چرا فقط آقای رئیس جمهور گرسنگان را نمی‌بیند؟

شفاف نوشت: دو، سه شب پیش، جلوی خانه‌ مان با یكی از دوستان مسجدی گپ می‌زدیم و می‌خندیدم كه پیرمردی فرتوت و كمرخمیده آرام آرام به سمت ما آمد.

باتوجه به لباس‌های مندرس و رنگ چهره‌اش كه به چیزی بین سیاهی و زردی متمایل شده بود احتمال دادم معتادی است مثل دیگر معتادان و كارتن خواب‌ها كه برای تامین هزینه مواد مخدرش می‌خواهد با اصرار و خواهش و تمنا پولی دستی بگیرد. اما نه این پیرمرد معتاد بود و نه چنین خواسته‌ای داشت.

پیر مرد كم كم به ما نزدیك شد و گفت: آقا من دو، سه شبه از بیمارستان مرخص شده‌ام و حالا گرسنه‌ام. باز برای اینكه شكم بر طرف شود پرسیدم خوراكی می‌خواهی؟ طوری پرسیدم كه یعنی از پول خبری نیست‌ها. گفت: بله. رفتم داخل منزل و مقداری میوه و شیرینی برایش آوردم پایین دادم دست پیرمردم وگفتم بفرما میوه‌ها رو بشور و همین جا داخل حیاط بخور.

پیرمرد كمی به میوه‌ها و من نگاه كرد و گفت: اگر می‌شود این‌ها را ببرم خانه با زن و بچه هام بخورم. پیرمرد رفت و باز حرفی از پول به میان نیاورد.

پیرمرد رفت و ما دیگر نخندیدم!

***

امروز در خبر‌ها خواندم: رئیس جمهور كشورمان با بیان اینكه وجود فقر در كشور عیب است فرموده‌اند: خوشبختانه با اجرای طرح یارانه‌ها و پرداخت نقدی كسی محتاج نان شب نیست.

***

پرینت این خبر را امشب باید برای آن دوست مسجدی‌ام كه از طرفدارهای آقای احمدی‌نژاد هم است ببرم. فكر نمی‌كنم ماجرای دو سه شب پیش را از یاد برده باشد.