پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یک استاد دانشگاه درباره دلایل رانت تحقیقاتی در کشور گفت: برخی مدیران و کسانی که برای تصویب طرحهای تحقیقاتی قدرت دارند شرایطی را به وجود میآورند که محقق مجبور شود نام آنان را در طرح ذکر کند.
به گزارش پارس نیوز، محمدرضا ناظر -متخصص بیماریهای عفونی و استاد دانشگاه درباره مشکلات روشهای تحقیقات علمی در کشور اظهار داشت: در گذشته کار تحقیقاتی در آزمایشگاهها برای هر استادی یک امتیاز علمی محسوب میشد که آن را تبدیل به مقاله در ISI میکرد اما هم اکنون مشکل رانت تحقیقاتی در کشور وجود دارد.
وی در ادامه افزود: محققی که تحقیقات انجام میدهد برای چاپ یا تصویب مقاله یا طرحهای تحقیقاتی مجبور است نام مدیر سازمان مربوطه را نیز در مقاله ذکر کند و به این شکل مدیری که اصلا در کارهای آزمایشگاهی و تحقیقاتی نقشی نداشته دهها مقاله به نام وی وجود خواهد داشت.
ناظر، درباره دلایل رانت تحقیقاتی در کشور ابراز کرد: برخی مدیران و کسانی که برای تصویب طرحهای تحقیقاتی قدرت دارند شرایطی را به وجود میآورند که محقق محبور شود نام آنان را در طرح ذکر کند، به این شکل در تعداد زیادی طرح و پایاننامه نام مدیر ذکر شده است بدون اینکه عملا فعالیت خاصی انجام داده باشد.
وی ادامه داد: یکی از عواملی که موجب این اتفاق میشود موضوع بودجه است زیرا محققی که نیاز به بودجه دارد نام مدیر را ذکر میکند به این دلیل که اگر این کار انجام نشود ممکن است در کار محقق سنگ اندازی شود.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه نباید انتخاب مدیر دانشگاهی یا موسسات علمی برجسته به تعداد مقاله وابسته باشد، به بسیج پرشکی گفت: این موضوع باید از نظر قانونی حل شود؛ در کشور انتخاب فرد مدیر به انجام کار تحقیقاتی وابسته است اما مدیران برای انجام فعالیت تحقیقاتی وقت ندارند.
وی در ادامه افزود: وقتی مدیران با درجات علمی پایین پست میگیرند به دلیل کمبود وقت برای گرفتن درجات علمی بالا دچار مشکل میشوند پس به این روشها روی میآورند و خود به خود ممکن است که رانت تحقیقاتی ایجاد شود، اما اگر مدیر منتخب درجه استاد تمام یا دانش یار داشته باشد در این حالت نیازی به انجام این کار نیست.
ناظر، درباره راهکار حل مشکل رانت تحقیقاتی در کشور خاطرنشان کرد: مدیران باید با درجه علمی بالا پست مدیریتی بگیرند، همچنین اگر قرار است که مدیران پست بگیرند باید برای آنان درجه ارتقاء مدیریتی در نظر گرفته شود و اینکه با توجه به اقدامات مدیریتی، فرد پایه و گروه دریافت کند نه اینکه ارتقاء مدیریتی بر اساس فعالیتهای پژوهشی و آموزشی باشد.