شهرداری و میراث فرهنگی اصفهان آنقدر هشدارهای دوستداران میراث فرهنگی را نشنیده گرفتند و ایجاد حصاری ساده دور محوطه تاریخی «تپه اشرف» را وظیفه طرف مقابل دانستند تا این محوطه تاریخی شاهد مرگ یک جوان 18 ساله شد.
به گزارش انتخاب، اصل ماجرا از آنجا آغاز شد که نوجوان 18 ساله المپیادی که یکی از استعدادهای درخشان اصفهان نیز محسوب میشد، عصر چند روز قبل برای تفریح با دوچرخه به سمت تپه «اشرف» میرود، جاییکه نه نردهای به عنوان حفاظ و حصار در این محوطهی تاریخی دارد و نه تابلویی برای معرفی آن و نه روشنایی برای دید در شب!
محوطهای که هنوز چند ترانشهی کاوشهای باستانشناسیاش از چند سال گذشته در آنجا پابرجا هستند و تهدیدی جدی برای هر موتورسوار و دوچرخهسواری است که آنجا را برای تفریح انتخاب میکند و البته میراث فرهنگی به عنوان متولی این محوطه تاریخی و شهرداری به عنوان متولی شهر، هیچکدام نمیپذیرند باید حصاری دور محوطه ایجاد کنند، محوطه را ساماندهی کرده یا هر اقدامی که میتواند از حضور مردم برای تفریح و استراحت و حتی ریختن زبالهها جلوگیری کند، تا از یک سو امنیت مردم تامین شود و از سوی دیگر برای جلوگیری از فرسوده و تخریب شدن این تپههای تاریخی که هنوز نیاز به حدود 45 فصل کاوش دارد، کاری انجام دهند.
و حالا همهی چیزهایی که شاید مسوولان اصفهان آنها را به هیچ میانگاشتند، باعث شد تا جان یک جوان اصفهانی گرفته شود؛ مرگی به همین سادگی!
*عواملی که باعث مرگ جوان 18 ساله شدند/کدام دستگاه مقصر است؟
شاهین سپنتا، فعال میراث فرهنگی استان اصفهان که از چند سال گذشته نیز هشدارهایی را نسبت به لزوم توجه به ایجاد حصار در اطراف این محوطهی تاریخی مطرح کرده بود، به خبرنگار ایسنا میگوید: با کشف این محوطهی تاریخی و تبدیل این تپه به پیست موتور و دوچرخه سواری جوانان اصفهانی، هشدارهایی را نسبت به خطراتی که این محوطه ترددکنندگان را تهدید میکرد مطرح کردیم، با انتشار این بحث، اسفندیار حیدریپور، مدیرکل وقت میراث فرهنگی استان اصفهان انگیزه برای کاوش در این محوطه تاریخی را به دست آورد و با وجود اعلام این نکته که این محوطه نیاز به 50 فصل کاوش دارد، کاوشها در این محوطه آغاز شد، به گونهای که تا سال گذشته پنج فصل کاوش در این محوطه انجام شد.
او با اشاره به توقف کاوشها و مطالعات باستانشناسی در این محوطه پس از پایان فصل کاوش در سال گذشته میافزاید: ترانشههای ایجاد شده برای انجام بررسیهای باستانشناسی همچنان سرجای خود هستند و جوانان اصفهانی در برخی زمانها، اوقات فراغت خود را در این تپه سر می کنند.
وی با اشاره به درخواستهای مکرر دوستداران میراث فرهنگی و اهالی منطقهی مشتاق و منطقه چهار اصفهان نسبت به ایجاد حصار روی این تپه تاریخی، ادامه میدهد: بارها از میراث فرهنگی و شهرداری خواستیم تا دور این محوطه تاریخی را محصور کنند، اما آنها انجام این عمل را به طور دائم به گردن یکدیگر انداختند تا اینکه یک طرف تپه با حصاری به حال خود رها شده، بسته شد و دو طرف دیگر آن هنوز باز است. در واقع آن اقدام که مشخص نشد از سوی کدام دستگاه انجام شد، یک حصار نمادین بود.
او با اشاره به حضور مردم، موتور، دوچرخه و حتی در برخی اوقات ماشین روی این محوطهی تاریخی به عنوان پیست در روزهای هفته بیان میکند: مدتی پیش نیز از سوی شهرداری اصفهان، تخلیه نخالههای ساختمانی در بخشی از پایین تپه ایجاد شد و پس از آن بود که برخی از مراکز آموزشی قرار گرفته در اطراف این تپهی تاریخی نیز، زبالههای خود را کنار این نخالهها ریختند و بار دیگر برطرف کردن این مشکل محل دعوای شهرداری و میراث فرهنگی شد که کدام یک موظف به پاکسازی این منطقه هستند.
