چرا در برنامه غذایی به مس نیاز داریم؟

برخی مواد مغذی توجه همه را به خود جلب کرده است. برای مثال ویتامین D مدت زمان زیادی است که یکی از تیترهای اصلی مقالات است. اعلام می شود این ویتامین می تواند خطر بیماری های مختلف، از سرطان گرفته تا افسردگی را کاهش دهد.

مطمئنا هنگام سرماخوردگی نیز سعی می کنید مقداری بیشتر ویتامین C دریافت کنید و یا یک لیوان آب پرتقال بنوشید. اما در این بین دیگر مواد مغذی – با اینکه مهم هستند – به نظر می آید کمتر دیده می شوند. یکی از این موارد که کمتر به چشم می آید ماده ای معدنی به نام مس است.

یک ماده معدنی پر توان

مس فوق العاده مهم است. این ماده معدنی نقشی حیاتی در مبارزه با التهاب مزمن، تشکیل سلول های قرمز خونی و افزایش ایمنی ایفا می کند. مس همچنین برای تشکیل میلین که برای عصب ها مانند عایق است و از درست کار کردنشان اطمینان حاصل می کند نیز ضروری است. مس در سوخت و ساز کلسترول و گلوکز نیز نقش ایفا می کند. تحقیقات جدید دانشگاه کالیفرنیا نشان داده که این فلز یکی از موارد کلیدی برای سوزاندن چربی است.

تحقیقات علمی در گذشته زیاد به موضوع مس نپرداخته بود، اما حالا اوضاع تغییر کرده است. همینطور که محققان بیشتر به مزایای این ماده معدنی پی می برند و نقش آن در بدن بیشتر مشخص می شود، به این نتیجه خواهیم رسید که مس نیز مانند ویتامین D بسیار قدرتمند است.

چه مقدار مس کافی است؟

یکی از دلایلی که مس نادیده گرفته شده این است که به سختی اندازه گیری می شود. این کار به یک آزمایش بسیار تخصصی و گران قیمت نیاز دارد که معمولا در مطب پزشکان پیدا نمی شود. با اینکه پی بردن به کمبود مس در بدن کاری دشوار است اما نشانه هایی وجود دارد که با دیدنشان باید به فکر بالا بردن مس در برنامه غذایی تان باشید.

نشانه های کمبود مس می تواند شبیه به کمبود آهن باشد مخصوصا در مورد احساس خستگی. درد مفاصل از نشانه های شایع اولیه است و کمبود مس برای مدت زمان طولانی می تواند به بروز مشکل پوکی استخوان نیز کمک کند. محققان هشدار داده اند افرادی که مشکل سوء جذب دارند – از جمله افرادی که بیماری سلیاک یا اسهال مزمن دارند – بیشتر در خطر جذب نکردن مس هستند.

بهترین منابع

خبر خوب این است که دریافت کافی مس کار چندان سختی نیست – استفاده از یک برنامه غذایی سالم و متعادل که مقدار زیادی سبزیجات داشته باشد می تواند مشکل کمبود را به سادگی حل کند. مس در بیشتر غذاهای گیاهی پیدا می شود. گیاهانی که برگ های سبز تیره رنگ دارند مانند اسفناج و کلم انتخاب های مناسبی هستند. آجیل ها (مخصوصا بادام هندی)، دانه ها، غلات کامل و قارچ ها نیز حاوی مس هستند.

یکی از منابع غنی مس جگر است – مس را معمولا در جگر هر حیوانی می توان یافت. شاید همه از جگر خوششان نیاید اما اگر به این غذا علاقه داشتید و به سادگی در دسترستان بود، راهی ساده برای تامین مس بدنتان پیدا کرده اید.

مقدار مس مجازی که روزانه اجازه دارید استفاده کنید 0.9 میلی گرم است. 28 گرم جگر گاو تقریبا دو برابر این مقدار حاوی مس است، 28 گرم بادام هندی حدود 0.6 میلی گرم مس دارد و یک فنجان کلم پخته نیز حاوی 0.2 میلی گرم از این ماده معدنی است.

برای شام جگر ندارید؟ می توان با مصرف غذاهای حاوی مس در طول روز این نیاز را برآورده کنید. برای مثال می توانید با استفاده از این برنامه مقدار مس مورد نیاز روزانه خود را دریافت کنید:

صبحانه: سه چهارم فنجان غلات سبوس دار صبحانه ( 0.1 میلی گرم )، یک فنجان توت فرنگی ( 0.07 میلی گرم )، شیر کم چرب یا جایگزین شیر.

ناهار: سوپ عدس به همراه اسفناج ( 0.58 میلی گرم )، یک سوم فنجان هوموس ( 0.5 میلی گرم )، 28 گرم کراکر سبوس دار( 0.1 میلی گرم ) پرتقال ( 0.06 میلی گرم )

شام: ماهی کبابی به همراه یک دوم فنجان قارچ ( 0.18 میلی گرم )، یک فنجان مارچوبه ( 0.3 میلی گرم )، یک دوم فنجان برنج قهوه ای ( 0.1 میلی گرم )، سالاد به همراه دو فنجان کاهو ( 0.05 میلی گرم )

مقدار زیادی از چیزهای خوب

همین که متوجه شدید مس چقدر برای سلامتتان حیاتی است، شاید وسوسه شوید که مکمل آن را تهیه کنید. مقدار مسی که توصیه می شود در روز استفاده کنید 10 میلی گرم است و اگر بیش از این مقدار مس وارد بدن خود کنید، بدن میزان مسی که بی استفاده است را در کبد جمع می کند. ممکن است در دهان مزه فلز حس کنید، بالا بیاورید و یا حتی دچار سیروز کبدی شوید. اما این هشدار فقط در مورد مکمل ها صادق است، غیر ممکن است با خوردن غذاهای غنی از مس، دوز سمی دریافت کنید.