چگونه سرطان پستان را تشخیص دهیم؟

سرطان پستان از توسعه سلولهای پستاتی نشات می گیرد. سرطان پستان معمولا در پوشش داخلی از مجرای شیر یا لوبولهاشروع می شود. تومور بدخیم میتواند به سایر نقاط بدن گسترش یابد. سرطان پستان که در لوبول آغاز شده باشد  به عنوان سرطان لوبولار شناخته شده استاکثریت قریب به اتفاق موارد سرطان پستان در زنان رخ می دهد. سرطان پستان شایع ترین سرطان مهاجم در زنان در سراسر جهان است.  ۱۶ درصد از تمام سرطان های زنان و ۲۲٫۹ درصد از سرطان های تهاجمی در زنان را تشکیل می دهد. ۱۸٫۲ درصد از تمام مرگ ناشی از سرطان در سراسر جهان، از جمله هر دو جنس نر و ماده، از سرطان پستان هستند.میزان ابتلا به سرطان پستان در کشورهای توسعه یافته در مقایسه با آنهایی که در حال توسعه هستند بسیار بالاتر است. سرطان پستان در زنان مسن شایع تر است؛به گفته موسسه ملی سرطان، سرطان پستان ۲۳۲،۳۴۰ زن و ۲۲۴۰ سرطان پستان درمرد در ایالات متحده آمریکا هر سال گزارش شده است، و همچنین در مورد ۳۹۶۲۰ مرگ و میر ناشی از این بیماری است. پستان زن بالغ انسان متشکل از چربی، بافت همبند و هزاران سلول از لوبول – غده کوچک که تولید شیرمیکند-. پستان، مانند هر بخش دیگری از بدن، متشکل از میلیاردها سلول میکروسکوپی است.در سرطان، سلول های بدون کنترل ، و بیش از حد بسیاری شروع به رشد می کند.

سرطانی که در مجرای شیر (مجرای شیر) آغاز می شود، به عنوان کارسینوم مجرایی، رایج ترین نوع سرطان پستان است. سرطانی که در لوبول، به عنوان سرطان لوبولار آغاز می شود، بسیار کمتر رایج است.سرطان پستان زمانی که سلول ها در سینه شروع به رشد خارج از کنترل میکنند شروع میشود  این سلول ها معمولا یک تومور که اغلب می تواند در اشعه ایکس دیده شود و یا احساس وجود یک توده تشکیل می دهد. تومور بدخیم (سرطانی) زمانیکه  سلولها میتوانند به رشد (حمله) بافت و یا گسترش (متاستاز) به مناطق دوری از بدن واطراف آن گسترش یابند گفته میشود . سلول ها در تقریبا هر بخشی از بدن می تواند تبدیل به سرطان، و می تواند به مناطق دیگر بدن گسترش یابند.

اولین علائم سرطان پستان معمولا وجود یک توده در پستان است. اکثر تودها سرطانی نیستند؛

توده یا تومور پستان

توده های مشکوک به سرطان در لمس به صورت سفت یا سخت، گاه غیرمتحرک و با چسبندگی به اطراف لمس می شوند. همان گونه که قبلاً گفته شد، اغلب این توده ها منفرد و بدون درد هستند.

ترشح از نوک پستان

ترشحات پستان می توانند به رنگ های مختلف مشاهده شوند. ترشح ناشی از سرطان پستان معمولا خونابه ای یا در برخی از موارد بی رنگ می باشد

تغییرات پوست پستان

این تغییرات به صورت فرورفتگی و یا کشیدگی پوست پستان بروز می کنند. فرورفتگی پوست پستان ممکن است بطور ثابت و مشخص وجود داشته باشد و یا در حالات خاصی از معاینه پستان دیده شود. کشیدگی پوست، اگر چه علامتی مهم است ولی یافته قطعی دال بر سرطان نیست و گاهی به دنبال بیماری های خوش خیم پستان نیز دیده می شود.

