پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : «حامد لک در شش بازی، هفت کلین‌شیت کرده است»؛ این جمله‌ای است که این روزها به نقل از گزارشگر دیدار استقلال و سایپا در شبکه‌های مجازی دست به دست می‌شود. اشتباه در گزارشگری اتفاق غیرمعمولی نیست اما آنچه محمدرضا رجبی را از سایرین متمایز می‌کند، این است که او کارمند حراست صداوسیما است و پیش از این نیز انتقادات زیادی از او مطرح شده بود.
«قانون» در ادامه آورده است: برخی پا را فراتر گذاشته و شائبه سفارشی بودن او را مطرح کرده‌اند. در همین راستا و به دلیل انتقادات اخیر کاربران شبکه‌های اجتماعی از محمدرضا رجبی، گفت‌وگویی را با او انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
ابتدا از آغاز به کارتان بگویید، چه شد که وارد گزارشگری شدید؟
سال ۸۰ بود که در شبکه ۵، یک برنامه ورزشی راه افتاد به نام «همیشه ورزش» که مجری آن علی جوادی بود. من آنجا گزارشگر بودم و از همان‌جا کارم را آغاز کردم. همان روزها وقتی پشت دروازه بودیم و تصویربردار می‌خواست تصاویر پشت دروازه را بگیرد، من شروع به گزارش کردن می‌کردم.به تشویق دوستان کمکم علاقه‌ام به سمت گزارشگری فوتبال رفت و شروع به ضبط آیتم‌های مربوط به رئال‌مادرید کردیم. چند سال بعد استیل آذین می‌خواست مسابقاتش را از تلویزیون پخش مستقیم کند. صحبت‌هایی مطرح شد و در نهایت نیز من انتخاب شدم. چند جلسه رفتم و تست‌های معمول را دادم و در نهایت نیز گزارشگر بازی‌های استیل‌آذین شدم. کمکم برنامه‌های دیگری ساخته شد و من گزارشگر آن‌ها بودم.
بنابراین اینکه می‌گویند شما به دلیل حضور در حراست سازمان صداوسیما وارد گزارشگری شدید و در واقع سفارشی هستید، صحیح نیست؟
من سال ۱۳۸۰ به شبکه سه رفتم و حسین آقازمانی مدیر گروه ورزش من را پیش عادل فردوسی‌پور فرستاد و تست گزارشگری دادم. او برای من نوشت که می‌توانم کار گزارشگری کنم. درچندین تست دیگر نیز شرکت کردم که گفتند مشکلی نداری و با موفقیت تست را پشت سر گذاشتم اما چون مدرک تحصیلی‌ام دیپلم بود باید می‌رفتم دانشگاه. به دنبال تحصیلات رفتم و فوق‌لیسانسم را در رشته مدیریت استراتژیک گرفتم.
می‌خواهم بدانید که فقط به حراست تکیه نکردم. حتی وقتی در اوایل حضورم گزارشگری می‌کردم حراستی نبودم. شبکه سه آن‌قدر بزرگ هست که مدیران آن به هرکسی اعتماد نکنند. من یک سوال دارم، چند نفر از برنامه آقای گزارشگر وارد صداوسیما شدند؟ این موضوع نشان می‌دهد که فیلترهای خیلی سختی در شبکه سه وجود دارد و نمی‌توان گفت من بدون گذراندن تست‌های لازم وارد گزارشگری شدم. من بعد از ۱۵ سال به آنتن شبکه سه رسیدم و مرحله به مرحله بالا آمدم.
