سرویس بین الملل «انتخاب»؛ نیوزویک نوشت: وقتی ولادیمیر ابوخوفسکی، رهبر حزب جوانان کمونیست روسیه، از جوزف استالین یاد میکند، بسیار با احترام از او نام میبرد. 23 سال سن کمی برای به یادآوردن دوران کمونیسم در روسیه است اما ابوخوفسکی همچنان آرزوی دیدن مجدد پرچم قرمز بر فراز کاخ کرملین را دارد. وی میگوید کمونیسم تنها سیستم حکومتی مناسب برای روسیه است و مقامات فعلی تمام دستاوردهای زمان شوروی را بر باد دادهاند.
به گزارش «انتخاب»؛ ابوخوفسکی تنها کسی نیست که برای بازگشت به دوران کمونیستم مشتاق است. بیش از یک ربع قرن پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ایدههای کمونیستی در روسیه، به دلیل باقیمانده خاطرۀ ارائه خدمات اجتماعی گسترده توسط آن دولت، کماکان بسیار محبوب باقیمانده است. در حال حاضر در روسیه به دلیل یک بحران اقتصادی که بسیاری را به فقر فلجکننده دچار کرده، حمایت از حزب کمونیست در حال رشد است. این حزب خواهان ملی کردن منابع طبیعی و تسلط دولت بر کارخانجات الکل و دخانیات است تا از طریق درآمدهای آن خدمات اجتماعی را گسترش دهد. گنادی زوبوکوف یک عضو حرب کمونیست روسیه معتقد است این مسئله غیرقابلقبول است که یک رفتگر با درآمد بسیار پایین، باید بهاندازه یک فرد ثروتمند مالیات بپردازد.
ماه سپتامبر گذشته سرگی لچنکو یکی از اعضای حزب کمونیست، پس از شکست دادن رقیب خود از حزب حاکم روسیه، موفق به کسب عنوان فرمانداری منطقه ایرکوتسک در شرق سیبری شد. پیروزی لچنکو به معنای اولین شکست یک نامزد موردحمایت پوتین از سال 2012 بدین سو بود. هواداران حزب کمونیست معتقدند که این پیروزی بهقدری بزرگ بود که حتی دخالتهای کرملین برای تغییر درنتیجه انتخابات که در روسیه به امری عادی بدل شده است نیز نتوانست مانع آن بشود.
آمارهای مرکز تحقیقات لوادای مسکو نشان میدهد که در ماه می، میزان محبوبیت کمونیستها در کشور روسیه با افزایشی 6 درصدی از 15 درصد به 21 درصد افزایشیافته است. گزارشات این مرکز در ماه فوریه نشان میدهد که بیش از 50 درصد مردم در روسیه خواهان اجرای یک سیستم اقتصادی متمرکز و برنامهریزیشده به سبک شوروی هستند.
در غرب نامهایی همچون بوریس نمتسوف منتقد کرملین که به ضرب گلوله از پای درآمد و یا الکسی ناوالنی منتقد پوتین و فعال ضد فساد در روسیه مشهور هستند، اما در حال حاضر کمونیستها دومین گروه بزرگ در پارلمان هستند. برای میلیونها روس، این حزب تنها منتقد واقعی ولادیمیر پوتین است. این مسئله بهویژه در خارج از شهرهای بزرگ و در شهرهای کوچک صادق است که فعالان ضد پوتین مانند ناوالنی در حال تلاش برای نفوذ در این مناطق هستند. برای مثال شهر ولژسک دومین شهر پرجمعیت در منطقه ال ماری، منطقهای بسیار فقیر با 500 مایل فاصله از مسکو است. زیرساختهای شهر بسیار فرسوده است و بهطورکلی شهر فاقد امکانات عمومی مناسب میباشد. تنها سینمای شهر سه سال پیش در آتش سوخت و هیچ پولی برای تعمیر آن اختصاص داده نشده است. اگرچه حامیان پوتین مدعی هستند که وی اقتصاد این کشور را از خاک بلند کرده است اما در مناطقی مثل ولژسک چنین ادعاهایی خریدار ندارد. در طول 15 سال گذشته، در روسیه بسیاری از کارخانهها و جادهها به خرابی گرویده و بسیاری از مردم قادر به خرید خانه نیستند، سرگی کازانکف یکی دیگر از اعضای حزب کمونیست در ماری ال معتقد است که مردم روسیه هنوز اتحاد جماهیر شوروی را به یاد میآورند که آپارتمانهایی برای اسکان مردم در اختیار آنها قرار میداد و زمانی را که شغل برای همه وجود داشت. وی میگوید مردم این چیزها را بهراحتی فراموش نمیکنند.
