پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : قائم مقام حزب اعتماد ملی معتقد است که همه اصلاح‌طلبان بر حمایت از کاندیداتوری حسن روحانی اتفاق نظر دارند و نامزد پوششی تنها برای حوادث غیرمترقبه است.
به گزارش خبرآنلاین اگرچه کم کم موضوع انتخابات ریاست جمهوری در حال داغ شدن است اما در جریان اصلاح‌طلب بحث چندانی روی تنوع نامزدها مطرح نمی‌شود و تقریبا قریب به اتفاق آنها تاکید می‌کنند که تداوم حمایت از روحانی بهترین گزینه است اما از گوشه و کنار این جریان شنیده می‌شود که قرار است برای روز مبادا به نامزدهای جایگزین نیز فکر کنند و از عبارت «نامزد پوششی» برای آن استفاده می‌کنند تا اگر به هر دلیلی روحانی از رقابت‌های انتخاباتی حذف شد، دست آنها خالی نباشد.
اما طرح این مسئله می‌تواند خطراتی نیز برای این جریان داشته باشد. حجت الاسلام رسول منتجب‌نیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی معتقد است که این موضوع در خفا باید مطرح شود و علنی نباشد، چراکه علنی شدن کاندیدای پوششی باعث می‌شود او هم طرفدارانی پیدا کند و به دودستگی در میان حامیان این جریان بیانجامد. درباره موضوعات مطرح شده حول محور نامزد پوششی و وحدت اصلاح طلبان گفت وگویی با قائم مقام حزب اعتماد ملی داشتیم که مشروح آن در ادامه می‌آید:
برای انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو، صدایی که از اکثریت اصلاح‌طلب‌ها به گوش می‌رسد، حمایت از کاندیداتوری آقای روحانی است. اما در این جریان کسانی هم هستند که می‌گویند باید در کنار آقای روحانی نامزد پوششی نیز معرفی شود تا یک نفر دیگر را برای یک بزنگاه در چنته داشته باشند. این دغدغه چقدر در بین اصلاح‌طلبان عمومیت دارد؟
در اینکه کاندیدای اصلی تمامی اصلاح‌طلب‌ها آقای دکتر روحانی است و در شرایط کنونی کشور بهترین گزینه را ایشان می‌دانند، جای هیچگونه شک و تردیدی وجود ندارد. من فکر نمی‌کنم هیچکدام از افراد و احزاب و شخصیت‌های اصلاح‌طلب غیر از این را معتقد باشند اما مسئله‌ای که برای ما جای نگرانی دارد، این است که در مملکت ما هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست و نمی‌توان برآورد کرد که در آینده برای انتخابات چگونه رفتار خواهد شد. ضمن اینکه هر کسی در معرض انواع حوادث قرار می‌گیرد. انشالله که مسئولان ما از جمله آقای دکتر روحانی با سلامت کامل پابرجا باشند اما بالاخره احتمال بسیار ضعیف وجود دارد که از جهتی مشکلی پیش آید و دکتر روحانی نتواند در صحنه حضور پیدا کند.
برای پیشگیری از مشکلات ناشی از این احتمال ضعیف، ما دو راه داریم. یکی اینکه به صورت علنی آلترناتیوی را معرفی کنیم و اسمش سر زبان‌ها باشد و بگویم آقای ایکس یا خانم ایگرگ در کنار دکتر روحانی هستند و به تعبیر دوستان به صورت طولی در رقابت‌ها حضور دارند و اگر برای دکتر روحانی مشکلی پیش آمد ما پشت سر او قرار می‌گیریم. یعنی از حالا افراد مشخص باشند. اما راهکار دیگر این است که ما در جلسات خصوصی افرادی را زیر سر داشته باشیم بدون اینکه کسی را به صورت علنی مطرح کنیم و همه توانمان را روی دکتر روحانی بگذاریم تا هم با موفقیت بیشتر این دوره را به اتمام برساند و هم با قوت و قدرت وارد صحنه شود و پیروزی به دست آورد و در عین حال اگر حادثه غیرمترقبه ای پیش آمد، دست ما خالی نباشد. در این شرایط ما آلترانیو را تا موقعیت اضطراری معرفی نمی‌کنیم.
شما شخصا کدام راهکار را درست‌تر می‌دانید؟
من شخصا نظر دوم را می‌پسندم. بهتر است شخصیت‌های اصلاح‌طلب و تصمیم‌گیران در گوشه ذهنشان افرادی را داشته باشند و روی آنها کار کنند اما به صورت رسمی کاندیدای همه ما دکتر روحانی باشد. به این دلیل موافق این دیدگاه هستم که مطرح کردن یک آلترناتیو در کنار آقای روحانی، هم جایگاه ایشان را تضعیف می‌کند و هم اینکه ممکن است باعث اختلاف شود. یعنی همان مسئله‌ای که در سال 92 داشت اتفاق می‌افتاد اما با کناره گیری آقای عارف وحدت ایجاد شد، این بار اتفاق بیفتد. چه بسا آلترناتیو مطرح شده رفته رفته طرفدارانی پیدا کند و اصلاح‌طلب‌ها به دو شقه تقسیم شوند و ما در سال 96 دچار مشکل شویم. بنابراین بهتر آن است که همه نظرها و توجه‌ها روی دکتر روحانی باشد اما در عین حال در کنار ایشان افراد دیگری هم ثبت نام کنند.
