پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : عبدالله شهبازي در كانال تلگرامی‌اش نوشت: وضع داخلی آمریکا بغایت بغرنج است. نئوکان‌ها، یعنی لابی مقتدر نتانیاهو در آمریکا، و آن دسته از سران حزب جمهوری‌خواه،که هوادار مشی مداخله‌گرایی در خاورمیانه و تشدید روسیه‌ستیزی در شرق اروپا بودند، از ابتدا در قبال ترامپ مواضع خصمانه داشتند. نئوکان‌ها حامی سرسخت هیلاری کلینتون بودند و به این دلیل بازنده بزرگ انتخابات ۸ نوامبر ۲۰۱۶ بشمار می‌روند.
سخنان دیروز، ۲۳ نوامبر، ترامپ در دفتر روزنامه نیویورک تایمز، در گفتگو با آرتور سالزبرگر مالک اصلی و سایر گردانندگان روزنامه فوق، اولین موضع‌گیری او پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۸ نوامبر در مسئله جنگ سوریه بود. ترامپ به صراحت سیاست «تغییر رژیم»(دولت‌سازی) [دوران جرج بوش] را محکوم کرد، حمله نظامی به سوریه را به معنی جنگ با روسیه و ایران خواند و از تجربه شکست خورده مداخله‌گری و «رژیم‌سازی»در عراق گفت.
ویلیام (بیل) کریستول، چهره متنفذ نئوکان که تا مغز استخوان «اسرائیلی» است، در آخرین مقاله خود در مجله «ویکلی استاندارد» (شماره چاپی ۵ دسامبر ۲۰۱۶) از موضع میهن‌دوستی غلیظ آمریکایی نگرانی خود را از آینده آمریکا در دوران ترامپ بیان کرده است. مقاله کریستول مزین به نقاشی است از جرج واشنگتن در حال دعا برای دولت و مردم آمریکا. کریستول در مقاله فوق از «تمایل قوی ترامپ به دوستی با بشار اسد و پوتین» می‌گوید که مایه اصلی نگرانی اوست.
مقاله کریستول، و سایر مقالات ضد ترامپ در شماره ۵ دسامبر ویکلی استاندارد، پیش از سخنان دیروز ترامپ در دفتر نیویورک تایمز نوشته شده. پس از سخنان دیروز، موضع بیل کریستول و سایر نئوکان‌ها علیه ترامپ تندتر و خصمانه‌تر خواهد بود.
آیا به پایان دوران نئوکان‌ها رسیده‌ایم، این لابی به تاریخ خواهد پیوست و پدیده‌ای جدید جایگزین آن خواهد شد؟ نمی‌‌دانیم.
هنوز برای رسیدن به شناختی اجمالی از سیاست خارجی آمریکا در دوران ترامپ، بویژه در منطقه خاورمیانه، زود است.
