منبع: روزنامه ابتکار