پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : اين
روز ها، نگاهم به زندگي، تا حدود زيادي تغيير کرده، زيرا شما به ناگهان
متوجه مي شويد که زندگي در حال گذر است و ناگزير به تصميم گيري هاي جديدي
هستيد. پس اگر قرار است کاري را انجام بدهيد، بهتر است آن را همين الان
انجام بدهيد و آن را براي زماني نگذاريد که ديگر خيلي دير شده باشد. اصلاً
خوب نيست که مثلاً 10 سال ديگر به خودتان بگوييد: «خيلي دلم مي خواست فلان
کار را انجام بدهم، ولي نتوانستم».
من، شيفته و عاشق بازيگري هستم و اين بهترين کاري است که انجام مي
دهم. کارگرداني را هم دوست دارم، ولي نه به اندازه بازيگري. در کار رستوران
داري هم آدم موفقي هستم و تنها دليلي که باعث شده به سراغ اين حرفه بروم،
اين بوده که غذاهاي خوب و خوشمزه را دوست دارم و احساس مي کنم با رستوران
داري مي توانم غذاهاي خوشمزه تري بخورم !
کمتر پيش آمده تا فيلمهاي قديمي خودم را دوباره ببينم. اين کار را دوست
ندارم. احساس مي کنم فيلم هاي قديمي ترم که مربوط به سال هاي آغاز بازيگري
ام مي شوند، اصلا به درد تماشا کردن نمي خورند !
فيلمهاي بسياري بازي کرده ام و نقش هاي فراواني داشته ام، اما احساس مي
کنم که هنوز، نقش هايي وجود دارند که دوست دارم آن ها را جلوي دوربين بازي
کنم. طي 30 سال گذشته در فيلمهايي بازي کرده ام که بسياري از آن ها، نقش
هاي بانمکي بوده اند و در ذات خود، داراي يک شوخ طبعي خاص. حتي آن زمان که
در نقش هاي جدي هم ظاهر مي شدم، باورم اين بود که حس خوبي براي شوخ طبعي
دارم. من اصولاً نقش هايم را براساس ميزان علاقه ام به فيلمنامه ها و
کاراکترهاي آن ها انتخاب مي کنم. شايد يکي از دلايلي که اين روزها کارهاي
کمدي بيشتري بازي مي کنم، اين است که اين جور نقش ها بيشتر به من پيشنهاد
مي شود.
* رابرت دنيرو/ بازيگر سينما
