چرا پوتین بر روی ویرانه های پالمیرا کنسرت برگزار کرد؟ روس ها چه پیامی به دنیا ارسال کردند؟

سرویس بین الملل «انتخاب»؛ اکونومیست نوشت: جایی که داعش خون ریخته، روسیه موسیقی می نوازد. هنگامیکه نوای موسیقی گروه ارکستر مارینسکی آمفی تئاتر رومی، فضای پالمیرا را پر می کرد، یک پیام روشن با خود داشت: در یک سو تمدن هست و در سوی دیگری بربریت؛ در کنار روسیه بایستید تا با خوب ها باشید. 

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ این نشریه در ادامه آورده است: دولت روسیه یکی از برترین ارکسترهای کشورش را از سن پطرزبورگ به صحرایی در سوریه فرستاد تا این پیام را منتقل کند؛ وزارت دفاع بیش از 100 روزنامه نگار را دعوت کرد تا مطمئن شود پیامش به همگان می رسد.

خبرنگاران در پنج اتوبوس جهانگردی با اسکورت سنگین نظامی به پالمیرا برده شدند. آن ها آنچه روس ها می خواستند را دیدند: پایگاه هوایی پر از جنگنده، شهر کوچکی که با میانجی گری روسیه توافق صلح را امضا می کند، سوری های گرسنه که کمک های انسان دوستانه ای با برچسب «روسیه با شما است» دریافت می کنند، و ویرانه های پالمیرا که با کمک نیروی هوایی روسیه آزاد شد.

لحظه اوج ماجرا اجرای کنسرت در چنان منظره جسارت آمیزی بود که شنونده به سختی می توانست لبخند لذت را از صورتش پاک کند. والری جرجیف، رهبر سرشناس ارکستر میرینسکی هدایت اجرای اثر شاکن باخ را به عهده داشت. تک نوازی این اجرا توسط سرگی رولدوگین انجام شد که از دوستان نزدیک پوتین و از شخصیت های اصلی در اوراق افشا شده پاناما در ماه گذشته است. صحنه اجرا همان جایی بود که داعش سال گذشته در آن ده ها نفر را اعدام کرد. وزیر فرهنگ روسیه، ولادمیر مدینسکی با لحنی حماسی گفت، این سرنوشت سربازان روسی در همه زمان ها است که فرهنگ را از نابودی به دست فاشیست ها حفظ کند.

پوتین مداخله خود در سوریه را در قالب نبرد با تروریسم طرح کرد و از کشورهای دیگر خواست با روسیه علیه داعش متحد شوند، چنان که بسیاری علیه هیتلر چنین کردند. با وجود آتش بس اخیر با میانجی گری روسیه و آمریکا، اهداف این کشور در سوریه باهم متناقض است.

روس ها می گویند غرب اثر مثبت آن ها در سوریه را نادیده گرفته. سرلشگر ایگور کوناشنکف، سخنگوی وزارت دفاع روسیه مدعی است، اینجا کارهای عظیمی در حال انجام است. با آغاز حملات و بمباران های روسیه در سپتامبر گذشته، دولت سوریه توانست خود را حفظ کند. تروریسم بین المللی ضربه بزرگی خورده. بیش از 700 تن کمک های انسان دوستانه توزیع شده . کوناشنکف می گوید روسیه برای آتش بس در ده ها روستا میانجی شده و هزاران شبه نظامی را متقاعد کرده سلاحشان را زمین بگزارند.

هرچند پوتین در ماه مارس عقب نشینی نیروها از سوریه را اعلام کرد، اما همچنان حضور روسیه قوی مانده است. ارتش روسیه قصد دارد تا هر زمان که برای "شکست تروریسم" لازم باشد در سوریه بماند. که مدتی طول می کشد. نبردها به ویژه در اطراف شهر حلب همچنان شدید است. پایگاه هوایی روسی خمیمیم همچنان پر از صدای جنگنده های سوخو 24 و سوخو 35 اس درحال برخواستن یا به زمین نشستن است. سازمان دیدبان حقوق بشر سوریه که در انگلیس مستقر است، می گوید حملات هوایی جان هزاران شهروند غیر نظامی را گرفته است (کوناشنکو می گوید بمب های روسی جان حتی یک شهروند را نگرفته ).

این کنسرت تضاد سو رئالی در پهنه سوریه نقش کرد. لاذقیه پر از صحنه های زندگی عادی بود: زن جوان خوش پوشی که هنگام صبح در خیابان قدم می زد، و فروشندگان کنار خیابان، میوه های خاک گرفته عرضه می کردند. اما ایستگاه های بازرسی بیشمار است، و اسد از تابلوهای بیلبورد بیشماری در حال لبخند با نگاهی جدی در پس عینکی دودی دیده می شود. با نزدیک شدن به پالمیرا نشانه هایی از نبردهای اخیر پیدا می شود؛ خودروهای سوخته در روستاهای زخمی از ترکش، خطوط برق قطع شده و آویزان در کنار صندوق خالی مهمات. بالن های نظارتی بر فراز پالمیرا در حرکتند؛ گفته می شود داعش در 15 کیلومتری است.

پوتین هر کاری توانست کرد که نشان دهد پیام این کنسرت این است که روسیه رهبری جنگ برای تمدن غربی را به عهده گرفته. پیش از آغاز موسیقی، او بر پرده پخش زنده تصویرش بر روی صحنه آمد تا بگوید "امیدوار است تمدن معاصر ما از بیماری تروریسم بین المللی خلاص شود". مخاطبان داخلی او به نظر کاملا خرسند می رسیدند؛ در توئیترهای روسی حتی لیبرال ها هم سرشار از شوق بودند.

این نمایش تاثیر کمتری بر مخاطبان مورد نظر دیگر، اروپا و غرب داشت. افراد حاضر شامل مسئولانی از هلال احمر سوریه، رهبران مذهبی و شخصیت های بلندپایه سراسر این کشور، هیات نمایندگی از وزارت فرهنگ روسیه، و تعدادی از سفیران یونسکو می شد. جای خالی نمایندگانی از کشورهای غربی به خوبی پیدا بود. الئونورا میتروفونوا، نماینده روسیه در یونسکو گفت، من همه آن ها را دعوت کردم، اما آن ها فکر کردند اگر بیایند به معنی حمایت از اسد است. در همین حال، به هنگام بازگشت خبرنگاران گزارش شد که حملات هوایی در اردوگاه پناهندگان نزدیک شهر ادلیب دست کم 28 نفر را کشت.

ترجمه: محمد صفری