حالا ديگر فاصله سخنرانيهايش به هفته رسيده است. هفته گذشته در ملارد و پنجشنبه عصر در مسجد جامع مسعوديه در سهراه افسريه. به نظر ميرسد هر چه به انتخابات نزديكتر ميشويم فعاليتهاي محمود احمدينژاد و حلقه نزديكانش بيشتر و بيشتر ميشود. اگرچه رييس دولت سابق و يارانش براي اين برنامههايشان دستكم در ظاهر اهداف ديگري را بيان ميكنند و چند ماهي است كه عناويني همچون «تبيين انديشههاي امام و رهبري» را دستمايه فعاليتهاي خود قرار دادهاند اما چه كسي است كه اين روزها از سوداي بازگشت محمود احمدينژاد به پاستور سخن نگويد؟ اين روزها ديگر پا را فراتر هم گذاشتهاند. احمدينژاد در يك سال آينده حلقه مردانش را كامل ميخواهد و اين يعني تمام ظرفيتي كه برايش موجود است.
اين روزها در دفتر ولنجك جمعشان جمع است، از ثمره هاشمي و الهام گرفته تا معاون تازه از زندان برگشته حميد بقايي، محمود احمدينژاد براي همهشان با عنوان «رييسجمهور سابق » حكم زده است. اگرچه نزديك به يك سال بود كه از پرحاشيه ترين و مرموزترين مرد كابينهاش خبري در دست نبود و اين بيخبري به قدري طولاني شد كه گمانهزنيها درباره بازداشت و فراخواندنش به دادگاه قوت گرفت. روز پنجشنبه اما پس از يك سال اسفنديار رحيم مشايي بار ديگر در كنار احمدينژاد رويت شد، اما نه در يك سخنراني عمومي و نه در مقام همراه، بلكه در يك جلسه غيرعمومي با حضور برخي مقامات سابق دولت نهم و دهم و در قامت كليديترين سخنران اين جلسه در ساختمان دانشگاه ايرانيان؛ جلسهاي كه در آن نه خبري از طفره رفتنهاي هميشگي او و اطرافيانش درباره انتخابات سال آينده بود و نه خبري از تبيين انديشههاي امام و رهبري. احمدينژاد در جمع مردان كابينه سابقش از سفرهاي استانياش سخن گفته و اينكه مردم از او درخواست كانديداتوري دارند.
به گزارش انتخاب به گفته يكي از حاضران كه به شرط عدم افشاي نامش با «انتخاب» سخن ميگفت، احمدينژاد در اين جلسه گفت كه به هر استاني كه اخيرا سفر كرده، با درخواستهاي بسيار براي كانديداتوري مواجه شده است. وي با اين حال گفته است كه فعلا نميخواهد فضا را با اظهارنظر رسمي در مورد كانديداتوري خود انتخاباتي كند. شمس الدين حسيني، وزير سابق اقتصاد، نيكزاد، وزير سابق مسكن و خسرو معتضد، از ديگر سخنرانان اين جلسه بودند. در اين نشست كه احمدينژاد نيز به سخنراني پرداخت، در مورد فعاليت دولت يازدهم و انتخابات رياستجمهوري آينده بحث و گفتوگو شد.
احمدينژاد فعاليت ميكند، اطرافيانش تكذيبروز پنجشنبه محمود احمدينژاد از غربيترين نقطه تهران تا شرقيترين آن فعاليتهايش را گسترانده بود. بعد از جلسه صبح با مديران دولتش پيرامون انتخابات سال آينده در ساختمان دانشگاه ايرانيان در محله جنت آباد تهران، عصر همان روز راهي منطقه افسريه در شرقيترين نقطه تهران شد تا در مسجد مسعوديه سخنراني كند.
فعاليت احمدينژاد و اطرافيانش بهطور محسوسي تفاوت كرده است. از جنس سخنان خودش تا اقداماتي كه اعضاي دفترش در برنامههاي عمومي انجام ميدهند. تا همين چندي پيش بود كه جمعآوري نامههاي مردمي براي احمدينژاد چاشني برنامههاي سخنرانيهايش بود حالا چيزهاي ديگري هم به آن اضافه شده است. باشگاه خبرنگاران از وجود فيلمبرداراني در مسجد مسعوديه خبر داده كه با مردم مصاحبه ميكردند و نوشته: بازار مصاحبه داغ است. جواني به ظاهر ٣٠ و چند ساله دوربين خود را در شبستان مسجد روي سهپايه كاشته و مشغول گرفتن مصاحبه از برخي حاضران است. آرام ميروم و دم گوشش tميپرسم از كجا هستيد؟ پاسخ ميدهد: دفتر محمود احمدينژاد. روحاني جواني روبه روي دوربين مينشيند. مصاحبه كننده ميگويد: «حاج آقا تصور كنيد اين دوربين رييسجمهور است»، چه چيزي ميگوييد؟ فرد روحاني اندكي فكر ميكند و ميگويد: عمر بسيار كوتاه است. هر كاري ميكنيد، فكر آخرت هم باشيد. آن طرف شبستان هم جواني دوربين به دست شده و دارد مصاحبه ميگيرد.