تغییرات نوک پستان

در بعضی افراد فرورفتگی نوک پستان ممکن است بعد از شیردهی ایجاد شود. قرمزی و خارش نوک پستان همراه با پوسته پوسته شدن و ترک خوردن آن، می تواند علامت نوعی از سرطان پستان به نام پاژه باشد مگر اینکه خلاف آن ثابت شود

بزرگی غدد لنفاوی زیر بغل

بزرگی غدد لنفاوی زیربغل می تواند به دلیل ضایعات خوش خیم و حتی    التهاب ها و ضربه به ناحیه دست و یا پستان باشد. بنابراین اگرچه این علامت بیمار را به سمت بررسی های بیشتر هدایت می کند ولی باید دانست که این حالت از ابتدا نگران کننده نیست.

تغییراندازه پستان

گاهی اوقات به علت بزرگی بیش از حد یک تومور و یا التهاب قابل توجه دور تومورهای کوچکتر، پستان در یک طرف، بطور واضحی بزرگتر از طرف مقابل می شود. البته اندازة دو پستان در افراد سالم نیز کاملاً مشابه نیست ولی بزرگی یک پستان نسبت به طرف دیگر که اخیراً ایجاد شده است، باید مورد توجه قرار گیرد و با انجام معاینه از عدم وجود توده و سلامت پستان مطمئن شد.

سن بالا، سابقه فامیلی ابتلا به سرطان، اولین حاملگی بالای ۳۰ سال، قاعدگی زیر ۱۲ سال، یائسگی بالای ۵۵ سال، عدم حاملگی، عدم شیردهی و هورمون‌ درمانی بعد از یائسگی از عوامل خطر در ابتلا به سرطان سینه هستند. دردهای شایع سینه به دو دسته دوره‌ای و غیردوره‌ای تقسیم می‌شود که دردهای دوره‌ای در زنان ۳۰ تا ۳۵ ساله در نیمه دوم قاعدگی یا در صورت مصرف هورمون دیده می‌شود.دردهای دوره‌ای غالبا دو طرفه هستند و به علت شدت درد به زیر بغل منتشر می‌شوند و همچنین با مصرف کافئین یا در صورت اضطراب و افسردگی تشدید می‌شوند و عموما علت این دردها تغییرات هورمونی است. زنانى که قبل از ۳۰سالگى سینه آنان در معرض پرتودرمانى قرار گرفته باشد احتمال ابتلا به سرطان سینه در آنان زیاد است.

سرطان پستان می توانید از طریق سیستم لنفاوی گسترش یافته است.سیستم لنفاوی شامل غدد لنفاوی، عروق لنفاوی و مایع لنفاوی در سراسر بدن است.  غدد لنفاوی حاوی مایع بافتی و مواد زائد و همچنین سلول های سیستم ایمنی بدن هستند سلول های سرطان پستان می توانند واردعروق لنفاوی شوند و شروع به رشد در غدد لنفاوی کنند.اگر سلولهای سرطانی به غدد لنفاوی گسترش یابند شانس بیشتری برای هجوم به سایت های دیگر در بدن دارند غدد لنفاوی با سلول های سرطان پستان، بیشتر احتمال متاستاز به ارگانهای حیاتی بدن را دارند .به این دلیل، پیدا کردن سرطان در یک یا چند غدد لنفاوی اغلب برنامه درمانی خود را تحت تاثیر قرار میدهد .معمولا، جراحی برای برداشتن یک یا چند گره های لنفاوی لازم باشد به دانستن اینکه آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.

اگر چهل سال یا بیشتر سن دارید حتما سالى یک بار ماموگرافى انجام دهید . ماموگرافى دو تا پنج سال قبل از آنکه بتوان توده اى را در سینه لمس کرد سرطان سینه را شناسایى مى کند. اگر هنوز عادت ماهیانه مى شوید هفت تا ده روز بعد از شروع قاعدگى خودتان سینه هایتان تان را معاینه کنید و اگر دیگر عادت ماهیانه نمى شوید یک روز در ماه را مشخص کرده و هر ماه در آن روز سینه هاى تان را معاینه کنید.

