اگر اوباما می خواهد ایران به طرف پوتین کشیده نشود، وارد معامله اقتصادی با تهران شود

سرویس بین الملل «انتخاب»؛ نیویورک تایمز نوشت: آتش بس موقت در سوریه خبر خوبی بود. اما نباید منجر به توسعه پنهان محور نظامی روسیه و ایران شود.

به گزارش «انتخاب»؛ توسعه همکاری های ایران و روسیه در اواخر ماه پیش زمانی که ایران اجازه استفاده روس ها از پایگاه هوایی همدان را برای روس ها صادر کرد زنگ خطری را به صدا در آورد . برخی مقامات ایران اين استفاده روس ها را یک بار و در جهت اهداف ضد تروریستی تعریف کردند اما سخنگوی وزیر امور خارجه ایران از واژه «عجالتا» برای خروج نیروهای نظامی روسیه از ایران استفاده کرد و این نشان گر احتمال تکرار این موضوع است.

در حقیقت پیوند روسیه و ایران در همکاری های نظامی به سرعت در حال شکل گیری است و این به دلیل رقابت های روسیه و غرب برای نفوذ در خاورمیانه است. از طرفی ایران به دنبال سلطه سیاسی بر منطقه است.

در دهه های اخیر امریکا و متحدانش مجوز بلامنازع استفاده از پایگاه های نظامی در کشورهای خاورمیانه برای حمله به مواضع مختلف را در دست داشتند. روسیه امروز قابلیت های موازی ای با غرب در خاورمیانه دارد و همان طور که فرماندهان نظامی ایران میگویند ممکن است به مانورهای دریایی مشترک بین ایران و روسیه و استفاده روس ها ار پایگاه های نظامی ایران در خلیج فارس ختم شود.

ایالات متحده آمریکا و روسیه به یک جنگ سرد جدید وارد نشده اند. با این حال، همچنان آمریکا راه هاي زیادی برای منصرف کردن ایران و روسیه از ایجاد یک اتحاد ضد غرب دارد.

اگر چنین اتحادی بین ایران و روسیه در جبهه مشترک تشکیل شود میتواند به ایجاد یک ایران سرسخت تر و قدرت نمایی بیشتر در منطقه خاورمیانه منتهی شود .

ایران و روسیه هر دو موجبات خشم آمریکا را فراهم آورده اند که همین امر میتواند به انسداد راه های دستیابی این کشورها به اهداف شان توسط آمریکا ختم شود . آنها برای مدیریت آسیای مرکزی و قفقاز از زمان فروپاشی شوروی در سال 1991 تلاش و برنامه ریزی داشته اند. در همین تابستان روسای جمهوری ایران و روسیه در پایتخت آذربایجان با هم دیدار داشته و در این دیدار سیگنال هایی از اتحاد این دو برای نفوذ در منطقه قفقاز به چشم میخورد .

در خلال جنگ سوریه این دو کشور روابط اطلاعاتی شان را در ارتباط با همکاری های نظامی گسترش دادند و همزمان روسیه نیز محموله موشک های زمین به هوایش را به ایران ارسال کرد . کمی قبل از حضور روسیه در سوریه ، قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس ایران در مسکو بود . در طول دو سال گذشته مقامات آمریکایی و غربی گفته اند که سپاه پاسدران گروه های مبارز شیعه را دور خود جمع کرده است . از حزب الله لبنان گرفته تا عراق و ایران و افغانستان .  انتظار میرود این گروه ها از جنگ داخلی جان سالم به در ببرند و همین امر دارایی منطقه ای مهمی برای محور ايراني- روسی جدید باشد.

برای مقابله با آنها ، آمریکا فروش سلاح های آمریکایی را به رقبای ایران به رهبری عربستان سعودي در منطقه افزایش داده است . همین امر دلایل بیشتری به ایران برای افزایش روابط تجاری و نظامی با روسیه داده است.

افزایش رقابت برای نمایش برتری نظامی ، نیز یکی از جمله اين سیاست هاي استراتژیک است . مساله دیگر این است که گذشته از پیروزی دز جنگ سوریه ، شواهد حاکی از آن است که روسیه و ایران به دنبال ابقای رئیس جمهور سوریه بشار اسد اند. 

خوشبختانه ، هنوز اول بازی است. آمریکا باید برای برداشتتن قدم های موثر در پایان دادن به جنگ سوریه بجنبد . آتش بس موقت نمی تواند موثر باشد . اگر دیپلمات های آمریکایی برای باز شدن مجدد باب گفت و گو ها برای حل و فصل سیاسی جنگ سوریه اصرار دارند باید عجله کنند . آنها همچنين باید به ایران و کشورهای عربی همجوارش برای جلوگیری از رقابت های منطقه ای فشار بیاورد چرا که این تنش ها موجب حرکت ایران به سمت روسیه شده است . این اهداف تنها در شرایطی میتواند قابل دسترس باشد که ولادیمیر پوتین متقاعد شود که یک جنگ بی پایان و افزایش تنش ها با غرب تنها این کشور را از دستیابی به آنچه که واقعا به آن نیازمند است دور خواهد کرد : بازسازی اقتصاد چند وجهی اش .

به طور مشابه ، در رد منطق حرکت به سمت مسکو ، امریکا نیاز دارد که ایران نتایج اقتصادی حاصل از برجام را به مردمش نشان دهد. در نتیجه آمریکا باید دستاورهاي اقتصادی ملموس را از طریق معامله با ايرانی ها به شرط اینکه آنها بنادر و زمینشان را در اختیار عملیات های نظامی روس ها قرار ندهند به آنها نشان دهند .

همراه با دیپلماسی در سوریه ، آمریکا نیاز دارد که از وعده های اقتصادی ای که در توافق هسته ای داده است برای ارتقا جایگاهش در آینده روابط ایران و غرب استفاده کند تا ایران به سمت کرملین کشیده نشود.