درباره دلایل احتمال نیاز به کاندیدای پوششی در کنار آقای روحانی، یکی از دلایلی که آقای الویری مطرح کردند، احتمال ردصلاحیت ایشان ازسوی شورای نگهبان است. به نظر شما ردصلاحیت شدن رئیس جمهور مستقر چقدر محتمل است؟
در کشور ما کار نشد وجود ندارد وقتی در سال 92 شاهد بودیم آقای هاشمی رفسنجانی که همیشه دومین شخصیت انقلاب و نظام بوده است و هنوز هم رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است با یک بهانه ردصلاحیت شد. ممکن است چنین بهانه ای را هم برای آقای روحانی به وجود آورند. البته این موضوع خیلی بعید است و دلیلی ندارد این اتفاق بیفتد. آقای روحانی نه سن بالایی دارد که بگویند به دلیل کهولت سن نمی‌تواند رئیس جمهور شود و نه سابقه بدی دارد و نه عملکردش طوری بوده که قابل دفاع نباشد. هیچ دلیلی برای ردصلاحیت او وجود ندارد.
البته مطرح شدن احتمال ردصلاحیت رئیس جمهوری ازسوی اصلاح‌طلب‌ها ممکن است ذره ذره موضوع در اذهان عمومی طبیعی جلوه کند و این از اساس برای رییس جمهور خوب نیست و رویکرد غلطی به نظر می رسد.
من تاکنون مطرح نکردم و خودم هم موافق با طرح قضیه نیستم. به هر حالی وقتی موضوعی مطرح می‌شود به تدریج قبح آن از بین می‌رود و کاری شدنی تلقی شود. من بیشتر دغدغه حوادث غیرمترقبه را دارم. حتی ممکن است خود ایشان در انتخابات حاضر نشوند. در هر صورت من معتقد هستم که همه توجهات باید به آقای روحانی معطوف شود و ما کسی را به عنوان آلترناتیو ایشان مطرح نکنیم. انشالله هم هیچ حادثه ای اتفاق نمی‌افتد و ایشان از سوی اصلاح‌طلب‌ها و اصولگرایان معتدل حمایت می‌شوند و مردم هم رای بسیار بالایی دهند. خدای نکرده اگر یک در میلیون اتفاقی افتاد، در همان زمان باید برای راهکارها بحث کنیم تا از مضیقه خارج شویم.
اساسا برای این نامزد پوششی که مطرح می‌شود، شخصیت رای آوری بین اصلاح‌طلبان هست که تایید صلاحیت هم بشود؟ این موضوع بین اصلاح‌طلبان مطرح شده است؟
مطرح که نشده است. اکنون نه فصل این بحث‌هاست و نه صلاح است که مطرح شوند ولی قطعا شخصیت‌هایی بین اصلاح‌طلب‌ها هستند که واجد شرایط هستند. شخصیت‌هایی که هم تایید می‌شوند و هم قدرت مدیریت کشور را دارند.
موضوع دیگری که باعث دغدغه شده، اختلاف بین اصلاح‌طلب‌هاست که شواهد آن هم مشاهده می‌شود. شورای عالی سیاستگذاری مخالفانی دارد که یکی از آن خود شما هستید. نگران نیستید که این اختلاف‌ها باعث تفرقه در این جریان شود؟
فکر نمی‌کنم در رابطه با ریاست جمهوری هیچگونه اختلاف نظری بین اصلاح‌طلب‌ها به وجود آید. در اینکه باید از آقای روحانی حمایت کرد و ایشان مناسب‌ترین گزینه هستند، تردیدی وجود ندارد و همه اتفاق نظر دارند. اگر اختلاف نظری هست در مورد این است که محور و مرکز تصمیم‌گیری احزاب و تشکل‌های قانونمند و شناسنامه‌دار باشند یا ترکیبی از احزاب و شخصیت‌های حقیقی که شورای سیاستگذاری را تشکیل می‌دهد.
اما این اختلافات می‌تواند در انتخابات شوراهای شهر و روستا تاثیرگذار باشد. اصلاح‌طلبان بعد از شورای اول توفیقی در این انتخابات‌ها نداشته‌اند.
مشکلی پیش نمی‌آید. در کلانشهرها مثل تهران تقریبا اکثریت قریب به اتفاق کاندیداها بین همه مشترک است و اختلاف چندانی وجود ندارد. در شهرهای کوچک هم فاکتورهای دیگری همچون مسائل قومی و قبیله‌ای تاثیرگذار است که در این موارد هم احزاب و شورای عالی سیاستگذاری نمی‌تواند موثر باشد.