اولین اقدام در درمان تومور پستان، برداشتن تومور به همراه بافت اطراف آن است.  در جراحی برای درمان سرطان پستان جراحی دو محل بطور جداگانه باید مورد توجه قرار گیرد، اول جراحی تومور پستانی و دوم جراحی غدد لنفاوی زیربغل، اگرچه در تکنیک انتخاب شده برای بیمار،این دو موضوع دریک زمان مدنظر قرارمی گیرد ولی تصمیم گیری برای جراحی غدد لنفاوی زیربغل از اصول جداگانه و خاص خود پیروی می‌کند. قبلاً تصور می شد وقتی تومور داخل پستان وجود داشته باشد، تنها نوع درمان سرطان پستان، برداشتن تمامی پستان است. اما امروزه انواع مختلفی از جراحی برای سرطان پستان وجود دارد که شامل موارد زیر می باشند:

- برداشتن تمام نسج پستان همراه با غده های لنفاوی زیر بغل و تمام بافت های مجاور پستان (ماستکتومی رادیکال وسیع)

- برداشتن تمام نسج پستان همراه با غده های لنفاوی زیر بغل (ماستکتومی رادیکال تعدیل شده)

- برداشتن تمام نسج پستان (ماستکتومی ساده)

- برداشتن قسمتی از پستان به صورت برداشت یک چهارم و یا کمتر از نسج پستان

- برداشتن قسمتی از نسج پستان و انجام بازسازی همزمان پستان (جراحی های انکوپلاستیک پستان)

- هر دوی این روش ها می توانند بر حسب نیاز با جراحی غدد لنفاوی زیر بغل همراه شوند.

بسته به نوع عمل جراحی و سرعت بهبودی بیمار، مدت اقامت در بیمارستان تغییر میکند به طوریکه این زمان می تواند حتی فقط۳-۲روز باشد. شما معمولاً صبح روز عمل به بیمارستان می روید. متخصص بیهوشی شما را ویزیت می کند واگر احیاناً در عمل های جراحی قبلی خود هنگام بهوش آمدن مشکلاتی از قبیل تهوع، استفراغ، درد شدید یا غیر معمول و یا سایر عوارض را داشته اید حتماً به متخصص بیهوشی بگوئید. همچنین اگر هر یک از اقوام نزدیک شما مشکلاتی حین بیهوشی داشته‌اند، متخصص بیهوشی خود را در جریان بگذارید. شما از شب قبل (حدود ۱۴ ساعت قبل از عمل) تا ساعاتی پس از آنکه از اتاق عمل به بخش منتقل شدید، اجازه خوردن یا آشامیدن ندارید.طول مدت جراحی بسته به نوع عمل حدود ۱تا ۵ ساعت خواهد بود. بدیهی است در موارد بازسازی پستان این زمان بیشترمیشود .

پس از عمل ممکن است به علت لوله ای که هنگام بیهوشی در گلوی شما قرار داده می شود، کمی احساس گلو درد داشته باشید. ممکن است احساس کرختی، خارش یا درد در قفسه سینه، سطح داخلی بازو و یا شانه داشته باشید. برخی زنان احساس درد در پستانی که برداشته شده و وجود ندارد، می کنند. تمام این موارد گذرا است، نگران نباشید.

- داروهای مسکن و احیاناً آنتی بیوتیک تجویز شده از سوی پزشک معالج را تا آخر مصرف کنید.

- حرکات خفیف دست هر قدر زودتر آغاز شود بهتر است. البته این کار همراه با درد خفیف خواهد بود که باید آنرا تحمل کنید. اخیراً نیز توصیه می شود حرکات ورزشی دست بعد از خروج درن شروع شود.

- برای همیشه از هر گونه تزریق یا گرفتن فشار خون یا حرکت شدید عضلانی با دستی که جراحی در آن سمت انجام شده است شدیداً پرهیز کنید.

- اگر احساس درد دارید، درخواست داروی ضد درد کنید. مهم است که شما پس از جراحی استراحت کنید و توان خود را بازیابید.

- عفونت زخم

- هماتوم یا تجمع خون در محل زخم (خونریزی به داخل زخم)

- سروما یا تجمع مایع شفاف در محل زخم

عوارض دراز مدت جراحی نیز شامل موارد زیر است:‌

- درد یا «سندرم پس از برداشتن پستان» که به علت صدمه احتمالی به اعصاب ایجاد می شود.

- لنف ادم یا تورم دست که به دلیل برداشتن غده های لنفاوی زیر بغل ایجاد می شود و می تواند حتی سال‌ها پس از جراحی ایجاد شود.