آیا ایران جای دبی را می گیرد؟

سرویس بین الملل «انتخاب»؛ وال استریت ژورنال نوشت: فرودگاه امام خمینی تهران در مراحل اولیه بازسازی تدریجی است. این بازسازی بخشی از برنامه توسعه تجارت ایران و تبدیل آن به یک هاب منطقه ای بعد از توافق هسته ای است.

به گزارش «انتخاب»، در مرکز این تغییرات ساخت دو ترمینال جدید و گسترش فرودگاه و تبدیل آن به منطقه آزاد تجاری است که این شامل بخش های صنعتی، لجستیکی، هتل ها و مراکز کنفرانس خواهد بود.

با این حال در مراحل اولیه دولت امیدوار است با توسعه فراگیر فرودگاه امام کمپانی های خارجی را برای انتخاب تهران به عنوان هاب منطقه ای مجاب کند.

این پروژه میتواند ارزشی بالغ بر میلیاردها دلار از طریق تجارت های منطقه ای و بین المللی برای ایران داشته باشد. توسعه گران صنعتی فرانسوی نظیر Bouyguesو Aéroports de Parisکه ساخت فرودگاه های شارل دوگل و اورلی را برعهده داشته اند امسال با مقامات ایران گفت و گو هایی در رابطه با مشارکت در توسعه فرودگاه امام داشته اند. سال گذشته گروه هتل سازی عظیم فرانسوی آکور در توافقی که با ایران به امضا رساند.

علی صباغی یکی از مشاوران ارشد فرودگاه امام تهران گفته که این پروژه در پی رقابت با فرودگاه های موفق و مناطق ویژه ای نظیر امارات و ترکیه است

برای مثال مرکز جهانی دوبی که در سال 2010 بازگشایی شد در مرکز خود یک فرودگاه جدید را با گنجایش 160میلیون مسافر در سال و 12 میلیون تن بار را جای داده است. در اطراف فرودگاه مناطق ویژه لجستیکی مرکز نگهداری از هواپیماها ساختمان های مسکونی و منطقه گلف وجود دارد. مجموعه هتل های بین المللی هیلتون سال گذشته قرار ساخت یک هتل 535 اتاقه را در این منطقه گذاشته است.

صباغی گفته این برنامه ها بسیار عظیم است و ما بدون داشتن زیرساخت های لازم و کار فراوان به آن دست پیدا نمیکنیم. اما اگر بتوانیم سهممان را طی 15 سال آینده به دست بیارویم میتوانیم. این یک رقابت سخت است اما دولت همه موانع را برای دستیابی به هدف از جلوی پا برداشته است

در سراسر جهان مناطق ویژه اقتصادی ای وجود دارد که اهداف و قواعد متفاوتی را در برمیگیرند. برخی از آنها برای پذیرش کارخانجلت ، واردات و صادرات بدون قوانین محلی و کاهش و یا حذف مالیات زیرساخت های لازم را تعبیه کرده اند.

چین از این مناطق اقتصادی ویژه به طور موفقیت آمیزی برای برنامه های آزادسازی اقتصادی اش بهره برده است. در هاب تجاری منطقه ای دوبی ، مناطق طور چشم گیری سرمایه گذاری خارجی را با کاهش تشریفات زائد و موانع سرمایه گذاری افزایش داده اند.

ایران اخیرا 6 منطقه آزاد شامل چابهار و اروند را احداث کرده است.

منطقه آزاد اروند برنامه توسعه زیرساخت هایش را نیز در پیش رو دارد.

سال گذشته این منطقه آزاد در توافقی اختصاصی با سرمایه گذاران آلمان برنامه ساخت 30 توربین بادی برای ژنراتور های برق را به امضا رسانده است.

اما منطقه فرودگاهی به نظر مهم از سایرین است چرا که این منطقه تهران را به بقیه وصل میکند. این منطقه قرار است فازهایش را تا 20 سال آینده گسترش دهد و برای ان کار نیاز به ده ها میلیارد دلار سرمایه گذاری دارد.

به گفته صباغی ایران مشاوران فرودگاه هلند یا NACO را که در پروژه هایی نظیر پروژه فرودگاهی مکزیکو سیتی، کوالالامپور و پکن فعالیت داشته اند به عنوان مشاور اصلی استخدام کرده است. NACO ترمینال جدید ایرانشهر را به عنوان بخش اصلی شهر فرودگاهی با ظرفیت 20 میلیون مسافر پیش بینی کرده و این 2 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت

در عین حال کمپانی های کره جنوبی، هلند، فرانسه و چین قراردادهایی را به امضا رسانده اند و یا گفت و گوهایی برای ورود به این پروژه داشته اند. در گذشته برخی از این کشورها به تامین مالی پروژه هایی نظیر این در سایر نقاط جهان برای به دست آوردن سهم قابل توجه خودشان در توسعه املاک و مستغلات یا ساخت کمپانی ها و دیگر کسب و کارها کمک کرده اند.

احیای فرودگاه و بخش حمل و نقل کلید بهره برداری از برداشته شدن تحریم هاست.آزادسازی جریان کالا از طریق مرزهای ایران یک قدم حیاتی به سمت سازندگی اقتصادی است که می خواهد بیش از گذشته با جهان تعامل داشته باشد و این اولویت اصلی حسن روحانی است.

ایران امتیازات جغرافیایی زیادی دارد . این کشور بین اروپا و آسیا واقع شده است. به گفته مریم کیایی رییس شرکت توسعه کسب و کار بین المللی راه شهر که یکی از کمپانی های زیربنایی مهم ایران است گفته فرودگاه امام خمینی پتانسیل تبدیل شدن به هاب منطقه خاورمیانه را دارد . این فرودگاه نیاز به سرمایه و توسعه دارد.

باید دید آیا این منطقه آزاد فرودگاهی میتواند به موفقیت های منطقه ویژه اقتصادی چین دست یابد یا نه. آنها به کمپانی های خارحی دسترسی آزاد به کارگران ارزان تر و بازار چین را دادند اما به طوری که دولت چین بتواند آنها را کنترل کند.

همکاری بین کمپانی های چینی و خارجی ها برای چینی هم خوب بود چرا که آنها توانایی به روزرسانی تکنولوژی هایشان را در این زمان به دست می آورند. اما انتقال تکنولوژی نیز تحت برخی انتقادات انجام میگرفت.

اسوار پراساد مشاور ارشد موسسه بروکینکز گفته این لاجرم راه استفاده از کمپانی های خارجی در شرایط بسیار کنترل شده برای دستیابی به کارخانجات چینی بود که بتواند رقابتی تر باشد.