نیما افشار "ساختمان پزشکان": به دنبال معروف شدن نيستم

    
    چگونه براي نقش نيما افشار در مجموعه ساختمان پزشكان انتخاب شديد؟
    من سر يك كار تئاتر بودم و پيمان قاسم خاني و سروش صحت بازي من را ديدند و پسنديد و همان موقع براي نقش اول سريال با من تماس گرفتند.
    
    با توجه به اينكه شما يكي از بازيگران خوب تئاتر هستيد چه عواملي باعث شد بازي در يك سريال طنز تلويزيوني را قبول كنيد؟
    قبلاهم پيشنهاد بازي در تلويزيون را داشتم. معمولابازيگران تئاتر سعي مي كنند ناب باشند و خودشان را حفظ كنند براي همين سر هر كاري نمي روند. ما در تئاتر بازيگران كشف نشده بسيار خوبي داريم. در مورد ساختمان پزشكان قبل از هر چيز براي من تيم نويسندگان مهم بود. دورادور پيمان قاسم خاني را مي شناختم و كارهايش را دوست داشتم و با روحيات سروش صحت آشنا بودم؛ او بسيار دقيق و باحوصله است. وقتي فيلمنامه هاي اول را خواندم خيلي از متن خوشم آمد و بلافاصله قبول كردم.
    
    متاسفانه دستمزد بازيگران در تئاتر خيلي كم است و بعضي از بازيگران تئاتر به خاطر همين مساله به سمت سينما و تلويزيون كشيده مي شوند. آيا اين مساله در كار كردن شما در تلويزيون تاثيري نداشت؟
    اگر قرار بود به دستمزد فكر كنم اين همه سال تئاتر بازي نمي كردم. البته من در سال دو الي سه تئاتر كار مي كنم و در چند سال اخير هم قراردادهايي كه مي بستيم، خيلي بد نبودند. بازيگران تئاتر صرفا به خاطر خود بازيگري كار مي كنند. ما خيلي به دنبال معروف شدن نيستيم. البته نه اينكه معروف شدن بد باشد اما بيشتر به دنبال كشف و شهود در دل خود بازيگري هستيم تا ابزارمان را در اين مقوله افزايش دهيم. بعضا كارگردان هايي سراغ ما مي آيند و كار تصوير هميشه دستمزدش بيشتر از تئاتر بوده، اما من صرفا به خاطر پول وارد تلويزيون نشدم.
    
    خلاف اين مساله هم وجود دارد؛ بعضي از تهيه كنندگان و كارگردانان سينما و تلويزيون به خاطر اينكه دستمزد كمتري به بازيگران بدهند از بازيگران تئاتر استفاده مي كنند؟
    قرارداد اوليه من در ساختمان پزشكان پايين بود و من قبول نكردم البته خيلي از ستاره هاي تلويزيون با همان دستمزد كار مي كردند اما من گفتم به اندازه حجم كار، دستمزد مي گيرم و پيمان و سروش قبول كردند و خيلي با من راه آمدند. اين سوءاستفاده در سينما و تلويزيون وجود دارد و بچه هاي تئاتر را اذيت مي كند. فكر مي كنند تئاتري ها تشنه تصوير و دستمزد هستند براي همين سراغ شان مي روند. براي يك فيلم سينمايي تاريخي مرا دعوت كردند اما گروه توليد، خيلي رفتار بدي با من داشتند و جوري رفتار مي كردند انگار من محتاج آنها هستم درصورتي كه آنها به دنبال من آمده بودند و در نهايت گفتم اسم من را از تيتراژ بردارند تا بدانند كه ما به دنبال اسم و رسم نيستيم. من از مشهورشدن لذت نمي برم و وقتي كه نقشم را خيلي خوب بازي كنم، لذت مي برم.
    
    تفاوت بازيگري در تئاتر و تلويزيون در چيست؟
    به نظر من اين تقسيم بندي خيلي درست نيست. همه بازيگر هستند البته بچه هاي تئاتر بيشتر استخوان تركانده اند و قدم هايشان در اجراي نقش ها، محكم تر است و وقتي در تلويزيون كار مي كنند تعداد برداشت هايشان كمتر است. البته در تلويزيون هم ما بازيگران خوبي داريم كه بسيار هوشمند هستند. ما نبايد بگوييم بچه هاي تلويزيون به تئاتر نيايند و برعكس. همه ما بايد پشت هم باشيم. تئاتر و سينما بايد به هم كمك كنند و تلويزيون به هردويشان؛ شايد اين يك مقدار شعارزدگي باشد اما ما بايد فرهنگسازي كنيم.
    
    وقتي قرار شد در تلويزيون كار كنيد، استرس داشتيد؟
    وقتي به من پيشنهاد دادند اولين حسي كه سراغ من آمد، ترس بود. در ابتدا خيلي ترسيده بودم از آن طرف، كار با يك تيم نويسنده حرفه اي و كارگردان خوب و خوش اخلاقي كه كارش را بلد است در من احساس خوبي به وجود آورد. اما همه اين استرس ها را داشتم كه چه كار كنم، گروه توليد چه انتظاري از من دارد، مردم از من چه مي خواهند، اينكه مردم مرا دوست داشته باشند و حداقل بدشان نيايد.