اخیراً حزب کمونیست به دلیل فساد گسترده در روسیه که کرملین نیز نمیتواند آن را انکار کند، مجال بیشتری برای مطرحشدن در سطح جامعه دارد و اظهارنظرهای متهورانهتری از سوی کمونیستها منتشر میشود. البته کمونیستها صریحاً پوتین را بهعنوان عامل اصلی در این فساد گسترده معرفی نمیکنند اما در لایههای درونی این حزب چنین نظری تبلیغ میشود.
کمونیستها در حال حاضر در حال راهاندازی یک کمپین اینترنتی برای فشار بر پارلمان برای تصویب قوانین ضد فساد هستند تا دستکم از ارتکاب علنی فساد و رشوهخواری و اختلاس اطرافیان رئیسجمهور جلوگیری کنند. والری راشکین از اعضای سرشناس حزب کمونیست مسکو معتقد است که فساد بهصورت سرطانی در سرتاسر روسیه گسترشیافته است و اگر حذف نشود باعث فروپاشی و مرگ روسیه خواهد شد.
برخی تحلیلگران معتقدند که مخالفتهای حزب کمونیست با پوتین واقعی نیست و حمایت این حزب از سیاست خارجی پوتین درنهایت به نفع کرملین تمام میشود. برخی نیز معتقدند که پوتین از بابت رشد این حزب نگرانی چندانی ندارد چراکه با تسلط کامل بر منابع قدرت و ثروت از استحکام جایگاه خود مطمئن است و میداند که کمونیستها کاری از پیش نخواهند برد.
اعضای قدیمیتر حزب کمونیست روسیه که رادیکالتر هستند معتقدند در حال حاضر این حزب مانند یک پوسته توخالی است و در حال وانمود کردن مخالفت با دولت میباشد. آناتولی بارانوف که در سال 2007 در یک پاکسازی بزرگ از حزب کمونیست اخراج شد معتقد است که برنامه سیاسی این حزب جعلی است و هیچ برنامۀ مشخصی برای پیادهسازی در آینده در دست ندارد؛ اما مقامات حزب کمونیست با رد چنین ادعاهایی معتقدند که کماکان قویترین حزب مخالف دولت هستند و برای اثبات مدعای خود با اشاره به اینکه در اعتراضات خیابانی افراد بسیار زیادی را به خیابان میآوردند، معتقدند که برنامهای مترقی و آیندهنگرانه دارند.
امروزه برخلاف بسیاری از مناطق شرق اروپا که ایدههای چپ مدرن در حال گسترش است و سوسیالدموکراسی طرفداران بیشتری دارد، در روسیه کماکان کمونیسم سنتی و ایدههای چپ رادیکال پرطرفدارتر است و هنوز تصاویر لنین و استالین در روسیه به چشم میخورد. باوجود شواهد بسیار زیادی که در مورد مرگ میلیونها انسان به دست استالین وجود دارد اما در حال حاضر و در میان بحبوحۀ درگیریهای روسیه و غرب بر سر اکراین، همچنان استالین چهرهای محبوب است. یک نظرسنجی در سال اخیر نشان داد که 52 درصد مردم روسیه از استالین چهرهای مثبت در نظر دارند و معتقدند که نسل جوان روسیه باید از وی الگوبرداری کند.
همزمان با صدمین سالگرد انقلاب بلشویکی سال 1917 کمونیستهای روسیه معتقدند که زمانه در حال تغییر است و دیر یا زود حزب کمونیست روسیه مجدداً قدرت را در این کشور در دست میگیرد.