با وجود نگرانی‌هایی که گروه‌های کم درآمد جامعه درباره حذف یارانه خود دارند، دولت تلویحا با اعلام اینکه خط فقر در شهرها به ۳ میلیون تومان رسیده، گفته یارانه کارگران را حذف نخواهد کرد.
به گزارش مهر، محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت اخیرا گفته است که درآمد ۳ میلیون تومانی یک کارمند در شهری مثل تهران زیاد نیست، این فرد نزدیک همین رقم را باید اجاره خانه بدهد و باید هزینه تحصیل فرزندانش را تأمین کند آن هم با همین وضعیت که یک درآمد هم بیشتر ندارد. وی می گوید دولت اعتقادی به حذف یارانه گروه هایی با درآمدهای زیر ۳ میلیون تومان در ماه را ندارد.
با این وجود، پیش از این برخی گروه های کارگری از حذف نادرست برخی کارگران کم درآمد و اشتباهات انجام شده در این زمینه ابراز نگرانی کرده بودند. اینگونه که سخنگوی دولت می گوید از این پس دیگر نباید شاهد حذف یارانه کارگران و مشمولان قانون کار باشیم چون از مجموع ۱۳ میلیون شاغل در این بخش، احتمالا بیش از ۱۰ میلیون نفر حقوق های ۸۰۰ هزار تومان تا یک و نیم میلیون تومان در ماه دریافت می کنند.
اگر گفته های نوبخت از این به بعد ملاک عمل دولت در حذف یارانه اقشار پُردرآمد جامعه باشد باید به کارگران گفت دیگر نگران حذف یارانه خود و خانواده شان نباشند چون طبق برآورد و اعلام دولت، خط فقر به ۳ میلیون تومان رسیده در حالی که آنها حتی نیمی از این میزان را نیز به عنوان حقوق و دستمزد ماهیانه دریافت نمی کنند.
آنها می توانند دیگر از این بابت نگرانی نداشته باشند چون دولت بیش از یکسال است افزایش ۲۰ هزار تومانی حق مسکن آنها را به حالت تعلق نگه داشته و یکبار معاون وزیر کار می گوید وزیر کار به هیات وزیران برای تصویب افزایش حق مسکن نامه می نویسد و یکبار دیگر خود وزیر کار می گوید نامه ای ننوشته و شاید وقتی دیگر در اینباره برنامه ریزی شود!
حقوق کارگران بین ۸۰۰ هزار تا ۱.۵ میلیون
هادی ابوی در گفتگو با مهر درباره اظهارات اخیر سخنگوی دولت پیرامون توقف حذف یارانه گروه های با درآمد زیر ۳ میلیون تومان در ماه و اینکه دریافتی میلیون ها کارگر در ماه حتی زیر یک میلیون تومان است گفت: متاسفانه در بحث حذف یارانه ها نوعی ناهماهنگی در دولت وجود دارد.
عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران اظهارداشت: اخیرا برخی مباحث مطرح شده درباره اینکه یارانه برخی شاغلان بر اساس منطقه زندگی و شهرداری حذف شده و دولت محل زندگی افراد را ملاکی برای حذف یارانه آنها در نظر گرفته است.
ابوی ادامه داد: گزارش هایی را نیز داشتیم که یارانه برخی کارگران ساختمانی را قطع کرده اند، اما در شرایطی که ساخت و ساز در رکود است و اشتغال کارگران در بخش ساختمانی کاهش یافته است، حذف یارانه این گروه ها کم لطفی است. در زمانی که مسکن رونق داشت برخی کارگران از سایر بخش ها به مسکن کوچ می کردند، حال که مسکن راکد است، قائدتا فشار بیکاری بالاتر رفته و تعداد روزهای اشتغال و در نتیجه درآمد کارگران در این بخش کاهش یافته است.
این مقام مسئول کارگری کشور افزود: الان دیگر باید خط فقر را خط حیات و خط زندگی بنامیم چرا که با درآمدهای فعلی کارگران تنها امکان زنده ماندن دارند و زندگی سخت شده است. اگر دولت می گوید یارانه افراد با درآمد زیر ۳ میلیون تومان در ماه نباید حذف شود، این موضوع باید برای همه دستگاه ها و بخش ها قابل قبول و اجرایی باشد.
حذف یارانه براساس محل زندگی!
وی تاکید کرد: در واقع ۳ میلیون تومان دیگر خط فقر است و دولت باید ملاک های خود را با اعداد و ارقام اعلام کند که مردم دچار سرگردانی نشوند. یک موردی داشتیم که کارگر ساختمانی در منطقه بالای شهر سکونت داشت و یارانه وی را قطع کرده بودند در صورتی که این فرد به دلیل کاهش کارهای ساختمانی به همراه خانواده اش در ساختمانی که بالای شهر بود سرایدار شده بود ولی با این ملاک یارانه اش را قطع کرده بودند.
به گفته ابوی، کارگر سرایدار عنوان کرده بود که به دلیل رکود ساخت و ساز در دو سال گذشته حتی دو ماه هم کار نداشته است ولی متولیان یارانه ها فکر کرده اند منزل برای خود فرد است و یارانه وی قطع شده بود. ما قبول داریم ممکن است در این کار اشتباه هم رخ بدهد، ولی اشتباهات نباید جوری باشد که به جامعه و کارگران استرس وارد کند.
این مقام مسئول کارگری کشور گفت: در شرایطی که دریافتی بیشتر کارگران یک میلیون تومان در ماه است دولت باید از خودش بپرسد که مردم چگونه با این ارقام زندگی می کنند؟ اینها باعث بروز پدیده شوم چند شغله بودن افراد و اشتغال چند نفری در خانواده ها شده است.
عضو هیات مدیره کانون عالی انجمن های صنفی کارگران ایران بیان داشت: چند شغله شدن افراد و اشتغال چند نفری در خانواده ها نه تنها باعث بروز آسیب هایی می شود، بلکه کیفیت کار و تولید نیز پایین می آید و در این شرایط کارفرما نیز راضی نخواهد بود.
ابوی افزود: همچنین ما با ۴.۵ میلیون جوان دانشجوی در حال تحصیل مواجه هستیم که آماده ورود به بازار کار می شوند. اینها بیشتر با این دیدگاه می آینده که میز و صندلی و پُست خوبی برای کار داشته باشند؛ بنابراین باید برای اینها ظرفیت اشتغال فراهم کنیم.