«سپنتا» با اشاره به نبود هیچ تابلوی معرفی و راهنمایی برای این محوطه تاریخی اظهار میکند: در فاصله یک تا دو کیلومتر پایینتر از تپه تاریخی اشرف و در خیابان مشتاق دو پیست موتور و دوچرخه سواری قرار دارد، اما متاسفانه والدین فرزندان خود را برای استفاده از این مکانها راهنمائی نمیکنند و این اتفاقات دردناک رخ میدهد.
وی با بیان اینکه این تپهی تاریخی هیچ تابلوی معرفی ندارد و ترانشههایی که در طول زمانِ کاوش باز شدهاند، احتمال خطر سقوط برای کسانی که در آنجا رفت و آمد میکنند را زیاد کرده است، ادامه میدهد: این در حالی است که باید حصار کاملی دور این محوطه کشیده شود. متاسفانه میراث فرهنگی حتی به این قضیه اهمیت نمیدهد که این تپه هنوز نیاز به کاوشهای باستانشناسی زیادی دارد و این ترددها باعث فرسوده و تخریب شدن تدریجی ان محوطه می شود.
*شهرداری و میراث فرهنگی مقصر مرگ فرزندم هستند
حمید حسین عکافزاده، پدر پارسا جوان 18 سالهای که هفته گذشته در تپه «اشرف» جان باخت، اتفاق پیش آمده برای فرزندش توضیح میدهد: سه روز پیش غروب پسرم برای استراحت قدری دور پارک مشتاق دوچرخهسواری کرد، اما احتمالا چون آن اطراف شلوغ بوده به سمت تپه «اشرف» رفته است، جایی که میراث فرهنگی و شهرداری سالهاست درگیری دارند که کدام یک باید این محوطه را ساماندهی کنند و یک طرفش حصار دارد و دو طرفش هیچ در و پیکری ندارد و به راحتی همه میتوانند از آن بالا و پایین بروند.
او ادامه میدهد: گویا پسرم چند بار پس از بالا و پایین کردن تپه با دوچرخه روی زمین خورده و یک سنگ داخل جمجمهاش رفته است، ساعت 9 شب به همراه همسرم همه محوطه تپه اشرف را جستجو کردیم، حتی خودم داخل یکی از چالهها افتادم و پایم پیچ خورد، پس از آن با درخواست کمک از اهالی و چند ورزشکار تا نیمهشب محوطه را بررسی کردیم و با 110 و آتشنشانی نیز تماس گرفتیم و همه پاسگاهها و بیمارستانهای دولتی و غیردولتی را سر زدیم. آتشنشانی گفت ساعت 5 صبح زمانی که هوا روشن شد میتواند به ما کمک کند.
وی اضافه میکند: آتشنشانی با روشن شدن هوا، یک تیم به سمت کوه صفه میفرستد و یک تیم به سمت تپه اشرف، آنها جسد پسرم را پایینتر از محوطهای که شب گذشتهاش به دلیل نبود هیچ نور و روشنایی امکان دیدنش را نداشتیم یافتند، در حالی که اگر زودتر و زمانی که از 110 و آتشنشانی درخواست کمک کرده بودیم به منطقه آمده بودند، شاید پسرم زنده بود.
او با بیان اینکه مقصر اصلی را نخست شهردار منطقه 4 و سپس مسئولان میراث فرهنگی اصفهان میداند، بیان میکند: اگر ورود به این تپه تاریخی ممنوعه است و این مسئولان هیچ پولی برای ساماندهیاش ندارند، موظفاند دست کم دور محوطه را حصار بکشند، چرا شهرداری برای تبلیغاتش همه فضاهای شهری را ساماندهی میکند، اما در واقع به فکر مردم نیست. امیدوارم دست کم اقدامی انجام شود، تا پیش از این چنین اتفاقی در این محوطه رخ ندهد.
*بیتوجهی به هشدارها، یک کشته روی دست گذاشت
از سوی دیگر تیرماه 94، «سپنتا» حتی در صفحه مجازی خود نسبت به هر نوع اتفاق این چنینی که یک خطر محسوب میشود، هشدارهایی داده بود.
او در آن زمان نوشته بود: «گفته میشود که شهرداری منطقه، تصمیم دارد نردههای حفاظتی محوطه تپه اشرف را به بهانه "نازیبا کردن" چشمانداز خیابان مشتاق حذف کند که در صورت عملی شدن این تصمیم، احتمال تردد افراد متخلف و موتورسیکلتها در تپه دو چندان میشود.
شهرداری منطقه در حالی تصمیم به برچیده شدن نردههای حفاظتی تپه تاریخی اشرف به بهانه نازیبا شدن خیابان دارد که دیوارهای مخروبه و زمینهای رهاشده دقیقا مقابل تپه اشرف و در ابتدای بلوار لاله یا دیوارهای فروریخته و تخریب شده باغهای خیابان مشتاق در کنار خیابان و در بوستان حاشیه زاینده رود، چشم اندازی نازیبا را برای شهروندان ایجاد کرده است. همچنین هیچ کوششی برای جمع آوری زبالههایی که در حاشیه تپه روی هم تلنبار شده است، نمیکنند.»