سیدحسن خمینی: امام هر وقت مرا می دیدند می گفتند برو آخوند شو

حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی که در مراسم تجدید میثاق نمایندگان مجلس شورای اسلامی با آرمانهای رهبر کبیر انقلاب اسلامی در حرم مطهر سخن می گفت،‌ به ذکر خاطراتی از حیات اجتماعی امام پرداخت.

 وی اظهار داشت: روزی در منزل امام میزبان رهبر معظم انقلاب اسلامی بودیم ایشان جمله بسیار حکیمانه و بلند درباره امام گفتند فرمودند همان قدر که خداوند این توفیق را به ما داد که در روزگاری زندگی کنیم که امام زندگی می کرد، این خودش لطف بزرگی است. اگر ما سالها بعد به دنیا می آمدیم و برای ما تعریف می کردند که چنین مردی در گذشته رهبر جامعه بود، غبطه می خوردیم که چرا در فضایی که ، آن مرد زیست زندگی نکردیم و در دورانی که آن مرد رهبر بود،‌پیرو نشدیم.

یادگار امام در ادامه با ذکر خاطراتی  به تشریح ابعاد اخلاقی حضرت امام پرداخت و اظهار داشت: نه تنها من بلکه همه کسانی که با امام مرتبط بودند، امام را به شدت انسان مودبی می دانستند و او را مقید به مبادی اخلاق می دیدند. وقتی امام به ایران آمدند به مدت ده سال، ما با امام در یک خانه زندگی می کردیم من روزی چندین بار خدمت امام می رسیدم در طول این ده سال هیچوقت آشپزخانه منزل ما روشن نبود چون همیشه در خدمت امام بودیم یا اگر آشپزخانه ما روشن بود،‌ امام پیش ما بود. اما در این ده سال هیچوقت از جماران بیرون نرفتند تنها جایی که می رفتند، خانه ابوی ما بود.

وی افزود: کوچکتر که بودیم با توپ زندگی می کردیم هر وقت که توپ به دست از خانه بیرون می رفتم مرتبا امام را می دیدم ایشان بسیار منظم بودند روزی سه بار به مدت نیم ساعت ورزش می کردند هشت الی هشت و نیم، ده الی ده و نیم، چهار تا چهارو نیم. این نظم یک دقیقه هم جابجا نمی شد. ما در این زمان ها مدام با ایشان مواجه می شدیم می توانم بگویم ایشان تقریبا همیشه تا مرا می دیدند می گفتند حسن برو آخوند شو.

سید حسن خمینی ادامه داد: همسر امام اسوه ادب بودند. ما هر روز غیر از روزهایی که در مدرسه بودیم، ناهار را در کنار امام می خوردیم. در اتاقی به اندازه چهار و نیم در پنج متر ما زمین می نشستیم و امام بخاطر درد پا، روی صندلی می نشستند. خانم امام طبق سنت همیشگی خود، غذا را می کشیدند امام معمولا آبگوشت می خوردند آبگوشت بی نمکی بود که معمولا امام گوشت هایش را نمیخورد و به من می داد. امام هیچ وقت لب به غذا نمی زدند تا همسرشان بیاید و سر سفره بنشیند. ایشان در خانواده به شدت مودب بودند.

یادگار امام افزود: ایشان نه تنها در خانواده که حتی نسبت به دشمن خود نیز مودب بودند. امام وقتی از ریگان یاد می کردند، ‌می گفتند؛ آقای ریگان.

سید حسن خمینی از احترام امام به آیت الله پسندیده برادر بزرگترشان هم یاد کرد و اظهار داشت: ادب به بزرگتر یکی از مهمترین ابعاد اخلاقی امام بود. مرحوم آقای پسندیده مشرب فکری خاصی داشت اما امام هیچ وقت به ایشان بی احترامی نکردبلکه همواره تاکید داشتند که هر کسی پیش ایشان می آید، حق ندارد به ایشان بی احترامی کند، فکرش هرچه می خواهد باشد. . زمانی که در  هواپیمای فرودگاه مهرآباد به زمین نشست،‌وآقای پسندیده برای دیدار به داخل هواپیما رفتند و برای پیاده شدن هرچه اصرار کردند که امام اول از هواپیما بیرون آید، قبول نکرد خطاب به آقای پسندیده گفت؛ شما بزرگترید اول شما باید بروید.