نجابت: اصولگرایان نیاز به لیدر ندارند /در کشور ما افراد پررنگ‌تر از گفتمان می‌شوند

یک فعال سیاسی اصولگرا معتقد است که جناح متبوعش ذیل افراد نبایند به وحدت برسند بلکه وحدت حول گفتمان ایجاد می‌شود و دلیل شکست در انتخابات 92 نبود گفتمان است.

به گزارش سایت روزنامه اعتماد،  حسین نجابت نماینده ادوار مجلس در خصوص شکل گیری وحدت ذیل جامعتین، اگر چه عنوان کرد که جناح اصولگرا همیشه با روحانیت تعامل خوبی بخصوص با مرجعیت داشته است و در حال حاضر نیز دارد اما وحدت اصولگرایان را حول یک گفتمان تعریف کرد.

او تاکید کرد که اگر اصولگراها وحدت نکنند در انتخابات پیش رو هم برنده نخواهند بود و این امر کاملا روشن است.

این چهره اصولگرا خاطرنشان کرد: باید همه اصولگرایان انتخابات سال 92 را به خوبی ارزیابی کنند و اگر چنین ارزیابی صورت پذیرد روشن می شود که چون آنها نتوانستند به وحدت برسند در انتخابات پیروز نشدند.

نجابت پایه ابتدایی در جهت وحدت اصولگرایان را ارزیابی انتخابات 92 عنوان کرد و گفت: اولین اقدام این است که ارزیابی از انتخابات 92 را انجام دهند و اگر به این نتیجه رسیدند که این ارزیابی صحیح است که عدم وحدت موجب شکست شده، به آن عمل کنند و این دوره بر روی یک نفر اتفاق نظر داشته باشند حالا این یک نفر ممکن است هرکسی باشد.

وی ادامه داد: بنابراین ابتدا باید ارزیابی ایجاد شود و اینگونه نباشد که همه بگویند که ما ائتلاف می کنیم اما به یک نفر نرسند. بنابراین این قدم اول اگر خوب برداشته شود رسیدن به هدف آسانتر است.

این فعال سیاسی اصولگرا درباره اینکه چه کسی می تواند لیدر جریان اصولگرا باشد؟، تصریح کرد: اصولگرایان از نظر گفتمانی اتحاد نظر ندارند و به نظر می رسد به لیدری احتیاج نیست. جناح ها علی القاعده به این شکل هستند که یک فکر  یا یک گفتمان آنها را راهبری می کند و به این شکل نیست که یک فرد اعمال نظر کند و بگوید این فرد یا آن فرد. بنابراین باید یک گفتمان وجود داشته باشد و سپس گفتمانی به تفاهم برسند به نظر این قدم مهمی است.

نجابت با اشاره به انتخابات سال 92 و شکست اصولگرایان، یادآورشد: در انتخابات 92 گفتمان خاصی نبود و اگر گفتمان خاصی وجود داشت حول آن خیلی راحت می توانستند به اتحاد نظر برسند.

وی برای رسیدن به وحدت حول یک گفتمان شرطی را متصور شد و اظهارداشت: رسیدن به وحدت به شرطی ایجاد می شود که افراد آنچه در احزاب اتفاق می افتد را باور کنند. افراد به یک حزب یا جناح و یا یک طیف می پیوندند و قاعدتا آن فکر فرد است اما در کشور و سیاست ما، فرد پر رنگتر می شود در حالیکه اشخاص باید از گفتمان کمرنگ تر باشند.