پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : مرگ «فیدل کاسترو» رهبر انقلاب کوبا باعث افزایش شکافی که بین سالمندانی که شاهد تغییرات ناشی از انقلاب بودند و جوانانی که هراس دارند در قرن بیست و یکم عقب بمانند وجود دارد ، شده است .
به گزارش ایرنا به نقل از خبرگزاری اروپاپرس، تمامی کوبا این روزها موفقیت های به دست آمده در زمان انقلاب نظیر جهانی سازی آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و ریشه کن شدن فقر شدیدی که در روستاهای کوبا وجود داشت را به زبان می آورند .
«خولیو لوپز» 77 ساله، به خوبی به یاد دارد که زندگی او قبل از انقلاب سال 1959 چگونه بود .'من طرفدار فیدل هستم زیرا هنگامی که 14 سال داشتم ، پابرهنه و نیمه برهنه راه می رفتم .ما 12 برادر و خواهر بودیم و با یک چراغ برای گرم شدنمان روی زمین می خوابیدیم ، دارو نداشتیم و فقر شدید وجود داشت' .
به گفته لوپز، وی تا وقتی که چه گوارا به او نوشتن را آموخت، بی سواد بود.وی توانست مکانیکی را یاد بگیرد ، پیشرفت کند و با متحدان چپگرای کوبا در آنگولا به همه جهان سفر کرده و در ایران ، لیبی و ویتنام کار کند .
لوپز ادامه می دهد :'جایی که متولد شدم ، نه راه و نه جاده داشت اما اکنون جاده ، بیمارستان ، پزشک و غیره دارد .از زمان پایان جنگ کوبا ، هیچ کودکی نیست که مدرسه نداشته باشد'.
با این حال، برای نسلی که در حکومت کاستروها متولد شدند ، اینها فقط فتوحات گذشته هستند که به طور ضروری نیاز به بروزرسانی دارند که به کوبا اجازه دهد که دست کم هم سطح کشورهای منطقه ای بشود .
این عقیده «ایوان گارسیا» یک لیسانس حقوق است که در هاوانا به تعمیر وسایل الکترونیکی می پردازد.
وی می گوید: 'فیدل یک شخصیت محترم و یک قطب نمای سیاسی بود .اما اگر سیاست را به اقتصاد اولویت دهیم، نمی شود تغییرات انجام داد .ما نمی خواهیم در سطح کره شمالی بمانیم '.
گشایش اقتصادی اعلام شده از سوی «رائول کاسترو» رئیس جمهوری کوبا در سال 2011 میلادی ، هنوز در مرحله جنینی قرار دارد و هرچند که یک فرصت تاریخی به بخش خصوصی داد اثرات آن هنوز برای کوبایی ها محسوس نیست .
گفت و گوی آغاز شده در سال 2014 بین دولت کوبا و کاخ سفید ، امیدواری های یک تغییر را زنده کرد .اما نتایج این رویکرد دوجانه هنوز در سطح سیاسی است و برای کوبایی ها تقریبا نا ملموس می باشد .
به همین دلیل ، تعداد زیادی از جوانان تصمیم گرفته ا‌ند که کوبا را برای یافتن فرصت ها در کشورهای دیگر مخصوصا آمریکا به عنوان مقصد اصلی به دلیل سیاست مهاجرتی مطلوبش برای جامعه کوبایی ، ترک کنند .
بر اساس گزارشات 'مرکز تحقیقات پیو' در 10 ماهه نخست سال 2016 ، در مجموع 46 هزار و 635 کوبایی وارد آمریکا شدند که دو برابر میزان مهاجران کوبایی که در کل سال 2014 به آمریکا مهاجرت کردند است .
«لوییس گارسیا» دانشجوی 23 ساله رشته پزشکی که قصد دارد برای کمک به خانواده خود به آلمان مهاجرت کند ، می گوید : جوانان در کوبا ، مشکل دارند .کار وجود دارد اما دستمزد ها بسیار پایین هستند .
«روبرتو» 29 ساله ، از این ناله می کند که هرچند که می تواند به اینترنت دسترسی داشته باشد باید تا یکی از نقاط وای فای کمی که در شهرها وجود دارد مراجعه کند .وی می گوید :ما دوست داریم آزادی بیشتری داشته باشیم .زمان ها تغییر می کند و طرز فکر نیز تغییر می یابد .
