ناسازگاري مدير و بازيکنان در آستانه المپيک؛ خطر سقوط «تنيس» از «روي ميز»!

به نظر مي رسد چگونگي مديريت تنيس روي ميز با وجود روي کار آمدن فردي جديد با هميشه تفاوت زيادي پيدا نکرده و مثل سابق بايد کج دارو مريز با آن رفتار کرد وگرنه اوضاع آني مي شود که امروز اين رشته و اهالي آن را گرفتار کرده است.

در زمان شاهرخ شهنازي که 21 سال متوالي و بدون وقفه مدير فدراسيون بود اختلاف نظرها به حدي بود که خيلي از اهالي تنيس روي ميز را از عرصه دور کرد و خيلي هاي ديگر را هم هميشه در اختيار نداشت. حالا هم که محمد زارع پور جاي او را گرفته اوضاع و احوال تغيير زيادي نکرده است. البته دوران سرپرستي وي با رضايت خاطر پينگ پنگي ها تمام شد اما مشکلات مديريت زارع پور وقتي خود را نشان داد که رياستش در فدراسيون قطعي شد!

زارع پور در دوراني که سرپرست فدراسيون تنيس روي ميز بود اوضاع اين رشته را خيلي آرام و بي سر و صدا نگه داشت و حتي با قرارداد بزرگي که با آکادمي بين المللي اشلاگر منعقد کرد، حرکت بزرگي براي ارتقا اين رشته و حفظ رضايت اهالي آن انجام داد اما اوضاع به همين شکل باقي نماند تا آنجا که امروز پينگ پنگي هاي ايران بيشتر از هر مسأله ديگري با مشکلات و حاشيه هايشان درگير هستند.

*6 ماه قبل
تقريبا مشکلات از 6 ماه پيش آغاز شد. آنجا که اردونشينان تيم ملي با برخوردهاي نامناسب مسؤولان روبرو شدند. مانند محمدرضا اخلاق پسند که وقتي براي تعويض پاسپورت خود مرخصي دو روزه گرفت و تقريبا يک روز ديرتر به اردو بازگشت، اخراج شد. يا نوشاد عالميان که همراه با برادر کوچکترش نيما به کميته انضباطي احضار شد هنوز دليل آن را نمي داند: واقعا هنوز هم نمي دانم چرا و به چه علت به کميته انضباطي رفتم. نيما هم همين طور "!
بعد از آن نوبت به اداره کل تربيت بدني استان ها رسيد تا براي انتخاب سرپرست هيأت هاي استاني با فدراسيون مشکل پيدا کنند. طبق روال تغيير رئيس هر هيأتي منوط به موافقت توأمان مدير کل تربيت بدني استان و رئيس فدراسيون است اما سرپرست هيأت با پيشنهاد اداره کل تربيت بدني و موافقت فدراسيون آغاز به کار مي کند.
با اين حال وقتي قرار به تغيير مديريت هيأت هاي تهران و کرمانشاه شد فدراسيون گزينه هاي مورد نظر خود را بدون هماهنگي انتخاب کرد و به همين دليل اداره کل تربيت بدني اين دو استان به ترتيب تا 2 و 4 ماه از پذيرش حکم هاي جديد امتناع کردند. همچنان هم اين دو هيأت با تنش اداره مي شوند و هنوز هم دلخوري هايي از طرف اداره کل تربيت بدني تهران و کرمانشاه از فدراسيون وجود دارد.

* پروتور لوکزامبورگ
با همه اين ها بازيکنان به لطف حضور خوبي که در رقابت هاي بين المللي داشتند در رنکينگ ماه هاي مختلف صعود داشتند که البته فدراسيون ارتقا ي آنها را متأثر از حضورشان در آکادمي اشلاگر مي دانست. همين مسأله موجب انتقاد برخي از بازيکنان مانند عالميان شده بود: " چرا تلاش هاي فردي ما ناديده گرفته مي شود؟ مگر در مجموع چند روز در اتريش بوديم.اگر 02 روز تمرين در اتريش اين قدر تأثير دارد من حاضرم با هزينه شخصي در تمام طول سال آنجا باشم " .
مشکلات بازيکنان با فدراسيون در پروتور لوکزامبورگ و بعد از آن هم به گونه اي خود را نشان داد. آنجا که ترکيب دو نفره بازيکنان تغيير کرده بود اما خود آنها در محل برگزاري بازي ها متوجه شدند. در اين رقابت ها نوشاد عالميان قهرمان مسابقات انفرادي شد اما به دليل حضور نماينده اسرائيل و امتناع از حضور در مراسم توزيع جوايز از جايزه 0051 يورويي بازماند. قرار بود اين پاداش درتهران از طرف فدراسيون پرداخت شود اما نه خبري از پاداش شد نه تجليل از بازيکناني که نايب قهرمان رقابت هاي دوبل شده بودند.
عقده بازيکنان از همه اين اتفاق ها در تور حرفه اي اراک و با ديدن امکانات ضعيف سر باز کرد که در نهايت منجر به کناره گيري از اين رقابت ها و بعد از آن تور تهران شد و به زبان آوردن خيلي از انتقادها مبني بر اين که فدراسيون خط دهنده دارد.

* عروسک خيمه شب بازي
اخلاق پسند، کاپيتان تيم ملي تنيس روي ميز مي گويد: " معلوم نيست فدراسيون از چه کسي خط مي گيرد و نظرخواهي مي کند. انگار ما عروسک خيمه شب بازي هستيم که فدراسيون هر کاري بخواهد مي تواند با ما بکند " .
نوشاد عالميان هم گفت: ما بازيکنان محکوم به منفعت طلبي شده ايم.فکر مي کنيم آن آقايي که اين حرف را زده (احتشام زاده) به فدراسيون خط مي دهد. او دوران رياستش در هيأت تهران، دلايل اخراجش و پرونده هاي نيمه بازش در حراست را فراموش کرده است. اعتمادمان از فدراسيون سلب شده است. زارع پور زماني که سرپرست بود مديريت بهتري داشت !"
اين انتقادها در حالي از سوي اين بازيکنان مطرح شده که اخيرا دبير سابق کميته فني فدراسيون هم از رئيس فعلي اين فدراسيون خواسته تا خودش استعفا بدهد و سرمربي پيشين تيم ملي هم از پذيرفتن پيشنهاد دبيري امتناع کرد.
درهر صورت شرايط تنيس روي ميز اصلا شبيه رشته اي که مسابقات انتخابي المپيک را در پيش دارد، نيست. اين رقابت ها دي ماه با حضور نمايندگان قزاقستان، تاجيکستان، ترکمنستان، ازبکستان و قرقيزستان در تهران برگزار مي شود و تنها نفر نخست به عنوان نماينده آسياي ميانه سهميه حضور در المپيک لندن را به دست مي آورد. با اين شرايط مي توان به المپيکي شدن دوباره تنيس روي ميز ايران اميدوار بود؟ اصلا برگزاري مسابقات در تهران به قوت خود باقي مي ماند؟