مصاحبهشوندهها مسن و پا به سن گذاشتهاند. چهره هايشان آشفته و مشوش است. ميپرسد براي چه به اين جا آمدهايد؟ شايد سوال براي آنها اهميت چنداني نداشته باشد. آنها انگار به دنبال فرصتي هستند تا سفره درددل خود را باز كنند. يكي ميگويد: «پسرم بيكار است»؛ ديگري ميگويد: «گرفتارم كار ندارم، هزينه درمان بالاست.» اگر احمدينژاد بيايد، اوضاع درست ميشود؟ به يكديگر خيره ميشوند، همه شان با هم ميگويند: «نميدانيم، خدا كند كه درست شود!» يكدفعه صداي داد و بيداد بلند ميشود. چيزي نيست! پوسترهاي تبليغاتي احمدينژاد دارد بين مردم تقسيم ميشود. به نظر ميرسد ديگر نبايد حرفهاي اطرافيان احمدينژاد را چندان جدي گرفت. همين چند هفته پيش بود كه جوانفكر براي چندمين بار گفته بود احمدينژاد قصد كانديداتوري در انتخابات سال آينده را ندارد اما فعاليتهاي دفترش و تغيير لحنش در سخنرانيهايش خبر از اتفاق ديگري ميدهد. احمدينژادي كه تا هفته پيش محور سخنرانيهايش انسان كامل و اخلاقيات و عرفان بود به ناگاه در مسجد مسعوديه تغيير لحن داده و سخنان نيشداري را حواله دولت روحاني ميكند.
به صورت غير مستقيم از فيشهاي حقوقي سخن ميگويد اگرچه حاضر نيست حتي غيرمستقيم پاسخ تخلفات ريز و درشتي را كه در اين سه ساله از دولتش منتشر شده است را بدهد. گويي اطرافيان احمدينژاد هنوز بر همان ريل سابق حركت ميكنند، همان ريلي كه دوران پاستورنشينيشان پيش رويشان بود. هدفشان چيز ديگري است اما همچنان آن را كتمان ميكنند. احمدينژاد خود را براي خرداد سال آينده آماده ميكند و اطرافيانش تكذيب ميكنند. مشخص نيست اين برنامه احمدينژاد تا كجا ادامه خواهد داشت. عدهاي ميگويند عمر اين بازيهايش تا نيمه راه است و او كانديداي انتخابات نخواهد شد. عدهاي ميگويند مشغول سنجيدن افكار عمومي است و هيچ تصميم قطعي در اين مسير ندارد و به دنبال اين است كه در صدر اخبار ايران باشد. عدهاي هم اما معتقدند احمدينژاد و يارانش اين روزها تنها به اميد بازگشت به پاستور فعاليت ميكنند و به هر ترتيبي شده بخت خود را به آزمون خواهند گذاشت تا شايد بخت با آنها يار شود و بار ديگر دنيا به كامشان شود.
سخنان نيشدار احمدينژاد در مسجد مسعوديهرييس دولت نهم و دهم حالا ديگر هر هفته برنامه سخنراني دارد، شهرستانهاي كوچك و شهرهاي اطراف تهران پيش از اين بيشترين مقصد سخنرانيهايش بوده، حالا اما دوباره به پايتخت بازگشته است. يك سال پيش بود كه در دروازهدولاب سخنراني كرده بود و پس از آن چندين برنامهاش در تهران لغو شد از جمله سخنراني در امامزاده علياكبر چيذر، به دليل عدم استقبال مردم. اما در روز ٢١ ماه رمضان مسجد محل زندگياش را براي بازگشت به پايتخت انتخاب كرد و حالا هم مسجدي در محله مسعوديه. احمدينژاد روز پنجشنبه تا جايي كه ميتوانست با سخنان كنايهآميز و نيشدار، دولت روحاني را مورد هدف قرار داد. او گفت: اقليت برخوردار، براي خودش حقوقهاي استثنايي و غيرقابل شمارش قائل است و براي فرودستان كمترين حقي قائل نيست. اينها دارند اين سيستم اداري نوشته يا نانوشته را اجرايي ميكنند.
اين درست بدون اشاره به آييننامههاي حقوقهاي كلان تصويب شده در دولت او است. احمدينژاد با اشاره غيرمستقيم به دولت گفت: بسياري از دولتها توجهي به خواست مردم ندارند. در زمان انتخابات يك شعار ميدهند اما بعدا جور ديگري عمل ميكنند انگار كه اصلا مردم نيستند.
رييس دولت سابق با اشاره به توزيع ناعادلانه ثروت گفت: ما يا نعمتهاي خدا را نشناختهايم يا درست توزيعشان نكردهايم. احمدينژاد در ادامه اظهار داشت: اگر بودجه و ثروتي هست، براي مردم است. خود من هم كه اينجا هستم، مال مردمم! با اين صحبتها، صداي احسنت، احسنت مردم بلند شد. او در ادامه گفت: عدهاي بر اين باورند كه مردم نميتوانند ثروت خود را خودشان اداره كنند؛ اينها دارند با زبان بيزباني ميگويند: بده بياد! احمدينژاد كه در دوران خودش هم چندان خصوصيسازي به جايي نرسيده بود، گفت: هر چقدر دايره دولت در اداره امور افزايش پيدا كند، اتلاف منابع، فقر، فساد و دستاندازي به بيتالمال بيشتر ميشود. دولتهاي پرخرج و كمبهره مسبب فقر هستند.