برنامه «آقای گزارشگر» انتقادات زیادی را در بر داشته، برخی می‌پرسند چطور آن گزارشگرها بعد از آن همه تست نمی‌توانند وارد صداوسیما شوند اما رجبی که کارمند حمل و نقل سازمان است، گزارش پخش زنده انجام می‌دهد؟
من تمام مستندات لازم درباره اینکه توان گزارشگری را دارم، نگه داشته‌ام. شاید باور نکنید اما من تا به حال ۱۵۰ بازی زنده را گزارش کرده‌ام. از لیگ دو گرفته تا جام‌جهانی جوانان، فوتبال و فوتسال. من می‌توانم ویدیوی این گزارش‌هایم را ارائه کنم. به نظر شما این همه گزارشگری به حراستی بودن من ارتباط دارد؟
یعنی هیچ فشاری وجود نداشته است؟
شاید باور نکنید اما از من تعهد گرفته‌اند که حراستی بودن باعث این نشود که بروی و فلان برنامه را بگیری. حراستی بودن باعث شده برخی اوقات عقب نشینی کنم تا شایبه‌ای پیش نیاید. حال می‌گویند فلانی در بین گزارش به علی گفت علیرضا! این اتفاق می‌تواند برای هرکسی رخ بدهد و حتی ممکن است بازیکن را اشتباه بگیریم، این اتفاق برای همه رخ می‌دهد. من یک بار یکی از گزارشگران تاپ تلویزیون را دیدم که در طول بازی به جای ۱۱ بازیکن، ۱۳ بازیکن را اسم برد. اینکه بگویند اشتباهاتم غیرمنطقی بوده، شک نکنید از روی غرض‌ورزی است.
البته یک سری اشتباهاتتان نیز بوده که برای یک گزارشگر تا حدود زیادی منطقی نیست، به عنوان مثال از نظر ریاضی ممکن نیست که حامد لک در ۶ بازی، هفت بار کلین‌شیت (بسته نگه داشتن دروازه) کند.
من کل بازی را یک‌بار دیگر تماشا کردم. به هیچ عنوان حرف از تعداد مسابقه نزدم. من گفتم که حامد لک در هفت مسابقه‌ای که در آن شرکت کرده در ۶ مسابقه دروازه‌اش را بسته نگه داشته است. من دوست ندارم از واژه‌های لاتین استفاده کنم و حتی اگر دقت کرده باشید، به هت‌تریک می‌گویم سه بار در یک بازی گل زده است. به جای دبل می‌گویم دومین گل را زده است.سعی می‌کنم واژه‌های انگلیسی را خیلی کم استفاده کنم.
دلیل این کار چیست؟ علاقه شخصی است یا مشکل دیگری وجود دارد؟
دلم نمی‌خواهد کلمات انگلیسی استفاده کنم. وقتی می‌شود واژه‌های فارسی را استفاده کنیم چرا باید به این سمت برویم؟ به جای خداحافظی آخر بازی نیز دوست دارم بگویم «یا علی، حق مدد». این سلیقه من است و نمی‌توان به آن ایرادی گرفت.
در یکی از گفت‌وگوهایتان گفته بودید که در کربلا بودید و مدیر شبکه سه زنگ زد و گفت گزارشگر بازی پرسپولیس و پیکان هستی. یعنی هیچ برنامه‌ریزی مناسبی وجود ندارد که شما بدانید چه بازی‌ای را گزارش خواهید کرد؟
من در کربلا بودم که زنگ زدند و گفتند تو پس فردا گزارشگر بازی هستی، باوجود آن هجمه‌ای که وجود داشت خدا و امام حسین (ع) کمکم کردند که بازی را روان و راحت گزارش کنم. همه آدم‌ها فراز و فرود دارند و ممکن است یک روز، روز بد من باشد و اشتباهات پیش بیاید اما نباید انتقادات از روی غرض‌ورزی باشد.
الگویی در بین گزارشگران خارجی دارید؟
خیر، بسیاری از گزارشگران خارجی را پیگیری نمی‌کنم اما گزارش گزارشگران داخلی را تماشا می‌کنم و اگر نکته‌ای بود استفاده می‌کنم ولی به هیچ عنوان به دنبال تقلید نیستم. می‌دانید که من شبیه هیچ‌کدام از گزارشگران فعلی گزارش نمی‌کنم.
ولی عادل فردوسی‌پور، به عنوان یک گزارشگر موفق، گزارش‌های عربی و انگلیسی را تماشا می‌کند تا اگر نکته‌ای بود یاد بگیرد.
کار خوبی است و من آن را رد نمی‌کنم اما خیلی آن را پیگیری نمی‌کنم. در واقع ترجیح می‌دهم سبک خودم را داشته باشم و از کسی تقلید نکنم. البته عادل فردوسی‌پور استاد من است و بدون شک این کار به پیشرفت او کمک می‌کند.
