یک شرقشناس اسرائیلی با اشاره به تحولات منطقه و پیروزی‌های مقاومت در مقابل عناصر ترویستی تکفیری تاکید کرد که به دنبال تحقق پیروزی‌های گروه‌های طرفدار ایران در لبنان، یمن و عراق، احتمالا بشار اسد نیز پیروزی خود را به زودی اعلام کند تا بدین ترتیب عربستان بزرگترین بازنده این جنگ‌ها باشد.
به گزارش انتخاب، پایگاه خبری اسرائیلی «میدا» مقاله‌ای از مردخای کیدار با عنوان «عصر ایران: آیت الله در جنگ خاورمیانه پیروز می شود»، منتشر کرد و در آن دلایل «پیروزی ایران» و «شکست عربستان» طی پنج سال اخیر را خلاصه کرد.
در متن مقاله آمده است: تحولات سوریه پیشروی ارتش سوریه را نشان می دهد و ارتش اسد موفق شد مناطقی را که تحت سیطره داعش قرار داشته است، بازپس بگیرد و تلاشش برای بازگرداندن بخش های مهم حلب را به خوبی به کار بگیرد و اکنون شهر الرقه مرکز داعشیها در سوریه باقی مانده است و اگر حلب و موصل سقوط کنند، الرقه نیز سقوط خواهد کرد.
کیدار نوشت: نکته حائز اهمیت در این است که ارتش اسد موفق شد زمام امور را در دست بگیرد و انگیزه مبارزه را به سربازان خسته خود برگرداند. در مقابل، عناصر مسلح طی سال‌های پس از دیگری با یکدیگر ضعیف شدند و از ابتدا یکپارچه عمل نکردند و اکنون بهای آن را می پردازند.
وی گفت: اگر تحولات به همین منوال ادامه داشته باشد، بشار اسد پس از چند ماه می تواند پیروزی خود علیه عناصر مسلح، ارتش آزاد سوریه و داعش را اعلام کند. درست است که اگر دخالت های روسیه، ایران و حزب الله نبود، این پیروزی محقق نمی شد، اما مهم این است که اسد باز خواهد گشت و سپس از نو شروع خواهد کرد.
ارتش محلی در عراق نیز حلقه محاصره علیه داعش را در موصل تنگ تر کرده و بر رسیدن به هدفش اصرار دارد و در حالی که از حمایت خارجی ائتلاف ضد داعش در هوا و نیروهای پیشمرگه در زمین برخوردار است، با صبر و قدرت، برنامه خود را اجرایی می کند. این در حالی است که حمایت اصلی از سوی ایران صورت می گیرد و این کشور از نیروهای شیعی در عراق حمایت مالی و نظامی و تسلیحاتی می کند.
هر اندازه عملیات آزادسازی موصل پیشروی داشته است، صداها در عراق برای ادغام نیروهای شیعی در ارتش عراق بالاتر می رود. پارلمان عراق طی روزهای اخیر خواستار این مساله شدند و بدین گونه است که ایران به جایی رسیده است که ارتش عراق را اداره می کند؛ ارتشی که آمریکا آن را پس از سقوط صدا و بازداشت و اعدام وی در سال 2004 ساخته است.
در ادامه مقاله آمده است: در لبنان نیز سعد الحریری و همراهان وی پس از دو سال مخالفت شدید با انتخاب میشل عون(نامزد حزب الله در انتخابات ریاست جمهوری لبنان) بالاخره تسلیم حزب الله و سید حسن نصرالله شدند و با انتخاب وی موافقت کردند.
در یمن نیز ارتباطات بین دولت و حوثی ها افزایش یافت و سپس امور یمن به دست حوثی ها افتاد و دستآوردهای سیاسی و میدانی زیادی کسب کردند.
در همه این محورها-سوریه، عراق، لبنان و یمن- در می یابیم که پیروزی از آن طرف هایی است که ایران از آنها حمایت مالی، تسلیحاتی و آموزشی می کند و در عین حال، طرف های بازنده طرفدار عربستان هستند.
روس‌ها حمایت و آمریکایی‌ها شانه خالی میکنند
پیروزی های منطقه ای ایران در مقابل عربستان به چند عامل بر می گردد و باعث می شود که کفته ترازو به نفع ایران باشد که مهمترین آن نقش سازنده و مهم روسیه برای اسد، همپیمان ایران است. در مقابل آمریکا در موضع متزلزلی قرار دارد و به تعهدات خود در تسلیح معارضان سوری-همپیمان عربستان- و تجهیز آنها به سلاح های پیشرفته ضد هوایی و اجرا کردن تهدیدات خود علیه اسد در صورت استفاده وی از سلاح های شیمیایی، پایبند نیست. پوتین از اسد کند و ایران با تمام قوای خود از دمشق حمایت می کند، این در حالی است که اوباما عربستان و همپیمانان آن را رها می کند.
دیگر عاملی که از ایران حمایت می کند، توافق هسته ای است. این توافق انگیزه دولت ایران را بیشتر کرده است و مجددا چرخه اقتصاد ایران که در آستانه فروپاشی به دلیل تحریم های جهانی قرار داشت، دچار رونق گردید.
علاوه بر آن، دولت اوباما به ایرانی ها مبالغ زیاد مالی به عنوان باج برای آزادسازی سربازان آمریکایی که در اسارت ایران بودند، پرداخت کرد. ایران نیز از این پول برای خرید سیاستمداران، نظامیان و خرید سلاح و مهمات و دستگاه های پیشرفته استفاده کرد و به همپیمانان خود که جنگ را اداره می کردند، کمک کرد.
عامل سوم، رفتارهای کشورهای اروپایی است که طی دو سال گذشته ثابت کردند که تنها چیزی که برای این کشورها مهم است، میزان سرمایه گذاری در ایران پس از رفع تحریم ها است.
عامل چهارم به اوضاع اقتصادی عربستان بر می گردد. قیمت نفت به پایین ترین سطح خود رسید و چه بسا سال ها این وضعیت ادامه پیدا کند و همزمان هزینه های سعودی در کمک مالی به همپیمنان خود بیشتر می شود و عربستان طی چند سال شاید کمتر از پنج سال ورشکست شود.
پنجمین عامل نیز به از بین رفتن اتحاد عربستان و ترکیه مربوط می شود بویژه پس از آنکه رجب طیب اردوغان حمایت خود از عناصر مسلح در سوریه و داعش را متوقف کرد و پوتین توانست اردوغان را رام کند و وی را مجبور کند که از حمایت خود از تروریست ها دست بردارد.
دولت مصر به ریاست السیسی نیز به عربستان پشت کرد و دریافت که بازیگر برنده در خاورمیانه ائتلاف سازنده شامل سوریه، روسیه، ایران و عراق است و اسب بازنده نیز اسب سعودی است.
