جلال آل احمد: هميشه كارهاي آدم هاي ديگر را تقليد مي كنم

پنجشنبه 18 اسفند 1328|اي كه فردوس برين جايت بود و آدم آورد درين [دير] خراب آبادت آن هم توي گنداب زابل پرتت كرد. اي جناب خمره. قرار نبود توي كاغذهايت عور و اطوار بيايي. ولي اين هم اشكالي ندارد. بيا. هر چقدر دلت مي خواهد بيا. به هر صورت قبل از همه چيز مساله يي [را] كه خواسته بودي روشن مي كنم. نوشته بودي تو كه هميشه با من بيچاره از بالاي آسمان ها نگاه مي كردي و... چرا خودت كارهاي آنها را تقليد مي كردي و ... ـ اولاكه، هميشه همه كارهاي آدم هاي ديگر را تقليد مي كنم. صبح تا شام از خوردن و... و بنداز و غيره اينها غرايزي است كه همه در بند آنيم – خودت را آماده كن كه امواج آسماني از ناحيه اقدس ازلي مي خواهد صادر شود- اين اولندش. اما ثانيا حقير الان به خيلي از احمق هاي گذشته خودش مي خندد. كه يكي از آنها اين قضاوت است كه نمي دانم آيا واقعا روزي گفته باشم يا نه. ولي امروز همچه حرفي برايم خيلي جسورانه است. من حالاديگر هيچ آدمي را در هيچ عملي نمي توانم به تمسخر بگيرم – رد كنم – متهم كنم و غيره. من همه آدم ها را در هر كاري كه مي كنند ديگر مجاز و محق مي دانم. و اين داستاني است كه مدتي است به آن پي برده ام. و حتي اگر از تو گله هايي كردم نيز زيادي اساسي و تودار نبوده است. همچنان كه ازين پسره [ناصر] فخار هيچ دل گرفتگي ندارم. براي اينكه او جز اين كاري ندارد كه بكند. اين راجع به اين مطالب و اما چرا خود من چنين كاري را كردم- بي توجه به اينكه عجالتا كار عاقلانه هست يا نه و شباهت به كار احمقانه ديگر مردم دارد يا نه – خارج از اين قضاوت ها – اين مربوط به خود من است. يا تنها كاري است كه تنها به خود من مربوط است. و من خودم را در آن كار براي خودم بايد توجيه و تاييد كنم. ديگران حق ندارند اين سوال را بكنند. مي فهمي؟عروسي ما قرار بود 22 اسفند باشد ولي به علل مالي و فلوسي عقب افتاد و قرار است 15 فروردين باشد. اين مرگ شوهر خاله حضرت عليه هم بي تاثير در اين قضيه نبود. كتابت را پس از رفتنت چند بار دنبال كردم. ولي يار و هي ليت و لعل كرده و امروز و فردا انداخته. آخرين وعده يي كه از او گرفته ام اين است كه 7 فروردين مسلما چاپ كند. يعني زير چاپ بدهد...
   
    از كتاب نامه هاي جلال آل احمد، علي دهباشي ، نشر به ديد، 1378